Beyond 1

122 2 0
                                    

Chapter 1

"Oh, where are you going?" tanong sakin ni Winny ng nilagpasan ko ang classroom namin.

"It's been a month." I said casually.

As they know what i'm saying, they just nod at me like they've already mastered my tactics.

"I bet Bryan will go ballistic today. You better prepare for it." Seryosong saad ni Rachell habang sopistakada nitong dala ang branded hand bag niya.

Normal nalang para sa kanila ang masaksihan ang susunod na mangyayari. Sanay na sila sakin na kapag meron na 'kong sinagot sa mga manliligaw ko, tataningan ko na ito at sa taning ko sa kanila na 'yun ay doon ko sila hihiwalayan.

That's my routine always, and as far as I remembered, Si Bryan ang pinakamatagal sa mga naging nobyo ko.

I play games cause I don't found love. I will not be inlove. I've never imagined myself or the idea of me being inlove.......never.

Bryan's face lightened up as he saw me walking towards him. Sinalubong ako nito ng bouquet at halik sa pisngi habang pinapalibot ko naman ang tingin sa paligid, tinitignan kung may nakatingin ba.

I do break some hearts but I don't want to be the headline or be the center of attraction. That's ridiculously insane.

"Happy monthsary, Babe." nakangiting bati ni Bryan.

Nilingon ko sa kabilang table at kitang-kita ko ang pagngiwi nila Winny at Rachell sa sinabi ni Bryan.

He's handsome, hindi ko naman siya sasagutin kung hindi. Kaya lang, kelangan ko ng tapusin 'to. Masyado niya 'kong binabakuran. He's taking this relationship seriously even though we both agreed that we'll take this as casual relationship. It is not clear to him that I want companion not drama.

"Bryan..." hindi ko alam kung paano sisimulan makipaghiwalay. I'm expert to this but this feels new to me.

"Yes, Babe?" masuyo nitong inabot ang kamay kong nakapatong sa lamesa habang nag aabang sa sasabihin ko.

"Bryan, It's not you, it's me." I suddenly want to vomit when I heard myself.

Nabuga ni Winny ang inumin niya sa kabilang table habang masamid-samid naman sa kinakain niyang sandwich si Rachell. Mariin akong napapikit sa sinabi ko. I prepared so much for this but right now, I have no words to utter that's why I have no choice but to say that.

Umiling-iling si Bryan sa akin at mahinang tumawa, hindi makapaniwala na nagawa kong wasakin ang mundo niya.

"I've watched it in the movies many times, Iris. I don't like it, Babe." he said with disbelief.

Tumayo na 'ko at agad na isinukbit ang shoulder bag sa balikat ko dahil alam kong hindi matatapos ito kung hindi ko pa tatapusin.

"I will be straight forward to you, Bryan. I didn't love you, i'm just attracted and it's not enough for me. I'm sorry." nagkukumahog akong lumabas ng Cafe ng nakita ko ang kirot sa mga mata nito.

I'm starting to feel guilty! I hope that he's a good sport, though.

Nakairap akong napatigil sa paglalakad dito sa hallway ng nag slow clap sila Winny at Rachell sa likuran ko.

Beyond DistanceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon