Feels like Heaven

Chapter 27

---
Alesha's PoV

"Alesha, apo?"

"Alesha?"

Umungol ako ng may maramdaman akong yumuyugyog sa balikat ko. Binuksan ko ang isang mata ko para sumilip at tumama rito ang ilaw sa kisame kaya napatakip ako rito at pilit na inaaninag ang mukha ni Àvia.

Bumangon ako sa pagkakahiga sa kama at inaantok na tinignan si Àvia. Àvia was sitting on the edge of my bed and looked drowsy in disgust.

She looks drowsy.

"Ano po iyon?" I sat down on the edge of the bed next to Àvia.

Bakit kaya gising pa si Àvia ng ganitong oras? Alas onse na ng gabi pero hindi pa ito naturulog. Marahil ganoon talaga ang matatanda, nagigising sila kapag may kailangan o kaya ay nagugutom.

"Kamusta na ang lagay mo?" her voice was a bit drowsy.

Ano kayang problema ni Àvia? Bakit mangigising siya para magtanong lang kung anong lagay ko? At mukhang inaantok pa ito dahil napapapikit ito kapag nagaangat ng tingin sa akin. Siguro, dala na rin ng ilaw sa kisame.

"Mabuti lang naman ho." tinitigan ko siyang mabuti, mukhang kailangan nito ng kape o ano dahil parang ayaw niyang matulog.

I think she need some rest.

Perhaps she do a lot of things this morning that's why she don't rest well. Naku, si Àvia talaga.

Magandang ideya siguro kung ililipat ko muna siya rito sa kama at patulugin. She needs bed that comfortable to sleep, because she sits just watching me. Mahirap ding tignan si Àvia na naka-upo habang hawak ang kamay kong nakahiga at binabantayan niya.

"Àvia, dito po muna kayo sa kama para makahiga kayo ng maayos." mwinestra ko sa kanya ang kama ko.

Nag angat siya ng tingin sa akin at umiling, "Hindi na apo. You are the patient for both of us so you should be lying there." tinulak niya ako pabalik sa kama.

I smiled to her, "Àvia, hindi lang naman po sa akin itong kama eh. Yes, I am the patient but you have a responsibility to take a nap in patients bed. Saka po, nasa private room naman po tayo eh." I laughed.

She just shook her head, "Fine, bring me a can of coffee."

What? Bakit naman siya iinom ng kape kung pwede namang itulog iyang antok niya.

"Faster, Alesha! Nasa rooftop yung vending machine." may kinuha ito sa mesang malapit lang din sa kanya. "Here's the coin. Hurry up." inabot ni Àvia sa akin ang barya at tinulak ako ng bahagya pero nakangisi siya.

Bumusangot naman ako sa kanya. Alam kong pwede siya mag kape pero bakit hindi na nga lang siya matulog? Sakit sa bangs ni Àvia, ha!

I'm curiously bowed to her and turn away to get out. When I left, I searched for the elevator to go up to the rooftop. Wala bang malapit na vending machine dito at talagang nasa rooftop pa? Tsk.

Pagkarating ko sa rooftop ay natagpuan ko din naman kaagad ang vending machine dahil nag-iisa lang ito doon. For real? Ito lang ang vending machine nila? At nasa rooftop pa talaga?

I was about to insert the coin when a light get my attention. What was that? Dahil curios ako ay sinundan ko ang ilaw na iyon. Medyo may kadiliman rin rito kaya mapapansin mo yung kakaibang kulay ng ilaw na yun.

Habang sinusundan ang ilaw ay natagpuan ko na lang ang sarili kong nasa harap ng pintuan. May parte sa aking gusto itong buksan pero parte din sa aking kailangan ko ng bumalik dahil baka nag hihintay sa akin si Àvia sa kwarto. But because I was attracted to the light and I was curious where it came, I push the door where I last saw the light.