Η Μεγάλη Αλλαγή (ολοκληρωμένο )

40 κεφάλαιο

Χωρίς να το καταλάβω έχει πια νυχτώσει και αφού καθήσαμε σε ένα cafe και ήπιαμε την δόση του καφέ μας ο Μιχάλης θα με πάει σπίτι μου

Στο αυτοκίνητο δεν ανταλλάξαμε και πολλές κουβέντες γενικά τώρα τελευταία είναι πολύ παράξενος αλλά μάλλον να είναι από την κούραση του σχολίου των μαθημάτων του χορού και όλα αυτά

Φτάνουμε έξω στην εξώπορτα που με συνόδευσε

"Θες να έρθεις μέσα ;"

"Ναι φυσικά "μου λέει και σαν κύριος μου ανοίγει την πόρτα και μου νεύει να περάσω μέσα

"Τι να κάνουμε ;"ρωτάει

"Εγώ λέω να παίξουμε μονοπολη ηλεκτρονική τράπεζα έχει πολλή καιρό να παίξουμε από το καλοκαίρι και τώρα κοντεύει Χριστούγεννα "

"Ωραία αλλά να ξέρεις είμαι ο καλύτερος "λέει και κάνει μια κινήσει δήθεν ψωνάρα

"Και ο αντρεας έτσι έλεγα αλλά έχασε το στοίχημα με μεγάλη διαφορά "του λέω εγώ και καλά η καλύτερη του

"Για να σε δω . Τι λες να βάλουμε και εμείς ένα στοίχημα ;"

"Συμφωνεί για πες ;"

"Αν κερδίσω θα μένω εδώ για μια εβδομάδα θα με φροντίζεις θα μου κανείς μασάζ και ότι άλλο ζητήσω "μου λέει και μου χαμόγελα πονηρά για το τελευταίο

"Χμ ωραία αν κερδίσω εγώ λοιπόν θα μου κανείς εσυ το αντίθετο και θα πηγαίνουμε για ψώνια μέχρι να σου βγουν τα πόδια και θα με κεράσεις και ότι θέλω για μια εβδομάδα της επιλογής μου " λέω εγώ όλο σιγουριά

"Συμφωνεί κυρία μου . Να ξέρεις αν χάσω με βλέπω χωρίς χρήματα θα με πιάσει για τα καλά η κρίση "μου λέει και σκάσαμε σε δυνατά γέλια

"Τι έγινε μικρή χάνουμε ;"λέει αυτός με μια δώσει στο ειρωνίας

"Μικρό είναι αυτό που βρίσκεται μέσα στο κρανίο σου "του λέω εγώ δικαιωμένη

"Ήταν λόγος του καυγά τώρα θα δεις "μου λέει και σηκώνεται πάνω και έρχεται απειλήτικα προς εμενα τότε χωρίς να το καταλάβω είμαι είδη όρθια και με κυνηγάει γύρω από τον καναπέ αλλά κάνει μια τούμπα πάνω στον καναπέ και είναι μπροστά μου εγώ κανω μια κίνηση να φύγω και όντος του ξεφεύγω αυτός με του που με είδε μου πέταξε ένα μαξιλάρι στο κεφάλι

"Τώρα θα δεις κύριε Μιχάλη "του λέω

"Όχι εσυ θα δεις θα φας ένα συν ένα δωρεάν μαξιλάρια "μου λέει και από τα γέλια με πονάει η κοιλιά μου

"Σοβαρά τώρα ένα συν ένα δωρεάν μαξιλάρια ;"

"Ναι κυρία μου είμαστε σοβαροί εταιρία εμείς "

"Αγάπη μου δεν πας καλά απόψε κάτι θα είχε ο καφές σου " τώρα νομίζω τον έκανα να θυμίσει ακόμα περισσότερο γιατί τρέχει και μου πετάει ένα σορό μαξιλάρια καλά που τα βάζει αυτός ο άνθρωπος ;

Μετά από λίγο αφού είχαμε κουραστή σταματήσαμε και συνεχίσαμε με τον ίδιο ρυθμό το παιχνίδι δηλαδή με πολλά αστεία

~Μετά από μια ώρα ~
"Χα στα έλεγα εγώ " μου λέει ο Μιχάλης

"Ναι σίγουρα "λέω εγώ

"Μισό εγώ δεν σου είπα ότι θα χάσω από την αρχή "

"Γκουχ γκουχ σιγά μωρέ και θα μας πνίξεις με την ηλικρινεια σου "λέω εγώ γελώντας

Αφού ποια πείραζα με ο ένας τον άλλο η ώρα είχε πάει 11 το βράδυ και αύριο έχουμε σχολείο

"Πρέπει να φύγω εγώ "μου λέει λυπημένα

"Μπορεις μα μείνει να κοιμηθούμε παρέα αν θες και αύριο το πρωί να πας να πάρεις καινουρια ρούχα για το σχολείο "

"Ένταξη αφού με παρακαλάς "

Αφού πήγαμε πάνω έκανε ο καθένας με την σειρά του μπάνιο . Μόλις βγήκα βλέπω ένα Μιχάλη τυλιγμένο μόνο στην μέση την πετσέτα να κρίβει ευτηχως τα απαραίτητα έκανα οαρατηρηση το καλοσχηματισμενο του σώμα που μόλις με είδε ότι τον κοιτουσα χαμογελασε πονηρά

"Για να μην έχουμε μπλεξίματα νυχτιάτικα πάω να σου φέρω πιτζάμες του πατερα μου "του λέω και φεύγω πολύ γρήγορα από το δωμάτιο για να μην προλάβει να απαντήσει

Του της έδωσα ευτηχως του κάνουν και δεν έφερε και αντιρίσει αφού έπεσα εγώ έκανε το χέρι του και βρέθηκα στην αγκαλιά του και κάπως έτσι μας πήρε ο ύπνος

Γεια σας ακόμα ένα κεφάλαιο για σήμερα

Τα λέμε (όχι σήμερα πάλι 😂😂😂)
❤❤❤❤