Crush Ka Ba Ng Crush Mo? (On-Hold)

Chapter 16 : Cramming

YHANNIE'S POINT OF VIEW

"Oh no! Paano na 'to? 1 week nalang exams na!! Waaaaahhh!!" sigaw ko habang sinasabunutan ang sarili ko.

Nagbabasa ako ngayon pero hindi ko maintindihan ang binabasa ko. Pati nga yung favorite subject ko na Math, wala rin akong maintindihan. >_< ... Kaya naisipan kung bumaba muna at uminom ng tubig para kalmahin ang sarili ko. Oo nga pala, nasa bahay ako nina Stephen ngayon. Namasyal kasi sina tita Christine at baby Gwen kaya ayun. Dala-dala ko ang libro ko habang papunta sa ibaba.

"Noon 1815, bumuo ng isang lihim na kilusan ang mga pinuno na Italyano... 1815, Italyano... Noong 1861, idineklara si Victor Emmanuel na hari ng Italya... 1861, Haring Victor Emmanuel... Noong 1870, nagdeklara ng digmaan ang Pransiya... Okay 187... 187... 1872? Ay hindi pala! 1870 pala!! Aaaaarrrggghhh!!" kainis naman oh! Bakit pa kasi kailangan pang pag-aralan ang history e nakaraan na yun! Nangyari na! Aish!

"Ulit! Noong 1815, bumuo ng kilusan ang mga... ang mga... ano nga ulit yun? Ah oo! Mga italyano! Aaarrrggghh! Mali na nam-"

"Tumahimik ka nga diyan! Ang ingay-ingay mo! Masakit sa tenga yang boses mo!" Hindi ko natapos ang sasabihin ko ng umepal si Stephen. Tsss... Alam ko namang ayaw mo sa boses ko. Nagwalk-out ka nga nung kumanta ako eh.

"Tsh. Eh, sa nag-aaral ako." sagot ko.

"Ang bobo mo kasi! Tsh. Magpatutor ka nga! Nakakahiya ka!" Hmp! Kung makapanglait! Oo na! Ikaw na yung matalino! Tss... Pero biglang -ting!-

"Eh kung turuan mo kaya ako at wag ka nang manglait diyan?" panghahamon ko sa kanya. Tumaas naman ang isang kilay niya.

"Ano ka sinuswerte?! Ayokong magturo sa mga tulad mong bobo!" sagot niya at isinara ang pinto. Ah ganun ah! Magtiis ka ngayon!

"Aaaaaahhhh!! Stteepphheeennn!! Tuuuuruuuaaann mooo naaa akkoooo!! Waaaaaahhh! Ooooohhh! Ahhhhhh!! Waaaaaa- Aaaahhh!!!" Binuksan niya yung pinto at hinatak ako papasok sa kwarto niya.

"Upo!" -_- Parang aso lang noh? Pero no choice, umupo nalang ako sa sahig. Pero ibig sabihin, tuturuan niya ako? *u* Biglang nagningning ang mga mata ko. Yaaayyy!!

"Stephen! Tuturuan mo ako diba? :D" sabi ko na abot tenga ang ngiti. Grabe talaga ang pinagbago ng masungit na ito. Nagiging mabait na. Whahahahaha!

"Mukha mo! Ito, mag-aral ka mag-isa mo!" May ibinagsak siyang 5 libro sa harap ko. Ayt hindi pa pala siya bumabait. Tsktsk... Gayumahin ko kaya? Bwahahahaha. Tiningnan ko ang mga librong ibinigay niya. Umarko naman yung kilay ko.

"Para saan 'to? At ano 'to? Highschool books? Ano akala mo sakin? Hindi nakagradweyt?! Are you under-estimating me?" Tinaasan ko siya ng kilay. Aba aba! Ganyan na ba talaga ka baba ang tingin niya saakin? Pang highschool level lang?! Grabe na talaga! Wala ka talagang katulad Stephen!

"Those books contains more advance and basic lessons kaya makakatulong yan para diyan sa maliit mong utak!" Grrrr!! Grabe makapanglait! >_< Alam ko namang bobo ako e. Tsh! Pinapamukha pa!

"Sabi ko na nga ba! You're under-estimating me! Makakapasa ako noh! Kahit pustahan pa tayo!" hamon ko sabay ngisi. Wala ka ngayon! Talbog ka na talaga!

"I have no time with those childish games of yours."

"Ay sus! Ang sabihin mo, natatakot ka lang. Whahahahaha! Si Stephen sungit, may kinatatakutan pala? Whahahahaha!" tawa ko. Grabe! Takot pala siyang matalo sa isang gaya ko? Whahahahahaha! Tawa din kayo! Whahahahahaha!

"Ako? Natatakot? Sayo? Hah! You've got to be kidding me!" proud niyang sagot.

"Ah! Talaga lang ha? Edi pustahan tayo!" :P

[ AUTHOR ] : Ayan na po! Whoohoo!! Galing. Nagpustahan yung dalawa. Whahahahaha!

1K na yung reads the story ^_^  Thank you so much sa mga nagbabasa! Luv u all!!! <3 (>*3*)> -hugs-  Mwah mwah mwah!!