49 κεφάλαιο

198 12 0
                                    

Σήμερα είναι Παρασκευή και η τελευταία μου μέρα στο παλιό μου σχολείο , έτσι αποφάσισα να φορέσω κάτι πιο ιδιαίτερο από αυτά που φόραγα άλλες φορές (μην φανταστείτε ) . Μετά από λίγο κατέληξα σε ένα τζιν μπλε παντελόνι με μια καφέ ζώνη και ένα μπεζ πουλόβερ και φυσικά τα άσπρα μου superstar . Αφού άφησα τα μαλλιά μου σε ελαφριές μπούκλες έβαλα λίγο άρωμα πήρα το κινητό μου και έφυγα για το σχολείο πιο νωρίς από κάθε φορά

Αφού είχα φτάσει στο σχολείο άρχισα να κανω μερικές βόλτες μέχρι να φτάσουν τα παιδιά έτσι αποφάσισα να καθίσω στο τραπέζι όπου είμασταν όλοι μαζεμένοι

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Αφού είχα φτάσει στο σχολείο άρχισα να κανω μερικές βόλτες μέχρι να φτάσουν τα παιδιά έτσι αποφάσισα να καθίσω στο τραπέζι όπου είμασταν όλοι μαζεμένοι . Άνοιξα για λίγο το Instagram και εκεί που δεν βρήκα κάτι το ενδιαφέρον εμφανίζεται ο λογαριασμός του Μιχάλη

Michalis _Michalopoulos

Οπα για περιμένετε τώρα εγώ φεύγω ; Σοβαρά αυτός φεύγει για να ξεφύγει αυτός απομακρύνθηκε , εγώ τι φταίω;

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Οπα για περιμένετε τώρα εγώ φεύγω ; Σοβαρά αυτός φεύγει για να ξεφύγει αυτός απομακρύνθηκε , εγώ τι φταίω;

"Μέλι μου ;"λέει η θαλια που κουνάει πέρα δόθε το χέρι της
"Ναι; "Λέω εγώ που μόλις ξύπνησα από τις σκέψεις μου
"Τι σκέφτεσαι ;" Μου λέει η Μελινα καθώς θα έλεγε το ίδιο και η θαλια
"Πρέπει να σας μιλήσω απλός δεν είχα το κουράγιο να σας πω αυτό που θέλω γι'αυτο ακύρωσα την συνάντηση μας "λέω καθώς φτάνει και ο Νίκος
"Για πες " αναφωνεί ο Νίκος
"Δεν μου είναι εύκολο όμως πρέπει "αφού λοιπόν πήρα μια βαθύτατη ανάσα ξανά άρχισα "Εμ οι γονείς μου με αναγκάζουν να αλλάξω σχολείο "έχουν μείνει άναυδη
"Γιατί ; " καταφέρνει να πει ο Νίκος
"Γιατί ο πατέρας μου αλλάζει θέση στην δουλειά του και θα με πέρνει αυτός επιπλέον μου έχει πει πως είναι πιο καλό εκείνο το σχολείο είναι πιο πολύ σαν ιδιωτικό λέει "
"Δηλαδή αυτό ήταν ;"λέει η μελινα
"Όχι όχι θα μιλάμε θα ερχόμαστε θα έρχεστε κάτι θα βρούμε δεν θα χαθούμε "λέει η Θαλια που προσπαθεί να μην αρχίσει το κλάμα

Μετά από αυτήν την συζήτηση μπήκανε στις τάξεις μπορώ να πω κανω ότι περνά από το χέρι μου για να γίνω χαρούμενη όμως τίποτα όλα γυρνάνε και ξανά γυρνάνε στο κεφάλι μου , όταν πια βγήκαμε για διαλημμα όλοι μου οι φίλοι ήταν εξαφανισμένοι . Ψάχνω σε όλο το σχολείο αλλά τίποτα μου μένει μόνο μια αίθουσα όπου εκεί μέσα κάνουμε τις διάφορες εκδηλώσεις μας όταν ανοίγω την πόρτα βλέπω όλο το σχολείο τους καθηγητές μου να έχουν φτιάξει ένα πανό που λέει «θα μας λείψεις » μόλις το διαβάζω δεν συγκρατώ τα δάκρυα μου και αρχίζω να κλαίω όλοι έρχονται κοντά να με αγκαλιάσουν μου εύχονται καλή νέα αρχή και συζητάμε για διαφορά αλλά θέματα μέχρι που φτάνει το τέλος της μέρας έτσι με βαριά καρδιά αποχαιρετώ τους πάντες και φεύγω κλαίγοντας από το δεύτερο μου σπίτι

Αφού έχω φτάσει στο σπίτι ανοίγω την πόρτα και ευτυχώς δεν υπάρχει ψυχή στο σπίτι έτσι ακουμπάω πάνω στην πόρτα και πέφτω κάτω μέχρι που έρχεται η κοριτσάρα μου ( το σκυλάκι μου Εννοο ) με βλέπει που κλαίω και με φιλά μετά με σπρώχνει με την μυτούλα της να πάμε έξω έτσι την ακολουθώ και βγαίνουμε στο αγαπημένο μέρος του σπιτιού μου
"Πάντα ξέρεις τι πρέπει να κανείς "της λέω και αυτή μου γαβγίζει και μου απαντάει με τον δικό της μοναδικό τρόπο . Μετά αφού έχει στερέψει πια το κλάμα μου φέρνει την μπάλα της και με αναγκάζει να παίξουμε ήταν η πρώτη φορά που γέλασα πραγματικά αυτές τις μέρες



Γεια σας τη μου κάνετε ;
Μπορείτε να με βρίσετε το ξέρω άργησα παρά πολύ όμως τα διαγωνίσματα το διάβασμα είναι τόσο πολύ που πραγματικά δεν μπρόλαβενω
Για πείτε μου απόψεις και την συνέχεια

Γεια σας τα λέμε ❤❤❤

Η Μεγάλη Αλλαγή (ολοκληρωμένο )Where stories live. Discover now