عبدالرحمن: شعرك حلو عالفكرة
ايمان وهى بتقفل الباب : ملكش دعوة
وبعد ربع ساعة طلعت ايمان وهى لابسه دريس اسود منقط ابيض وحزام نبيتى وطرحة نبيتى وكوتش نبيتى بردوك
عبدالرحمن وهو سرحان : ايه الحلاوة دى
ايمان بغرور مصطنع : عارفة من يومى اصلا
عبدالرحمن : بجاملك بس يلا هتأخرينا
ايمان: هنروح فين
عبدالرحمن: دلوقتى تعرفى
فى بيت ايمان
منه: خلاص كل حاجة جاهزة واحنا جاهزين
ادم: عبدالرحمن بعت رساله وقال انو فى الطريق
ملك : بقا كله تمام والكل جيه فى الشقه صحاب ايمان وعماتك واعمامك والكل يعنى
أميرة : يلا ياولاد روحوا هناك
ماشى
عند عبدالرحمن فى العربيه
ايمان: احنا رايحين عندكوا
عبدالرحمن باختصار: لاء
ايمان بغضب طفولى: اومال رايحين فين
عبدالرحمن: هتعرفى دلوقتى
ايمان : يوه
بعد شويه
ايمان: بيتكوا اهو
عبدالرحمن: عارف
ايمان طب احنا هنروح فين
عبدالرحمن: قولتلك هتعرفى
ايمان بهمس: بارد
عبدالرحمن: بتقولى حاجة
فى بيت ايمان
ادم : عبدالرحمن قدامه خمس دقايق ياجماعه
عند عبدالرحمن فى العربيه
ايمان بفرحة: احنا رايحين البيت عندنا
عبدالرحمن: اه
ايمان بقلق: هو حد جراله حاجة بابا كويس
عبدالرحمن: كله تمام
ايمان : اومال فى ايه
عبدالرحمن: 5دقايق وتعرفى
وصل عبدالرحمن وايمان وهما طالعين على السلم الشقة اللى فوق صحاب ايمان واخواتها وسلمى ويوسف والشباب قالوا ليها بصوت واحد : كل سنه وانتى طيبه ياجميل وغنوا ليها واتبسطوا وجيه وقت الهدايا
ادم: وقت الهدايا هنبدأ بالكبار بابا
احمد: سلسله فضه عارف انك بتحبى الفضه اوى دى احدث حاجة
ايمان بفرحة: متشكرة جدا يااحلى بابا وحضنتوا
ادم: ماما أميرة
أميرة : دى مجموعه عرايس انا عاملها ليكى بتحبى انتى الحاجات دى وكمان سلسله دهب عليها صورتى انا وباباكى وانتى
ايمان: بحبك يااحلى ماما وحضنتها
ادم: عمتو فايزة دورك
فايزة: عاوزة ايه بقا ياجميل
ايمان بفرحة: كفايه انتى عليا
فايزة : لا فى حاجة مميزة افتحى العلبه دى
الكل باستفسار : خاتم
ايمان: دول مفاتيح عربيه
فايزة: ايوا كان نفسك فى عربيه بيضه حلوة وصغيرة
ايمان بدموع فرحة: بس غاليه اوى
فايزة: بت هو انا ليا كام بنت يعنى دا انا اللى ربيتك
ايمان: شكرا اوى اوى ياماما فرحت جدا ربنا يخليكى ليا يارب
وبعد كدا الكل قدم هديته وعبد الرحمن جبلها احدث موبيل ايفون وكانت فرحانه جدا 😍
اصحاب ايمان:هتعملى ايه بقا
ايمان: لازم اخد درس سواقه اخيرا هتعلم السواقة
الين: حد ادك ياختى
دينا: بطلى قر بقا
ايمان: سيبيها انا فرحانه موت
اسراء: ربنا يفرحك دايما ياقلبى 💓
الكل: امين
ايمان: اتعلم بس السواقه وهلف بيكوا المنصورة ونتفسح هى هتاخد شهر على مااظن
رحمة والين: اشطاااا هنتفسح
ايمان : ايوا
أصحابها: هنروح بقا عشان اتأخرنا سلام ياحبى
ايمان : سلام ياحياتى منك ليها ومرسى جدا فرحتونى
الكل روح معتش غير عبدالرحمن ومامته واخته وحسن والعمة فايزة
احمد: فايزة باتى هنا بقا النهاردة وروحى بكرا
فايزة: ماشى
عبدالرحمن: يلا بقا ياايمان عشان ارجعك تانى الشقة
ايمان: ماشى
حسن: واحنا هنروح بقا
وبعد مرور شهر
ايمان اتعلمت السواقة وكانت سهله عشان هى دماغها حلوة وذكيه وكانت بتوفق بين الدراسه والشغل والمذاكرة
ايمان وهى بتكلم الشله
ايمان بفرحة : بقا معايا شهادة سواقه ورخصه وهسوق براحتى
الين: الخروجة امته
رحمة: شكلك كنتى بتضحكى عليا
اسراء: واطيه من يومك
ايمان : وانتى يادودو مش هتقولى حاجة
دينا بضحك: لا ياقلبى واثقه فيكى
ايمان: شوفتوا ياكلاب السكك دينا وجمالها على العموم نتقبال بكرا الساعه 11 فى الكافيه اللى جمب الجامعه حد عندوا اعتراض
الكل: لا لا
الين: طب وشغلك
ايمان: استأذنت النهاردة وهمسك شغل باليل
دينا: نعم وترجعى امته
ايمان : الساعه 3 الفجر وانتوا عارفين الفجر هنا زى اى وقت عادى
الكل: ماشى اشطااا
وعدت الايام وايمان فرحانه ومقبلتش عبدالرحمن من زمان غير كام مرة كدا كل أسبوع مرة او اتنين وخناق فى كل مرة
وهى قاعدة يوم الجمعه العصر لقت الباب بيتفتح خافت مسكت المقشه وراحت ناحية الباب
بس اتفاجأت
ايمان😮: عبدالرحمن
