Η Μεγάλη Αλλαγή (ολοκληρωμένο )

12 κεφάλαιο

Γονείς
"Γιάννη ανησυχώ πολύ για τις κόρες μας "λέει η μητέρα της Μελιντας
"Και εγώ πολύ Έυη μου τη την έπιασε μου λες;"
"Καλά από τον τσακωμό του πρωινού εσυ δεν κατάλαβες τίποτα ;"αναφωνω λίγο θυμωμένη
"Πως Έυη κατάλαβα αλλά για το δικό τους καλό είναι όχι για το δικό μας"
"Το ξέρω αγάπη μου πρέπει να την βρούμε και να κάνουμαι μια κουβέντα "
"Συμφωνώ απολύτως "
"Εμ Γιάννη μου τι θα της πούμε για τον τσακωμό μας το πρωί ;"
"Δεν ξέρω παντός αν το μάθει δεν θα της αρέσει "
"Το ξέρω θα στεναχωρηθεί παρά πολύ "

~~~~~~~~~~
Ο Αντρέας ,η Νεφέλη εγώ και ο Ιάσωνας  την ψάχνουμε εδώ και ώρες και κοντεύει 10:00 το βράδυ  έτσι σκέφτηκα  να πάω εκεί που πήγαμε ραντεβού την τελευταία φορά  έτσι μετά από λίγο φτάνω εκεί και επικρατη μόνο το σκοτάδι όταν φτάνω πιο κοντά στην λίμνη αντικρίζω μια γυναίκα και της φωνάζω Μελίντα και τρέχω κοντά της μα όταν είμασταν σε ελάχιστη απόσταση κατάλαβα πως δεν ήταν αυτή έτσι ζήτησα συγνώμη από την κοπέλα και έφυγα από εκεί την περνώ ακόμα μια φορά τηλέφωνο μα τίποτα

  Κλίση από Αντρέας
Μιχαλη την βρήκες ;

Όχι τίποτα

Εσείς κάποια  σκέψη ;

Όχι τίποτα η νεφέλη σκέφτηκε πως μπορεί να είναι στο μέρος που πήγατε ραντεβού

Όχι Αντρέα έψαξα δεν είναι εκεί από εκεί φεύγω τώρα

Συνεχίζουμε το ψάξιμο και βλέπουμε αλλιώς προχωράμε πιο βαθιά ...πάει να πει ο Αντρεας και ούτε θέλω να το σκέφτομαι

Όχι θα την βρω του λέω και τερματίζω την κλίση

Μετά από λίγο έφτασα έξω από το σπίτι μου έτοιμος να καθίσω να σκεφτώ όταν κάποιος με πέρνει τηλεφωνώ και για λίγο μιλάμε .Μετα το τέλος του τηλεφωνήματος προσπαθούσα να σκεφτώ που περνά η αγαπημένη μου τον χρόνο της έτσι μου ήρθε μια ιδέα έτσι και ακολούθησα αυτήν μου την ιδέα μετά από ένα 10 λεπτό είχα φτάσει έξω από το studio του χορού μα δεν βλέπω τίποτα έτσι άνοιξα με τα κλειδιά αφού το κάθε μέλος της ομάδας έχει τα κλειδιά του studio και μέσα βαθιά στην αίθουσα ακούω στο διαπασόν την μουσική και όλα τα φώτα επάνω της.Μπορω να διακρίνω εκείνη την  γυναικεία μορφή να χορεύει και να παρασύρεται στον ρυθμό της μουσικής και τότε καταλαμβένω πως είναι αυτοί και της φωνάζω μα δεν ακούει μάλλον έτσι δεν άκουγε  τα τόσα τηλεφωνήματα που της έχουμε αφήσει και περιμένω να τελειώσει τον χορό για να ξεσπάσει σε ότι την βασανίζει