Feels like Heaven

Chapter 25

---
Aeris's PoV

Pagdating namin sa private room na pinasukan ni Alesha ay nakaramdam ako ng kaba, kaba na baka hindi niya ako maalala.

Alesha, do not forget me. Especially that I am the father of the child you bring. I promise, Alesha I'll be a good father and be a good husband to you if you'll said 'yes' in my proposal. Pero hindi ko pa balak ngayon magtapat dahil kailangan mo munang mag pahinga't lalo ng hindi pa namin naayos ayos ang tungkol sa mga Alfònso.

Akmang pipihitin ni Cedrick ang pintuan pero pinigilan ko ang braso niya. Oh, god! I'm not even ready to face Alesha. What if she can't remembered me? Jesus! I am really a negative thinker.

Cedrick smiled, "Paniguradong maalala ka niya." he then tap my back, "be positive, man!"

I sighed, "I hope"

"Cheer up, Aeris!" aniya, pangpapalakas ng loob ko.

Huminga ako ng malalim nang tuluyan na niyang buksan ang pintuan at kita ko sa gilid ang paang nakakumot ni Alesha. Para akong titi ko dahil sa pagiging tigang, kumbaga nanigas ako sa kinatatayuan ko at hindi ko maipasok ang sarili ko sa pintuan o butas.

From the wall I peek to see Alesha's status. I saw her eyes from here is conscious but she just wrapped in the ceiling and looked deep into the mind.

I turned to Cedrick and whispered to him that to call a doctor. Tumango lang ito at sumunod. Ako naman ay sumilip ulit at dahan-dahang kumatok para agawin ang atensyon nito pero hindi maalis ang tingin niya sa kisame kaya hindi na ako nagpatuloy sa pagpasok.

Dumating na't lahat sila Cedrick kasama ang doktor ay sa bench lang ako nakaupo at malalim ang iniisip. Is she really forget me? For real? Fuck?!

Well, it's okay, we can start over though. Mag sisimula kami sa simula hanggang sa maalala na niya ang lahat-lahat na samahan namin. Simula sa bar hanggang sa palasyo nila, ipaalala ko iyon sa kanya at ibibigay sakanya lahat ng pagmamahal ko.

"Come, Aeris. Don't you check, Alesha, do you?" boses iyon ni Cedrick kaya nag angat ako dito ng tingin.

"She was just staring in the ceiling and do nothing. Mukhang hindi niya nga narinig ang katok ko eh."

I heard him sigh yet stood up and greeted someone so I looked up and saw Lola Teresita looking at me. Bumati muna ako dito at nagmano kaming pareho ni Cedrick.

"Kaawaan kayo ng diyos mga hijo. Asaan na pala ang apo ko?" kapagkuwan ay tanong nito.

Yumuko ako pero nag angat ulit ng tingin, "Nasa loob po, kasama ang doktor at nurse." mwinestra ko sakanya ang daan saka sabay na kaming pumasok.

I sigh again and deep breath. Kakapusin yata ako ng hangin sa kaba dahil pagpasok namin ay nasa akin kaagad ang tingin nito.

Nagtataka ba siya kung sino ako? Holy shit! She really forget me, aren't she? Fuck! Fuck!

Puro mura na lamang nasasabi ko dahil hindi nito maiaalis ang tingin sa akin pero ng mag salita ang kausap nito ay napabaling ito dito.

"Can you tell me who are the last people do you remebered?" The doctor asked.

"Sure. Lola Teri, Mare, Pare, Alfònso's—" aniya na pabitin