Ragamuffin Royalty

RR_"Granddaughter-in-Law??" Part ii

(Blake POV)

"Ang bilis talaga ng Apo ko! May deposito na agad! Ayos!"

O___O

Ano bang pinagsasabi nitong magaling kong Lolo??.. At ano bang deposito ang tinutukoy nito?! Ang labo!

Inakbayan ako ni Lolo Clemencio at saka may ibinulong ito na nagpagulantang sa katawang-lupa ko.

"Clay, apo! Hindi ko man agad nabalitaan na ikinasal ka na pala, pero ayos lang. masaya ako at isang napakagandang sorpresa para sa akin ang kaalamang magkakaanak na pala kayo ng asawa mo!"

Ha???.... Ano daw?? Asawa ka'mo??

At anong magkakaanak?!!

"For Pete sake 'Lo, hindi ako kinasal sa babaeng iyun. At lallong hindi ko siya asawa. Kaya malabong magkaanak kami."

Nagpupuyos ang loob ko sa sobrang inis at galit. Si Lolo naman abot-tenga ang ngiti kanina, ngayon ay napalis na.

Napahawak ito sa dibdib nito, anyong nahihirapan itong huminga.

Ohh..shoot. inaatake naman si Lolo!

.

.

.

.

.

.

Napailing-iling ako sa isiping iyun.

Ang lawak talaga nang itinakbo ng imahinasyon ko.

Of course, hindi ko naman gagawin ang hakbang na iyun na nasa isip ko. Ayokong bigyan pa ng sama ng loo bang matandang hukluban na ito.

Kahit na gusto kong itama ang maling akala nito, pero hindi pa ngayon ang tamang panahon.

Might as well ride with this so-called "oh-so-ridiculous-game-plan", and reap the benefits afterwards. If there's any...

.

.

.

Naputol ang pagmumuni-muni ko nang humahangos na pumunta sa kinaroroonan ko si Manang.

"Sir Clay, si Ma'am ho, hinimatay sa loob ng banyo."

On impulse, agad kong pinuntahan si Sam.

Naabutan kong napahandusay siya sa sahig.

Amoy-suka pa sya pero walang duda na maganda pa rin.

O__O

Oh yeah! I admit, talagang maganda ang basagulerang babaeng ito. Hindi ko lang talaga maamin iyun nung una dahil mas maangas pa kung umasta ito kesa sa'kin. At saka lalo pang natatakpan ang itinatago nitong kagandahan kapag umaandar ang topak nito sa utak.

Sukat ba namang gawing pang-Halloween ang mukha! =__=

Iyung iba nga gumagamit ng kolorete sa mukha para lalong lumutang ang ganda.

Ehh.. itong babaeng ito naman, tiwarik yata ang utak! Ginamit lang naman ang make-up para lang lalong papangetin ang itsura nito! Pambihira!

Hay...sometimes I find this woman a bit weird. Kinda peculiar and eccentric. Yet there's this part of me that kept on looking for her presence, and the same me, wanting her company.

I scooped her up in my arms and carried her in my room. The one room that I used whenever I paid a visit in this place.

"Manang, paki-tawagan po ang family doctor at sabihing emergency."

Tumango naman si Manang at mabilis na tinungo ang telepono.

I gently put her into bed. I sit beside and managed to take off her shoes.

Looking intently, she just possess an angelic face. She looks so peaceful in her deep slumber. And yet the gentleness I had seen now is absolutely the exact opposite when she was fully wide awake. 'Coz in her waking life, she was wild as the roaring beast in the jungle.

Maya-maya pa dumating na ang family doctor and started checking up Samantha.

"She's okay now! Medyo hindi lang siya natunawan sa kinain nya kaya siguro nasuka nya dahil na rin hindi ito fully ma-digest ng sikmura nito. At dahil san a rin sa pagod niyo sa biyahe kaya bigla siyang nag-collapse. Other than that, she's totally fine. Let her get some enough rest." Mahabang paliwanag ng doctor.

"Oh..pa'nu Clay, aalis na ako. May pasyente pa akong naghihintay."

"Salamat uli, Doc!"

Matapos masuri ng doctor ang kalagayan ni Sam, ay dali-dali rin itong umalis.

Tinungo ko ang pinto at akmang lalabas na nang silid. Bago ako tuluyang lumabas, tinapunan ko muna ng tingin ang natutulog nitong pigura.

Feeling satisfied, I immediately left the room just to be astounded to find Lolo Clemencio standing behind the door with his sly smile plastered on his wrinkled face.