İlacım sensin (NefTah)

Bölüm 30

Nefes duyduğu karşısında şok olmuştu. Koşarak bir taksi çevirdi ve hastaneye gitti. İstemsizce ağlıyordu. Hastaneye vardiginda herkes ameliyathanenin önünde idi.

Saniye hanım koşarak nefesin yanına gitti ve bağırmaya başladı.

Saniye Hanım: Rahata erdun mi! Mahvettin oğlumi! Yürü git burdan defol!

Nefesin ağlaması daha da şiddetlenmişti. Ağlamaktan konuşamıyordu. Asiye vakit kaybetmeden araladına girdi. fatih ve murata bakarak

Asiye: Yangazlar hepimizin ciğerleri yanayi. alin anami disarida bi hava alsun'

Yangazlar saniye hanımı alarak dışarı çıktılar. Asiye nefese sarılmış ağlıyordu.

Nefes: Nasıl olmuş bu asiye abla?

Nefes asiyenin cevabini beklemeden ameliyathaneye girmişti. Ameliyathanede gözü kararmışti. Son duydugu seslerdi 'Defibilatörü getirin 500e şarj edin'.

1 saat sonra...

Nefes bayılmış, serumla sakinleştirici veriliyordu. Asiye de yanındaydı. Nefes yavaş yavaş uyanmaya başladığında yanında bekleyen Asiyeyi gördü..

Nefes:Asi— Asiy—-

Asiye: Dur kuzum zorlama kendini ben burdayim.

Nefes o kadar halsiz hissediyordu ki kendini konuşacak hali yoktu.

Nefes: Asiye abla Tahir...

Asiye: Kuzum tahir iyi yoğun bakimda yatayi..

Nefes kendini toparlayarak konuştu.

Nefes: asiye abla tahirime ne oldu? Neden ameliyata alındı!

Asiye: Kuzum sakin ol anlatacim sana olanlari. Ama bi dinlen.

Nefes: Anlat asiye abla anlat!

Asiye: şimdi nefees.. Sen tahirden ayrulunca tahir hayattan kopti.

Nefes: İyide asiye abla devam ettiremedik. İkimizde çok yorulmuştuk. Kimin başına sözlenirken benim başıma gelenler geldi?

Asiye: Ablam bi dinla. Tahir ha bütün bu olanlarin sorumlusi olan mercana gitti. Kavga etti bağirdi. Tam bu sirada mercanin babasi tahiri vurmiş.

Nefes: İnanmıyorum ya.(ağlamaya başlayarak) ben nasıl tahiri yalnız bıraktım ! Kendimden nefret ediyorum!

Asiye: tamam ablam olan oldi..

Nefes bir hızla elindeki damar yolunu çıkardı. Eline bir bez parcasi ile bastirarak kanamasina engel oldu. Koşarak yoğun bakımın önüne girdi.

Herkes yoğun bakımın önünde idi. Saniye hanım tam ayaga kalkarken mustafa saniye hanımı tuttu.

Nefes ise kimseyi umursamadan yoğun bakıma girdi ve tahirin elini tutarak ağlamaya başladı.

Nefes: Tahirim... çok özür dilerim.. kendimi asla affetmeyeceğim tahir! Seni hiçbirzaman sevmekten vazgeçmedim! Vazgeçmeyeceğim de! Affet beni!

Derken hemşire nefesi dışarı çıkardı.

Nefes kimseye birşey demeden civraya gitti. Tahiri düşünüp ağlıyordu.

2 saat sonra.

Tahir kendine gelmiş. Normal odaya alınmıştı. Herkes tahirin başında riv riv ederken kapı açıldi.

'tahir gördüğü kişi karşısında şok oldu'