Masarap, ngunit Bawal

chapter 3

pagkagising ni Oliver ay naalala nya agad si Vince. tinixt nya ito.

"sorry ngayun lang ako nakapag text. naka tulog kasi ako pagkadating ko ng bahay. kumusta kana? - Oliver."

ilang saglit lang ay tumawag si Vince.

"Good morning, este good night na pala. Musta ang tulog mo?"

"okay lang. mahimbing kasi ikaw ang napanaginipan ko." pabirong tugon nya.

"wow. mabuti naman kung ganon."

"ikaw musta kana? naka tulog kaba?"

"hindi nga eh?"

"bakit naman hindi?"

"kasi palagi kang tumatakbo sa isipan ko. di tuloy ako maka tulog."

kinilig naman si Oliver sa narinig nya.

"hahaha. Baliw ka talaga Vince."

"Oo, baliw ako. Baliw na baliw sayo."

"Mais kaba?" ganting hirit ni Oliver.

"Bakit, kasi corny ako?"

"Hindi, sarap mo kasing papakin eh." tapos sabay tawa.

"Kita tayo mamaya." wika ni Vince.

"Huh, o..okay lang. Saan?"

"Basta, puntaha mo ako dito sa condo mga alas 9."

tiningnan ni Oliver ang kanya relo.

"huh? Eh, alas otso na ah."

"Kaya nga. May isang oras kalang upang mag handa. Maghintay ako sa labas ng condo. Bilisan mo."

pagka baba ng telepono ay nagmamadaling maligo si Oliver at pagkatapos ay bumaba na sya.

Naabutan nyang nananghalian ang kanyang parents.

"Saan ka pupunta Oliver?" wika ng kanyang daddy na unang naka kita sa kanya.

Lumapit muna sya sa mga magulang nya.

"Good evening po. Aalis lang muna ako dad. Babalik ako agad."

"Kumain ka muna. Di kapa nakapag lunch." wika ng kanyang mommy.

"Busog pa po ako mom." sabay beso sa kanyang mama.

"Mag ingat ka anak." wika ng papa nya.

"Sige po dad." tapos umalis na sya.

"Nako daddy ha. Mukhang namimihasa na yang anak mo. Kinukunsinti mo kasi. Baka kung sino na ang mga kinakasama nya." sabi ng mommy ni Oliver habang nagpatuloy sila sa pagkain.

"Pabayaan mona. Naninibago lang yan. at saka may tiwala naman ako sa anak mo. Alam kong di sya gagawa ng ikakasama nya."

Malayo palang ay tanaw na ni Oliver si Vince sa labas ng condo nya na may dalang bag.

"Hi," maikling bati nya kay Vince habang bumababa sa sasakyan at lumapit kay Vince.

"Saan ba tayo pupunta?"

"Basta. Akong bahala."

Inilagay ni Vince ang bag sa likuran ng sasakyan at sya ang nagmamaniho nito.

Habang nasa daan ay di maiwasang ma excite ni Oliver kung saan sya dadalhin ni Vince.

"Saan ba kasi tayo pupunta?"

Nginitian lang sya nito. Dahil walang natangap na sagot ay nanahimik nalang si Oliver.

Isang oras na ang lumipas at di parin sila naka rating sa paruruonan nila.