Ayaklarım yerden kesildi diyorlar dilhunum!
Neden?
Mutluluktan mı?
Yoksa korkudan mı...?
Korkularımın üzerine yıldırımlar düştü bu gün...
Gözyaşlarım yağdı üzerine...
Ve hıçkırıklarım gürledi korkularımın kalbine...
Yürüdüm bu gün dilhunum,
Her adım attığımda korkudan titredi dizlerim...
Hatırlıyor musun?
"Gidiyorum" demiştim sana,
"Nereye" demiştin, gözlerin derin derin bakıyordu yine...
"Gönül sokağıma taşındım. bir dolunay yılı geçti, ve yürüken kendimle karşılaştım meğer ne çok çökmüşüm dilhunum ...
neden bu kadar pas tutmuş kapılarım?
neden sakura vermez olmuş toprağım?
Neden hep fırtına vurmuş sokaklarımı?
Belil neden uğramamış bu vicdan sokağıma?
Âsûde olmuş gidişlerim...
Âsûde olmuş vaveylalarım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sessiz adımlar
Поэзияyağmur sonrası, karanlıkta bir şehir, içinde ben... yürüyorum kaldırımda, sessiz adımlarımla...
