ايمان: هو احنا مش هنروح بالباص
عبدالرحمن: لاء المسافه قصيرة 3ساعات ونص
ايمان: انت اللى هتسوق
عبدالرحمن: ايوا يلا بقا وبطلى كلام
وسافروا ايمان وعبدالرحمن اسكندريه والشقه كانت على البحر والجو جميل
ايمان: الجو حلو اوى بس الشقه عاوزة تتنضف
عبدالرحمن: ايوا هنبدأ بايه بقا
ايمان:الانتريه والسفرة الاول وبعدين الاوض وبعدين المطبخ والحمام
عبدالرحمن: يلا
وفضلوا 4 ساعات بينضفوا الشقه كلها وخلصوها وكانوا جعانين اوى
ايمان: انا جعانه هموت من الجوع
عبدالرحمن: هطلب اكل من برا لما يجى نكون خلصنا المطبخ
ايمان: انا هبط اوى
عبدالرحمن: يلا يلا المطبخ ونجهز الاطباق عشان الاكل
ايمان: ماشى
وخلصوا والاكل وصل وكلوا وناموا مكانهم من التعب
عبدالرحمن صحى العشا بقا نفسه نايم على رجل ايمان وهى نايمه وساندة رأسه على كرسى الانتريه
عبدالرحمن لنفسه: يخربيت حلوتك وانتى نايمه ايهد دا فوق كدا لنفسك انت بتحب نيرة يبقا متبصش لغيرها
ايمان وهى بتصحا: اه رقبتى احنا نمنا هنا ازاى
عبدالرحمن: كلنا ونمنا من التعب يلا قومى خدى شور عشان ننزل نجيب حاجات ناكلها وتتحط فى التلاجه
ايمان: طيب
عند يوسف
يوسف: دينا لسه اسبوعين واجى اتقدم خلاص
دينا: ماشى
يوسف: باباكى هيجى امته بالظبط
دينا: الاتنين زى بكرا
يوسف: يبقا هنبقا عندكوا الخميس على ماايمان وعبدالرحمن يجوا
دينا: ماشى
يوسف : عندنا كلام كتير هنقوله بس الخميس بقا😋
دينا : كلام ايه
يوسف : هتعرفى يومها
فى بيت ادم واهل ايمان ابو ايمان بيتكلم فى التليفون
احمد: حاضر ياحاج سليم هيبقوا عندك بس اما ايمان تيجى هى فى شهر العسل مع جوزها
الحاج سليم: ماشى ياولدى بس فى اجرب فرصه عشان الوصيه بجالها سنتين ولازم تتفتح
احمد : حاضر هما لسه ميعرفوش اى حاجه
الحاج سليم: كيف يعنى احمد ياولدى سبوعين وتبجى عندى انت وعيالك ومرتك واختك جيهان شقيقتك وچوز بتك كمان
احمد : حاضر اسبوعين وهبقا عندكوا
الحاج سليم: سلام ياولدى
أميرة: خير يااحمد فى ايه مالك
احمد : دا الحاج سليم بيقولى اسبوعين ونبقا عندة
أميرة : يبقا لازم تعرف ادم وملك ومنه النهاردة وايمان لما ترجع
احمد: انا بفكر فى كدا وكمان جيهان لازم تعرف ولادها لان هى كمان هتيجى انتى عارفه أن هى اختى من امى وابويا
أميرة: وعرف اخواتك التانين بردوك ياحبيبى هما اخواتك ولازم يعرفوا مش معنى أنهم اخواتك من اب بس متقلهمش قولهم
احمد: ماشى عرفى العيال انى عايزهم بقا
أميرة : ماشى
عند عبدالرحمن وايمان
ايمان: كدا جبنا كل حاجه يلا نعمل عشا عشان جعانه
عبدالرحمن: يلا وكمان ننام عشان ننزل البحر بدرى الساعه 5 المنظر بيبقا حلو
ايمان بفرحه : ماشى
عند أحمد
احمد: ادم ملك منه عاوز اقولكوا حاجه ودا لازم يتنفذ
ادم بقلق: خير يابابا فى ايه
احمد: خير بس احنا هنسافر كمان اسبوعين
ملك : الله انت احلى بابا هنصيف فين بقا مرسى مطروح ولا اسكندريه
منه: بابا خليها مرسى
