2. Bölüm - Araştır Kim Olduğunu!

5K 177 30
                                    

Zeynep

Of ya! Her yanım battı. Ama iyi yaptım o kas hayvanına. Bir de sıcak değildi diyor ya. Her neyse sonunda tuvaleti buldum. İçeri girdiğimde Melis'le karşılaşıyorum. Tabi hemen beni soru yağmuruna tutuyor.

Melis: Zeynep! Noldu üstüne? Kim yaptı? Ne döküldü? Dikkatli olsana biraz!

Zeynep: Ya kızım bir sus da motorun soğusun. Kahve döktü üstüme o kas yığını.

Melis: Kim? Kim? Anlamadım.

Zeynep: Bir çocuk işte. Neyse yardım et de üstümü temizleyelim.

Melis: Tamam.

Barış

Sabahtan beri Kerem'i arıyorum. Hiçbir yerde yok. Sonunda bahçede buldum onu. Arabasına biniyor. Nereye gidiyor ya bu?

Barış: Kerem! Kerem!

Koşarak yanına gittim.

Kerem: Ne bağırıyorsun Barış? Ne var?

Barış: Sabahtan beri seni arıyorum kardeşim. Hayrola nereye gidiyorsun? Üstüne ne oldu senin?

Kerem olanları anlatmaya başladı. Gülme krizine girdim. Hahaha. :D Kız neler yapmış ya?

Kerem: Gülme Barış gülme. Kız yeni gelmiş okula herhalde. Kim olduğumu bilmiyor salak. Ama göstereceğim ben ona kim olduğumu!

Barış: Yapma Kerem! Uğraşma boşuna.

Kerem: Neyse ben kaçtım. Görüşürüz.

Barış: Görüşürüz.

Kerem

Arabaya binip eve geliyorum. Arabadan inince Ufuk beni bahçede karşılıyor.

Ufuk: Hoşgeldiniz efendim.

Kerem: Hoşbulduk. Ufuk! Bizim okula yeni bir kız gelmiş. Araştır kim olduğunu!

Ufuk: Adı ne efendim?

Kerem: Ne bileyim ben? Git araştır işte.

Ufuk: Peki efendim.

Hemen eve girip üstümü değiştiriyorum. Nurgül'e yemek hazırlamasını söylüyorum. O yemeği hazırlarken bende telefonla ilgileniyorum biraz. Yemeğimi yedikten sonra yatağa uzanıyorum.

2 SAAT SONRA

Uyandığımda saate bakıyorum. Ovv! Ne kadar çok uyumuşum. Hemen bahçeye çıkıp Ufuk'u arıyorum. İşte orada! O da yanıma geliyor.

Ufuk: Kerem Bey?

Kerem: Bir şey bulabildin mi Ufuk?

Ufuk: Evet efendim. Adı Zeynep Yılmaz. İstanbul'a gelmeden önce İzmir'de oturuyormuş. Babasının işi yüzünden bir çok şehir gezmiş. Annesi daha 4 yaşındayken evi terketmiş. Şuan babasıyla beraber kuzeni Melis'in evinde kalıyor.

Kerem: Melis kuzeni miymiş?

Ufuk: Evet Kerem Bey. Bir de kızın kapalı alan korkusu varmış efendim.

Kerem: Kapalı alan korkusu mu? İyiymiş. Tamam saol Ufuk. Gidebilirsin.

Şirin

Abimi Ufuk'la bir şey konuşurken duydum. Birini araştırmasını söylemiş Ufuk'a. Acaba kim? Yine neyin peşindesin abi? Neyse yakında çıkar kokusu.

YARIN SABAH

OKUL

Zeynep

Bugün okula tek başıma geliyorum. Melis Hanım bir türlü hazırlanamayınca bende onu beklemeden çıktım evden. Okula doğru yürürken bir çocukla çarpışıyorum. Uzun boylu, saçları şampuan reklamlarındaki erkekleri andıran biri. Allah'ım bu okuldakilerin hepsi mi sakar?

Zeynep: Ayy yeter! Her gün biri bana çarpmak zorunda mı?

Barış: Özür dilerim. Sen yenisin galiba okulda. Ben Barış.

Zeynep: Evet. Yeni geldim bu okula. Bende Zeynep.

Barış: Memnun oldum Zeynep. Hangi sınıftasın?

Zeynep: Bende memnun oldum. 12/A. Sen hangi sınıftasın?

Barış: Aynı sınıftayız. :)

Zeynep: Dün seni göremedim sınıfta.

Barış: Dün derse girmeden gitmek zorunda kaldım.

Zeynep: Anladım.

O sırada arkamdan Melis'in sesi duyuldu. Sonunda teşrif edebildi hanımefendi.

Melis: Geldim Zeynep.

Zeynep: Sonunda Melis. Bizde Barış'la konuşuyorduk.

Barış: Melis! Sen Zeynep'i tanıyor muydun?

Melis: Evet Barış. Zeynep benim kuzenim.

Barış: Öyle mi?

Zeynep: Evet. :)

O sırada tanımadığım bir ses Barış'a sesleniyor. Arkamı döndüğümde dün üzerime kahve döken çocuğu görüyorum.

Kerem: Aaa! Dün üstüne kahve döktüğüm kız da burdaymış. Ne yüzle geliyorsun bu okula?

Zeynep: Sana mı sorcam? Okul babanın sanki!

Kerem: Evet canım. Okul babamın. Sana kim olduğumu söylememişler sanırım. Ben Kerem Sayer. Benden hemen özür dile!

Zeynep: Neden özür dileyecekmişim?

Kerem: Çünkü kahvenin geri kalanını üstüme döktün. Ben bu okulun sahibiyim. Bana yanlış yapmayacaktın. Özür dile. Affedeyim seni.

Zeynep: Allah Allah! Bir kere bu okulun sahibi sen değilsin. Hem, sen Kerem Sayer'sen bende Zeynep Yılmaz'ım ve senden asla özür dilemeyeceğim Bay Sayer.

Kerem: Öyleyse yapacaklarımdan ben sorumlu değilim Bayan Yılmaz.

Bay Sayer omzuma sert bir şekilde çarparak okula doğru yürümeye başladı. Hayvan ya! Bende onu umursamadan Melis'in koluna  girdim ve sınıfa doğru yürümeye başladık. İnşallah bu öküzle aynı sınıfta değilizdir.

Bölüm Sonu

Ve bir bölümün daha sonuna geldik. Bölümü okuduktan sonra vote ve yorum yapmayı unutmayın. Hepinize teşekkür ederim. :D

Kanatsız MelekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin