ايمان: بس ياجدو مفيش حد
الجد : لا موچود
ايمان: انا ومتجوزة وادم وخاطب حبيبة بنت عمى وبيحبها
الجد: وملك اهى كابيرة وفى سن مسموح الچواز فيه ولا اية يااحمد ياولدى
احمد : اللى تشوفه بس نشوف رأى ملك
ملك بصدمة: نعم اتجوز مين ولا فين هنا لا طبعا مستحيل
الجد: زين ولد ولدى هو أكبر واحد فيهم
ملك بعصبيه: اسفة ياجدو بس انا مش عاوزة اتجوز
احمد: ملك اتكلمى كويس ومتعليش صوتك
ملك سابتهم وطلعت قوضتها
ايمان: معلشى ياجدو هى كدا بتتعصب بسرعه سبوها دلوقتى
وخلصت القاعدة وكل واحد طلع قوضته
ايمان مش بتكلم عبدالرحمن وهو حاسس بالذنب
عبدالرحمن: ايمان انا اسف مكنتش اعرف
ايمان بهدوء: عادى انا الغلطانه عشان اكلت منها انت مغصبتش عليا 😏
عبدالرحمن: متزعليش بقا اسف وبعدين انا كمان معرفش انك عندك حساسية من الشطة
ايمان: خلاص الموضوع انتهى وخلص
عبدالرحمن: يعنى مش زعلانه
ايمان: لاء
عبدالرحمن: طب يلا ننام اصل شكله يوم طويل بكرا
ايمان: فعلا أنا خايفة من أفعال ملك اوى انت عارف متهورة
عبدالرحمن: ربنا يستر
عند زين
زين لخالد بعصبيه: انا كنت جاعد كيف الشوال ازاى جدى يعمل اكدة وبعدين دى بت شكلها دلوعه وشايفه حالها
خالد: أهدى بس يازين
زين: أهدى كيف يعنى عاوزنى اچوز دى بلا جرف جبر يلم العفش
خالد: ربنا يستر بكرا
يوسف: ازيك ياعروستى
دينا: تمام الحمد لله
يوسف: ايه رأيك نخرج بكرا اجى اخدك افسحك
دينا: ماشى امته
يوسف: العصر اجهزى وانا هاجى
دينا: اوك يوسف هو انت كلمت ايمى اصل بنرن عليها مغلق
يوسف: اه كلمت عبدالرحمن من شويه بس فى مشاكل هناك وهى نست الشحن بتاعها والموبيل فصل ومفيش شحن زيه هناك
دينا: مالها فى ايه يعنى ممكن تتأخر عن الخطوبه
يوسف: لاء بس كان فى وصيه لتيته كريمة وفتحوها النهاردة وفى كارثه
دينا: فى ايه خير ايمان حصلها حاجه
يوسف: لاء بس لازم ملك تتجوز حد من قريبهم اللى هناك على مااظن حد من ولاد ابن خال خالى احمد
دينا😮: نعم وملك وفقت
يوسف: لاء وشكلها هتطلع الحنونه عليهم
دينا: ربنا يستر طب ايمان كويسه مع عبدالرحمن
يوسف: ايوا كويسين
فى الصباح
الجد: فين بتك ملك يااحمد
احمد: زمنها نازله دلوقتى لسه فى القوضه يامنه
منه: لاء يابابا انا صحيت ملقتهاش
ايمان بخضه: اومال راحت فين دى مجنونه وممكن تعمل اى حاجه
الجد : هديه انتى يابت
هديه: نعم ياحاج
الجد: شوفتى ملك
هديه: من بدرى وهى خرجت ياحاج بس مرضتش تاخد عربيه
أميرة بخضه: بنتى هتكون راحت فين متعرفش حاجه هنا
الجد: أهدى يابتى زين خالد خدو اخواتكم والدكتور وادم ودورا عليها بسرعه
زين😏: اوامرك ياجدى وبصوت هامس بدأنا الدلع الماسخ
وفضلوا يدورا عليها وكانوا مقسمين نفسهم جماعات كل اتنين مع بعض وزين كان لوحدة
زين شافها فى مزرعه الخيل
زين بعصبيه: انتى ازاى تخرجى كدا لوحديك بدرى
ملك: وانت مالك اصلا
زين: اتلمى يابت الناس وبطلى جله ادب فى بت محترمه تخرج من دارها بدرى أكده
ملك بعصبيه: انا مش قليله الادب انت اللى قليل الادب وبتشتمنى ليه انا متربيه واحسن منك
زين وشه احمر وكان هيضربها ورن تليفونه
زين: الو ايوا
ادم: لقيت حاجه
زين: اه خلى خالد يجبكوا على المزرعه
وبعد شويه ادم جرى على ملك وحضنها اوى
ادم: لوكة انتى خرجتى ليه كدا
ملك : مفيش كنت زهقانه وخرجت اشم هو بدرى
ادم: طب معتيش تعمليها تانى افرضى ضعتى وماما قلقانه عليكى اوى
ملك: خلاص مش هعملها
وروحوا واول ما ابوها شافها ضربها بالقلم على وشها
وقال: كتب الكتاب يوم الخميس ياخال وبعدها هنرجع المنصورة عشان خطوبه ابن اختى ولازم نحضر
ملك بدموع: بابا
وطلعت جرى على قوضتها
الجد: المفروض مكنتش تعمل كدا ياولدى
احمد: لازم ياخال عشان هى ادلعت اوى
ايمان طلعت ورا ملك
ايمان: ملك أهدى أهدى
ملك بعياط: شوفتى بابا ضربنى وهيجوزنى وانا مش بحب الأماكن هنا
ايمان: أهدى ياحبيبتى زين جدع مش وحش
ملك: لا انا عاوزة ارجع المنصوره انا هجوز واحد جاهل ليه وتحكم فى المرأه لاااا انا عاوزة ارجع
ايمان: ملك أهدى بقا المكان هنا مش وحش وبعدين كل مااتعوزى تجى زين هيجيبك وبعدين المكان هنا مش هتلاقى زيه وهتلاقى حب الناس لبعضهم مش زى عندنا هنا هتتعلمى يعنى ايه حب بجد
ملك بعياط: لاا انا عاوزه امشى
ايمان: هتنزلى كلمه بابا قدام الناس احنا اتربينا ازاى
ملك: بابا ضربنى وقعدت تعيط لغايه مانامت
وكان سامعهم زين
زين لنفسة: شكلها متعرفش حاجه وبتقول انا جاهل ههههه متعرفش انى انا كنت جايب امتياز كل سنه والمفروض ابقا معيد بس انا بفضل اهلى وشغلهم خلاص سيبها كدا تعرف انى جاهل وانا هعلمها الادب بس صعبت عليا والله
وجيه يوم الخميس وحصل كتب الكتاب وكان ضرب نار واكل وكانت فرحه كبيرة فى البلد
زين: بجيتى مرتى خلاص
ملك😏: نعم يعنى عاوز ايه
زين: هتعرف بعدين ياجميل هتسافروا بكرا ابقى أجهزى عشان جاى معاكم
ملك😮: نععععم
