10. Bölüm - Evde Hırsız Var!

3.3K 139 27
                                    

Kerem

Cem'in dediklerinden sonra yüzüne bir yumruk geçirmiştim. Ağzından kanlar boşalırken o hala pis pis gülüyordu. Şerefsiz! Dayanamayıp bir daha vurdum. Ve sonra bir daha, bir daha... Doymak bilmiyordu ve hala konuşuyordu. Bu da benim daha çok sinirlenmeme neden oluyordu.

Cem: Sana 2 yıl öncesi ne dediğimi hatırlıyor musun Sayer? Sakın kimseyi sevme demiştim. Ama sen bu kurala uymadın. Zeynep'i sevmenin cezasını onu kaybederek ödeyeceksin!

Bu cümleden sonra onu yere ittim ve karnına tekme atmaya başladım. Delirmiş gibiydim.

Zeynep

Şuan Şirin karşımda durmuş benden bir cevap vermemi bekliyordu. Ben anlamıyorum. Gerçekten anlamıyorum. Cem çok iyi bir çocuktu. Ne alıp veremedikleri vardı? Nedenini öğrenmeliydim.

Zeynep: Neden Şirin?
Şirin: Çünkü onu tanıyorum tamam mı? Sana zarar vericek. Bunu da biliyorum. Senden tek istediğim ondan uzak durman! Bunu şimdi sana söyleyemem ama lütfen dediğimi yap!

Şirin'e tam cevap verecektim ki bahçedeki çığlık seslerini duyduk. Şirin'le birbirimize baktık.

Zeynep: Noluyo ya?
Şirin: Bilmiyorum.

Şirin'le beraber koşarak tuvaletten çıktık. Bahçeye çıktığımızda herkes daire şeklinde durmuş, olanları izliyordu. Oraya doğru gittiğimizde Cem'le Kerem'in birbirini dövdüğünü gördük. Daha doğrusu Kerem Cem'i dövüyordu. Cem ona karşılık vermiyordu.

Zeynep: Keremmmm durrrr! Durr dedimmm!
Şirin: Abiii lütfen durrr!

Hemen Kerem'in önüne atladım ve durmasını sağladım. Omuzlarından tutup onu geriye doğru ittim. Tabi bu pek işe yaramamıştı.

Zeynep: Naptın sen ya? Niye dövdün çocuğu?

Hemen Cem'in yanına gittim. Onu yerden kaldırdım.

Zeynep: İyi misin?
Cem: Hayır, iyi değilim. Bu manyak durup dururken bana vurmaya başladı.
Kerem: Yalan söyleme lan!
Zeynep: Sana inanmıyorum Kerem! Nasıl yaparsın böyle bir şeyi?
Kerem: Yalan söylüyor Zeynep. İnanma ona!

Buna inanamıyorum gerçekten. Kerem'i ne kadar az tanısam da birini durup dururken dövecek kadar da adi olamazdı değil mi? Ya Cem doğru söylüyorsa? Sonuçta Kerem'e bir fiske bile vurmamıştı. Elleri dışında her yeri sapasağlamdı. Oysa Cem? Her yeri kan içindeydi. Kerem'e sinirli bir bakış atıp Cem'i elinden tutarak okuldan çıkardım. Hastaneye götürdüm. Pansuman yaptılar. Neredeyse yüzünün her yeri yara bantlarıyla dolmuştu.

Zeynep: Şimdi iyi misin?
Cem: Evet. Teşekkür ederim Zeynep.
Zeynep: Önemli değil. Kerem'in bunu yaptığına hala inanamıyorum. Neyse benim artık gitmem lazım. Yarın okulda görüşürüz.
Cem: Görüşürüz Zeynep.

Şirin

Zeynep okuldan çıktıktan sonra bizde abimle eve geldik. Abimin eline pansuman yaptım. Hava hala kararmamıştı. Benimde canım çok sıkılıyordu. Zeynep'i buraya çağırmaya karar verdim. En azından eğlenirdik. İkinci çalışta açtı telefonu.

Şirin: Alo?
Zeynep: Efendim Şirin?
Şirin: Nasılsın? Nerdesin?
Zeynep: İyiyim. Evdeyim Şirin. Sen?
Şirin: Bende evdeyim. Canım çok sıkıldı. Bize gelsene. Takılırız beraber. Burada kalırsın bu akşam.
Zeynep: Tamam. Melis'e söyleyip gelirim.
Şirin: Tamam canım. Görüşürüz.
Zeynep: Görüşürüz.

Zeynep

Eve geldiğimde Melis'in koltukta Barış'ın dizinde uyuduğunu görüyorum. Barış'a dönüyorum.

Zeynep: Ne zamandır buradasın Barış?
Barış: Sessiz ol Zeynep! Melis'le konuşmaya gelmiştim. Sonra dizimde uyuyakaldı.
Zeynep: Anladım. Neyse ben odama çıkıyorum.
Barış: Tamam.