احمد: احنا مش هنسافر المصيف
ملك: اومال فين ياحاج
ادم: أهدى خلينا نفهم
احمد: احنا هنروح سوهاج
ملك: نعم احنا هنروح الصعيد لاء طبعا دا صيف
منه: حلو اوى انا بحب الأماكن دى ونفسى اروحها من زمان وعشان بحب التاريخ زى ايمان دا ايمان هتفرح اوى بابا خليها تيجى والنبى عشان تشرحلى الاماكن اللى هنروحها
ادم 😂: على اساس انها راحت قبل كدا
منه: لاء بس هى لما تشوف الحاجه تحمى عنها كل حاجه
احمد: خلصتوا ولا لسه
منه وادم: اسف
احمد : انا قولت عشان تجهزوا حالكوا
ملك: انا مش عاوزه اجى ممكن اقعد عند ايمان
احمد : ايمان وعبدالرحمن هيجوا
ملك : خلاص هقعد عند عمو محمد
احمد بصوت عالى: ملك الكل هيجى ومفيش كلام تانى
ادم: بابا هو احنا هنروح ليه ولا هنقعد اد ايه
احمد: هتعرفوا هناك اما قد ايه اعمل اجازه اسبوعين من شغلك
ادم: حاضر
عند ايمان قضوا ايام حلوة فى اسكندريه كلها فسح وملاهى ولعب وكانت فرحانه جدا وعبدالرحمن كان فرحان بردوك عن شرم
عبدالرحمن لنفسه: مش عارف انا ايه اللى حصلى بقربى منك ياايمان بس انتى كائن جميل اوى مش موجود الايام دى والقاعدة معاكى حلوة اوى
عبدالرحمن: ايمان خلصتى كل حاجه هنمشى الصبح
ايمان: ايوا جهزت الشنط وكل حاجه وكمان غطيت الانتريه ورتبت كل حاجه معتش غير قوضنا بس
عبدالرحمن: ماشى احنا هنروح على البلد على طول عشان بكرا هنروح عندكوا من الصبح خالوا اللى طلب وكمان يوسف هيجى عشان هيخطب دينا بكرا
ايمان: عارفه كل دا
عبدالرحمن: ماشى يلا ادخلى نامى عشان هنسافر من بدرى
وتاتى يوم رجع ايمان وعبدالرحمن البلد منزلوش المنصورة وقعدوا مع العيله شويه وبعدين طلعوا
تالت يوم
ايمان: بااابا وحشتنى فين ماما ياماما
احمد: حبيبتى أهدى كدا انتى وحشانى اوى
أميرة: قلبى وصلت تعالى فى حضنى
ايمان: ست الكل وحشتينى
وسلمت على الكل وقعدوا وأحمد قالها على موضوع السفر وقال لعبدالرحمن انهم لازم يسافروا الجمعه ووافق عبدالرحمن
وأبو دينا وافق على يوسف والخطوبه هتبقا بعد اسبوعين عشان سفر عيله ايمان
فى شقه عبدالرحمن
ايمان: هو انت شغال فى مستشفى ايه بالظبط دا انت بتغيب على مزاجك
عبدالرحمن: عادى
ايمان: عادى ازاى
عبدالرحمن: اصل المستشفى دى بتاعتنا انا وزمايلى
ايمان: ازاى
عبدالرحمن:هفهمك انا بشتغل من 1 كليه زيك كدا بالظبط من الترم التانى واحد صاحبنا باباه خدنا شغلنا عندة عشان يبقا عندنا خبرا ومنها مرتب واشتغلت ولميت مبلغ حلو واتفقنا انا و7 من اصحابى فى الجامعه نفتح مستشفى خاصه بنا وكل واحد يتخصص حاجه مختلفه وفعلنا عملنا كدا من سنتين واصرفنا بقا يوسف ماسك الصيدليه بتاعه المستشفى ومعه واحد كان زميله وكل واحد مسك قسم وكبرناها فى سنتين وبقينا مشهورين بس كدا
ايمان: ماشاء الله ربنا يحميكوا
عبدالرحمن: يلا ادخلى نامى عشان شكلنا حياتنا كلها هتبقا سفر
ايمان😂: يارب بس ربنا يسهل مش عارفه هيبقا فى ايه من ورا السفريه دى
