PAMUK PRENS | Texting

-37-

Allah affetsin multideki fotoyu görünce aklımdan geçen ilk şey şuydu;

"Gerçekten memesizmiş" 

şdslkflşdkglşdfg

Bu bölümü içime sinerek yazamadım ama bu ara bir ilhamsızlık sorunum var. Aklımda güzel şeyler var ilerleyen bölümlere dair ama nasıl ilerleteceğim konusunda sıkıştım biraz. Bu yüzden attığım bölümleri beğenemiyorum pek ama kısa zamanda düzelteceğim, endişeniz olmasın. Böyle monoton gitmeyecek...

İyi okumalar aşklarım ♥

***

Alya: Babanın durumu nasıl?

Anıl: Daha iyi

Alya: Yardımcı olabileceğim bir şey var mı?

Anıl: Yok

Alya: Yanına gelmemi ister misin?

Alya: İyi görünmüyordun

Anıl: Hayır

Alya: Anıl, anlıyorum.

Alya: Babanı kaybetmekten korktuğun için bu kadar gerginsin ama o iyileşecek

Alya: Buna inanmalısın

Anıl: Sırf babam kaza geçirdi diye bana iyi davranmana gerek yok Alya

Alya: Ne?

Anıl: Ne anladıysan o.

Alya: Öyle bir şey yapmıyordum

Alya: Seni gerçekten merak ettim

Alya: Neden böyle davranıyorsun?

Anıl: Neden böyle davranıyorum?

Alya: Neyin var, anlamıyorum

Anıl: Sizi gördüm

Anıl: Uras'la gayet iyi anlaştınız bakıyorum da

Anıl: Çıkışta birlikte yürüdüğünüze göre

Anıl: Şu durumda bunu takacak değilim ama hiçbir şey yokmuş gibi davranmam sinirimi bozuyor

Anıl: Beni merak etme Alya

Alya: Ne söylediğini bilmiyorsun

Alya: Sadece konuşuyorduk, ne var bunda?

Anıl: Bana açıklama mı yapıyorsun?

Anıl: Kimim ki ben?

Alya: Kendinde değilsin

Alya: Sonra konuşalım en iyisi

Anıl: Ben gayet kendimdeyim

Anıl: Bence davranışlarını gözden geçirmesi gereken sensin.

Alya: Anıl alttan aldıkça tepeme çıkıyorsun, yapma.

Alya: Şu an canını sıkmamak için bir şey söylemiyorum ama buna daha ne kadar dayanabilirim bilmiyorum.

Anıl: Neden alttan alıyorsun?