Hemen odama çıktım. Odamda otururken Şirin aradı. Bir süre telefonda konuştuktan sonra kapattık. Bu akşam onlarda kalacaktım. Hazırlanıp aşağı indim.

Zeynep: Barış? Bu akşam Melis'i yalnız bırakmasan olur mu? Şirin beni çağırdı. Bu akşam orada kalıcam.
Barış: Tamam Zeynepcim. Sen merak etme. Ben Melis'i yalnız bırakmam.
Zeynep: Çok iyisin Barış. Teşekkür ederim. Melis'in odası üst katta ki ikinci oda. Oraya yatırırsın Melis'i. Sende hemen Melis'in odasının yanındaki misafir odasında ya da üst katta ki ilk odada yani benim odamda kalabilirsin. İstediğin gibi, rahatına bak.
Barış: Tamam. Saol Zeynepcim. İyi akşamlar. :)
Zeynep: İyi akşamlar. :)

Barış'la konuştuktan sonra evden çıktım. Şirin'in evine geldiğimde kapıyı tanımadığım bir kadın açtı. Bu evin hizmetçisi olmalıydı.

Zeynep: Merhaba! Şirin evde mi?
Nurgül: Evet efendim. Buyrun odasında.
Zeynep: Teşekkürler.

Hemen aşağı kata indim. Odaya girdiğimde bir adet belinde havlu olan ama üstünde hiçbir şey olmayan Kerem buldum. Saçları ıslaktı. Bu da duştan yeni çıktığının kanıtıydı. Hemen ellerimle gözlerimi kapattım.

Kerem: Senin ne işin var burada?
Zeynep: Be-ben Şi-şirin için ge-gelmiştim. O-odası burası de-değil mi?
Kerem: Gördüğün üzere değilmiş. :) Odası yukarıda.
Zeynep: Ta-tamam.

Hemen kendimi dışarı attım. Of! O kaslar neydi öyle ya? Ben hayatımda öyle kas, öyle baklava görmedim. Zaten nerede görecektim ki? Muhteşemdi. Ne diyorum ben be? Kendine gel Zeynep! Koşarak Şirin'in odasına çıktım. Odasına geldiğimde Şirin müzik dinliyordu.

Zeynep: Ben geldiimm. :)
Şirin: Aa! Hoşgeldin Zeynep. :)
Zeynep: Hoşbulduk canım. :)
Şirin: Noldu sana? Kızarmışsın. :D
Zeynep: Y-yo. Kı-kızarmadım b-ben.
Şirin: Öyle olsun bakalım. :) Ee, karnın aç mı?
Zeynep: Birazcık. :)

Şirin'le beraber mutfağa inip bir şeyler atıştırdık. Saat daha 8'di. Bizde dışarı çıkmaya karar verdik. Sahile gittik. Bir banka oturup dondurma yedik. Sohbet muhabbet derken saatin 11 olduğunu farkettik ve eve doğru yol aldık. Eve geldiğimizde odaya çıktık. Pijamalarımızı giyip son ses müzikte dans etmeye başladık. Gerçekten bu gece çok eğlenmiştik. Şirin müziği kapatıp kendini yatağa attı.

Şirin: Oh! Çok yoruldum. :)
Zeynep: Bende. :)
Şirin: Benim çok uykum geldi.
Zeynep: Benimde.
Şirin: Tamam. Odanı hazırlattım canım. Sağdaki ilk oda. İyi geceler.
Zeynep: Teşekkür ederim canım. İyi geceler.

Odaya girip yatağıma yattım. Çok yorulduğum için hemen uykuya daldım. Kalktığımda saat 2'ye geliyordu. Çok susadığımı farkedip mutfağa indim. Tam suyumu içecekken içerden gelen tıkırtı seslerini duydum. Eyvah! Evde hırsız var! Hemen elime mutfaktaki boş bir sürahiyi aldım. Yavaş yavaş salona doğru yürüdüm. Salon karanlıktı. Ama pencerenin orada arkası dönük biri vardı. Hemen o tarafa doğru gidip kafasına sürahiyi geçirdim. Elini kafasına koyup kıvranmaya başladı. Bana doğru döndüğünde yüzünü görmüştüm. Yok artık!

Zeynep: Kerem!

Bölüm Sonu

Bu bölümde bitti sonunda :)) Vote ve yorumlar gün geçtikçe daha da artıyor. Bu durum beni çok mutlu ediyor. :D İnşallah hep böyle devam eder. :) Hikayeme yorum yapan, vote veren okuyucularıma sonsuz teşekkürlerimi yolluyorum. :) Siz bitanesiniz. :D ♥ Bu arada Cem karakterini Cihan Yenici canlandırıyor. Bu bölümü @bc1020'ye ithaf ediyorum. Bu bölüm içinde vote+yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen. :D Sizleri seviyorumm. :D

Kanatsız MelekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin