Bizim öyle bir çabamız var Herkes mutlu gibi görünmeye çalışırız Peki ya gerçekten mutlu muyuz? Herkesin görünmez mürekkeple yazdığı acıları vardır kalbine
⚫️karakterler⚫️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
EYLÜL ACAR:Siz hiç aynı anda hem sevdiğiniz adamı hem ailenizi kaybettiniz mi? Ben kaybettim 21 temmuz 1:23 tam bu günde tam bu saate.Hep bu rakamlardan nefret ettim,halla nefret ediyorum.Ben bu hayata tutundum ama nasıl tutundum biliyor musunuz? Hani küçükken merdivenin ucunda dururduk ya sonra oradan düşecek gibi olurduk, işte öyle ben her an bu hayatta düşecek gibi oldum.Ben sevdiğim adamı ve ailemi gözümün önünde kaybettim,nasıl mı? O uzun hikaye yakında öğrenirsiniz.Ben şu an 20 yaşındayım ve bu olaylar ben daha 15 yaşındayken oldu yani 5sene;dille kolay 5 sene;ama ne kalbimdeki yara geçti ne de içimdeki yangın söndü.Ben hayatta resim yaparak,düşüncelerimi bir kağata yazarak tutundum,üniversitede edebiyat bölünün okuyorum ama resim yapamayı çok seviyorum.Hep güldüm,ama gülmek her zaman mutlu olmak değildir bazen öyle gülüşler var ki en büyük acıları saklamak içindir.Geçti diyorsun,peki ya gerçekten geçiyor mu?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ALİ GÖKTÜRK:Mutluluk;işte benim tam 5 senedir tatmadığım şey,o nasıl gitti ve Bıraktı beni hayat işte o zaman durdu ve bir daha hiç başlamadı;çünkü artık o yoktu.Ailem yok bilmiyorum yetimhanede büyüdüm.Onunla 21 ekim 2013 saat 20:31 de tanıştık ve o ben onu tam 21 temmuz 1:23'de kaybettim 0.Ama sedece onu kaybetmedim ben kendimi kaybettim,hayatımı kaybettim,nefesimi kaybettim,ben herşeyi kaybettim.Ama en çokta yosun gözlümü.20 yaşındayım ama hala o yara içimde kanıyor,kabuk tutacak mı peki? Hiç sanmıyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
