Η Μεγάλη Αλλαγή (ολοκληρωμένο )

53 κεφάλαιο

Καθώς ξεκλειδώνω ,  αντικρίζω ένα πρόσωπο που δεν περίμενα με την κάμια να δω
"Μ-Μιχάλη ;" Καλε βλέπω καλά ;
" Γεια . Εμ μπορώ να περάσω ; " με ρωτάει
" Ναι φυσικά , περάστε και εσείς παιδιά " τους λέω και μπαίνουν μέσα είμαι σίγουρη ότι ο Μιχάλης δεν ειρθε επειδή θέλει να μου μιλήσει αλλά επειδή ίσως κάποιοι να τον έφεραν θα τα πούμε όμως με τα παιδιά
" Εμείς να σας αφήσουμε μόνους σας πάμε στην κουζίνα " λέει ο Αντρεας
" Ναι να πάτε " τους λέω εγώ
Αφού τελικά μένουμε μόνοι μας με τον Μιχάλη ξεκινάω εγώ πρώτη

" Πως και από εδώ ;" Του λέω
" ειρθα να δω τι κανείς ; "
"Τι κανω σοβαρά τώρα ; " του λέω με λίγη τόση δα δοσει ειρωνίας
" ναι "
" Μιχάλη σε εμένα μιλάς τι γυρεύεις στα αλήθεια εδώ ; Την αλήθεια ξέρω ότι δεν είναι γι'αυτο που ειρθες και δεν με γυρεβες καιρό τώρα " του λέω με θυμό
" ναι έχεις δίκαιο " λέει και σκύβει το κεφάλι και μετά με καρφώνει με τα μάτια σαν να προσπαθεί να μου πει κάτι πέρνει μια ανάσα και συνεχίζει " λοιπόν τελευταία δεν είμαι και στα καλυτερα μου και δεν επερνα σωστές αποφάσεις "
" γιατί πάντα πρέπει να σου τα βγάζω όλα με το τσιγκέλι του σου συμβαίνει ;" Τον ρωτάω εγώ
" θα σου πω όταν έρθει η ώρα , προς το παρών θέλω να σε ρωτήσω κάτι ή μάλλον θα σου δείξω  κάτι "
" δεν σε παρεξηγώ καθόλου ίσα ίσα σε καταλαμβενω όμως θέλω να καταλάβεις και εσυ πως μου φανηκε και εμένα περιέργω . Να μου δείξεις " του λέω όλο περιέργεια και σηκώνομαι από τον καναπέ να πάρω το τηλεφωνώ μου 
" να τα πούμε αύριο το πρωί στο  γνωστό μας μέρος ; "Μου λέει όλο ελπίδα στα μάτια του
" ναι αλλά να τα πούμε καλύτερα το μεσημέρι γιατί το πρωί έχω πρόβα ;"
" ναι φυσικά " μου λέει και έρχεται και με αγκαλιάζει και ομολογώ πω μου έχει λείψει παρά πολύ η αγκαλιά του και το άρωμα του
" πάμε να φωνάξουμε στους υπόλοιπους ;" Τον ρωτάω
" και δεν πάμε ;" Του λέω εγώ
" παιδιά ελάτε κάτω " τους φωνάζω  αλλά ούτε βλέπω ούτε ακούω τίποτα
" τι κάνουν αυτοί ;"
" δεν έχω ιδέα " του λέω και ανασυκωνω τους ώμους μου ως ένδειξη ότι δεν έχω ιδέα το τι γίνεται
" πάμε να τους βρούμε ; " με ρωτάει και του νευω θετικά
" παιδιααά ;" Φωνάζω αλλά τίποτα
" που μπορεί να πήγαν ; " με ρωτάει
" να δούμε στο δωματιο μου ; " τον ρωτάω και μου νευει
" ούτε " λέμε ταυτόχρονα
Αφού σκέφτηκα που μπορεί να είναι μπαίνω στην αίθουσα του χώρου και τους βλέπω να χορεύουν μακαρενα ξεκαρδιστικό το θέαμα
" Συγνωμηηή " λέει ο Μιχάλης
" τι ;" Λένε οι υπόλοιποι
" τι κάνετε ;" Ρωτά ο Μιχάλης
" δεν βλέπεις ; " του λένε
" γιατί δεν με περιμένατε λοιποί η ψυχη του πάρτη ; " λέει ο Μιχάλης και βάζουν στο διαπασόν την μουσικό στο διαπασόν και χορεύουν έντομετάξη εγώ είμαι λιώμα στο γέλιο

Αποφασίζω τελικά αφού δεν μου έμειναν αλλά δάκρυα από το γέλιο εντάχθηκα και εγώ στο χορό

Τα παιδιά σιγά σιγά έφευγαν και τελευταίος έμεινε ο Μιχάλης

" σε περιμένω αύριο στο σπίτι μου " μου λέει χαμογελαστός

" ένταξη θα έρθω μην ανυσηχεις " του λέω όλο νόημα . Πριν φύγει μου δίνει ένα γλυκό φιλί στο μάγουλο και φεύγει

Αφού έβαλα τις πιτζαμουλες μου ξεράθηκα στον ύπνο πλέον ήρεμη αφού τα πραγματικά πήραν τον δρόμο τους

Γεια σας χίλια συγνώμη για την αργοπορία αλλά τελευταία έγιναν πολλά και δεν είχα την δύναμη να γράψω κάτι . Σιγά σιγά λοιπόν ξετυλίγεται το κουβάρι να σας πω πως σκέφτομαι να αλλάξω λίγο τα πρόσωπα τι λέτε ; Επίσης τα ωραία μόλις αρχίζουν
Σας χερετω ❤❤❤