KABUS

Platonik -8-

'Biri seninle oynuyor begüm!Polise gitmeliyiz' Eylul notu buldugumuzdan beri onlarca kez bunu söyleyip duruyordu sabahtan beri ağrıyan basım daha çok zonklarken 'Eylul sakın olur musun ? Polise gerek yok' dedim eylül daha çok cırlayarak bana bırseyler soylemek için ağzını açmıştı kı 'Ben kactım' diyerek evden çıktım.Buradan bile eylül un sınırden homurdandıgını duyabılıyordum. Kağıtta yazan kelimeler beynimde dolanıp dururken 'UFAKLIK' kelimesinde takılı kaldım.Bu kelime aklımda tek bir isim canlandırıyordu Özgür.Okula bir an önce özgürle karşılaşmak umuduyla girdim.Ona bunun hesabını bir an önce sormalıydım.Hızla merdivenlerden çıkarken en son gorudugum şey belirgin köprücük kemıklerıydı sonra yerdeydım zaten.Çantamdan dökülen şeyleri toplamaya çalışırken carpıstıgım kişide yardım etmek için yanıma eğildi yerde duran telefonumu almak için ileri doğru uzandıgımda sert bı şekilde kafalarımız çarpıştı.Sabahtan beri yaşadığım olaylarında tüm yükü ustumden giderken bir anda deli gibi gülmeye başladım.Gülmekten gözümde biriken yaşları sılerken özür dilemek için kafamı kaldırdım carpıstıgım kişiyi gormemle ağzım bir karış açıldı.Arda karşımda duruyordu okulun başından beri platonik olduğum bır kere bile konusmadıgım okulun çapkın yakısıklısı Arda.Utançtan yüzüm kızarırken 'B ben özür dilerim Arda ' dıyebıldım ismini söylediğim için içimden kendime lanet okurken o benim bu halıme gülüyordu sonra bir anda duraksadı 'Hey sen benim adımı nerden biliyorsun ? ' Çantamı yerden alıp ayağa kalkarken o da benimle birlikte kalktı 's şey ben duymuştum ' dıyebıldım tek kaşını kaldırarak bana bakarken 'Pekala senin adında .. ' Hızla tamamladım 'Begüm' elini bana uzatırken yarım ağız gülümsedi 'Memnun oldum Begüm' dedi onun o muhteşem gulusunun etkisinden sıyrılıp elimi uzattım 'Bende memnun oldum '.

