Feels like Heaven

Chapter 7

--
Alesha's PoV

"Tama na ba iyong mga kagamitan para sa clinic? Baka kasi may gusto ka pang idagdag pero kulang iyong kagamitan?" Aeris asked. Kanina pa kami nag-uusap tungkol sa mga bagay-bagay.

"I think so. Siguro nga sobra pa iyon, alam mo, yung mga kagamitan na binili mo ay iyon ang kulang saamin?"

"Lack what?" tanong niya.

"Uh-huh. Kulang kasi kami sa gamit kaya medyo namangha ako nang makitang nandoon lahat." ani ko habang sinisimot ang tirang pagkain sa plato. I'm full.

"Why? What kind of things are do you need?"

Hindi kasi sikat ang company namin, kasi mga bahay lang ang kadalasang dine-disenyo namin at bukod doon wala na. At tsaka hindi namin afford ang mga kagamitan kaya nag mahahalaga lang ang mayroon kami.

Kaya bukod sa pag de-desinyo ay nag sa-side line din ako isa doon ay ang pag mo-modeling reniquest lang iyon ng isa kong samahan kaya tinaggap ko na. Kaya medyo kabado ako dahil baka tanggalin ako dahil sa hindi ko pag pasok, halos mag isa't kalahating buwan na ako.

"Yung katulad nga nu'ng mga gamit doon sa clinic" medyo iritadong saad ko. Paulit-ulit ba na naman kasi.

"Ba't parang galit ka? Nag tatanong lang naman," ngi-ngiting sabi niya mukhang ng aasar.

Hindi ko siya pinansin at inabala nalang ang pagkain na nasa plato ko pero tutusok na sana ako ng nakita kong wala na palang pagkain.

"If you want to eat, leave your plate here and go get a new one cause you can't refill your plate"

"Nah. I'm full, akala ko may laman pa kaya napatusok ako," ani ko at tinabi ang plato kong wala ng laman at nag punas sa tissue. "Saan ba ang washroom dito?" linga-lingang tanong ko.

"Just go straight then left," ituro niya ang daanan gamit lang ang senyas kaya dumiretso na ako doon.

Nag hugas lang ako ng kamay at umalis na pero saktong paglabas ko ay may nakabunggo ako.

Natumba ako pero tumayo din kaagad dahil nakita kong natumba din iyong nabunggo ko, tinulungan ko siya at humingi ng pasensya.

"Okay lang ako, salamat" sabi niya at pinagpag ang kanyang suot.

Nang umangat ang tingin niya ay lumaki ang kanyang magagandang mata.

Eh?

"Pasensya na po ulit," tungong saad ko. Dahil mukhang kagalang-galang siya kung tignan

"Oh? Alesha?" tawag niya saakin kaya umangat ang tingin ko sakanya.

Binigyan ko siya nagtatakang tingin "Kilala niyo po ako?"

"Oo naman. Bakit? Hindi mo ba ako nakikilala?" sumilay ang nagtatakang tanong sakanyang mata.

Pinagmasdan ko siya ng ilang sandali at sinuri ng mabuti ang kanyang mukha pero hindi ko siya ma mukhaan. Inalala ko din yung mga kasamahan ko sa trabaho ko pero wala akong matandang mukha na kasing ganda niya.

"Uhh.. pasensya na po pero hindi po kita matandaan eh,"

Natulala siya bigla. Nagtaka ako pero binalewala din.

"If you don't mind I'll go now," ngumiti ako at yumuko ng bahagya bilang galang.

Bumuka ang bibig niya pero tumikom din, pero ngumiti din siya.

Tumango na ako at tumalikod para makabalik sa pwesto namin.

"Ba't medyo natagalan ka?" Aeris asked nang makaupo ako sa upuan kaharap niya.