'Begum! Begum!' Aysel hocanın bağırarak sırama vurmasıyla kendıme geldim.Ardayla karsılastıktan sonra günün geri kalanı acayip sıkıcı geçmişti ne özgür u görmüştüm ne arda yı üstüne üstlük ekstra yorucu 3 derse girmiştim ve son ders olan acayip sıkıcı tarih vardı.Aslında tarih i genel olarak seven birisiyim ama Aysel hoca insanı hayattan sogutan bir kadındı.Kafamı yavaşça kaldırıp karşımda dikilen suratsız kadına baktım.Kasları sinirle catılıp acaba eve gidince bu kadının boğazı acımıyor mu diye dusundurtecek derecede yuksek sesle adımı tekrar bağırdı 'Begum!' Elindeki cetvelıyle sıraya sert bir şekilde vurup bağırarak konuşmaya başladı 'sen sen benim dersımde uyumaya nasıl cüret edersin kızım ! ' Bu kadın normal düzeyde sesle konusabılır mı diye düşünürken kapı bir anda açıldı ve sert bir şekilde kapandı.Sınıfın butün dikkati bizim üzerimizden kapıya çekildi.Bende gözleri takıp edip kapıya doğru baktım.Gözlerim şaşkınlıkla açılırken özgür rahat bir şekilde kapıda dıkılıyordu.Aysel hocanın bağırmak için hazırladığı suratı özgür u görünce bir anda yumuşadı ben şokla gözlerimi tenıs maçı izler gibi ikisinin arkasında gezdırırken özgür ağır adımlarla benim yanımdaki boş yere yayıldı ve daha önce görmediğim delici bakışlarını Aysel hocaya dikti.Aysel hoca şaşkınlıktan açılan ağzını kapayıp hafifçe oksurdu ve 'Pekala derse devam ediyoruz....' Hızla yanımızdan uzaklaşıp dersi anlatmaya başladı.Ben hala ağzım bir karış açık dururken ozgurun 'Ağzını kapasan ıyı edersin ufaklık ' demesiyle anında dudaklarımı birbirine bastırdım.Ağır hareketlerle kafamı ozgure doğru çevirdim yüzünde eglendıgını belli eden bir ifadeyle karşımda duruyordu .Kaslarımı catıp 'Bana ufaklık demeyi kes!' diye tısladım dıslerımın arasından ben daha seksi olabilir mı dıye düşünürken ağzı yana doğru kıvrıldı ve bembeyaz dıslerıyle sırıtmaya başladı yavaşça alt dudağını yalayıp tenımı urpertıcek kadar yakınıma geldi ve kulağıma 'Asıl sen kendi ıyılıgın için bana böyle davranmayı kes sert kızlara karsı koyamıyorum' diye fısıldadı.Söylediği şeyin şokuyla ağzım tekrar açıldı ozgurden gelen küçük kahkaha sesiyle sınıfın dikkati yıne bize çekildi sinirle homurdanarak kollarımı gogsumde bırlestırdım ve önüme döndüm.Aklıma bu sabah kı not gelince çantamı elime alıp karıştırmaya basladım kuçuk beyaz zarfı görünce hızla çıkartıp sert bir şekilde özgür un önüne koydum anlamayan bakışları bı bana bir zarfa giderken dudakları alayla kıvrıldı 'ne o ufaklık bana aşkını ıtıraf eden bir not mu yazdın yoksa ' dedi sinirle homurdanarak kaslarımı cattım ve kağıdı zarftan çıkarıp tekrar sertce önüne koydum teslim olurmuş gibi kollarını havaya kaldırınca zafer gulumsememı takındım.Merakla kalkan kasları yazıyı okuduktan sonra şaşkınlıkla catıldı.Anlamayan gözlerle bana bakarken 'Bu da ne ? ' Diye sordu.Ona cıddımısın bakışı atarken yüzünü inceledim gerçekten bırseyden haberi yok gibi duruyordu.Sınıfın dikkatini tekrar çekmek istemediğim için sessizce ona sokuldum ve bu sabah olanları anlattım.Ağzı şaşkınlıktan açık kalırken sessizce kıkırdayıp alayla onu taklit ettim 'Agzını kapasan ıyı edersin ufaklık' dudakları sertce birbirine kapanırken düzgun yüzü bir anda sınırlı ifadeye burundu.Hızla yerinden kalkınca oturduğu sıra gürültüyle yere düştü sınıfın meraklı gözleri tekrar bize döndüğünde ben içimden lanet okuyordum özgür sertce bılegımı kavrayıp benıde ayağa kaldırdıgında son anda dengemı koruyup düşmekten kurtulmustum kaslarım sinirle catılırken özgür beni umursamadan bılegımden çekmeye başladı son anda çantamı almayı basarabıldım.Özgür un peşinden düşmemek için koşar adımlarla giderken Aysel hocanın sınırlı bakışlarını ensemde hıssedebılıyordum.Sınıftan çıktığımızda bılegımı elinden kurtarmaya çalışırken sertce bağırdım 'Ne yaptığını sanıyorsun sen ya!' Beni umursamayınca daha çok sinirlenip boşta kalan elimde sırtını yumruklamaya başladım hissetmediğini biliyordum ama sınırımı bir yerden çıkarmam gerekiyordu.Okulun bahçesine geldiğimizde Ardanın karşıda oturdugunu gördüm beni görmemesi için Özgür un kaslı vücudunun arkasına saklandım.Özgür bir anda durunca basım sert bir şekilde sırtına carptı.yavaşça bılegımı kavrayan eli cozulunce elim acıdan zonklayan bılegıme gitti yavaşça bılegımı ovarken 'Tam bir öküzsun Özgür ' diye tısladım.Kafamı kaldırıp yan tarafa bakmamla utançtan kızarmam bir oldu Arda şaşırmış gözlerle bi bana bı özgür e bakıyordu sonunda gözleri benim gozlerımı bulduğunda durdu .özgür yuksek sesle oksurdugunde ıkımızde kafamızı çevirip ona baktık.'Arda sen Begüm u bizim mekana götür ben bı kaç kişiyle görüşüp geliyorum ' söylediklerini idrak etmeye çalışırken boş gözlerle ikisine bakıyordum arda yavaşça kafasını sallayıp 'Tamamdır ' dedi onun neden bu kadar çabuk kabul ettiği neden sorgulamadıgını düşünürken aklım başıma gelmeye başladı 'Ne!' Diye cırladım 'Ben mekana filan gitmiyorum ! ' Diye bağırdım özgür beni umursamadan ardaya delici gözlerini dikti arda az önce özgür un tuttuğu bılegımı yakalayıp daha yavas hareketlerle beni okulun çıkışına götürmeye başladı.Özgür den biraz uzaklasınca koşarak arda ya yaklaştım. 'Arda beni nereye goturuyorsun ? ' Diye sordum kafasını benden yana cevırmeden 'Mekana' dedi sıkıntıyla ofladım 'hadi ama neden özgür un dediğini yapıyorsun kı ben mekana fılan gitmek istemiyorum' dedim gözlerimi ona dikerek omuzlarını sılkıp 'çünkü öyle olması gerek fazla soru sorma lütfen' dedi kurtuluş olmadığını anlayınca suratım asıldı özgür yüzünden zonklayan bılegımı göstererek 'pekala ben kendim yuruyebılırım bılegım acımaya başladı' yavaşça eli cozulurken emin olmayan gözlerle bana bakıyordu gözlerimi devirip 'merak etme seninle gelıcem bılegımden tutup goturmene gerek yok ' dedim bir süre daha beni süzdükten sonra yavaşça bılegımı bıraktı.