Test: wie is je Harry Potter vriendje?

1

Gefeliciteerd! Jij bent George zijn vriendin! 

*Jullie eerste ontmoeting* 

Je zat in je vierde jaar op Zweinstein. Jij zat op een bankje naast Hermelien die weer een naar Victor Kruml aan het staren was. Je gaf haar een por in haar zij en ze keek je fronsend aan met een hoofd zo rood als de Zweinstein express. Je staarde naar de Vuurbeker waar één voor één idioot na idioot hun namen ingooiden. Plots kwamen Fred en George aanlopen met twee verdachte flesjes in hun hand. 

'Het is ons gelukt!' riepen ze. Ze high-fiveden een paar mensen. 

'Het gaat niet werken,' zei Hermelien betweterig. Fred en George gingen elk aan een kant van Hermelien staan. George zijn ogen rustten even op jou waardoor je moest blozen. 

'O ja,' zei Fred. 'En waarom niet, Griffel?' 

'Zie je dit? Dit is een leeftijdsgraad. Perkamentus heeft hem zelf getekend.' 

'Dus,' zeiden Fred en George in koor. 

'Dus,' begon Hermelien. 'Perkamentus zal zich niet laten beetnemen door twee zielige schooljochies!' 

'Dat zullen we wel zien, want deze zielige schooljochies hebben een verouderingsdrank. Klaar Fred,' zei George terwijl zijn ogen de jouwe weer kruisten. 

'Klaar George.' Ze schudden de drankjes en deden de dop eraf. Ze haakten hun armen in elkaar en dronken van elkaars flesje verouderingsdrank. Daarna sprongen ze in de cirkel die duidelijk op de grond was getekend. Eerst gebeurde er niets en gooiden ze hun namen in de Vuurbeker. De leerlingen klapten in hun handen en jij zag Harry grijnzen. 

'Hahahaha yes! Yes!' riepen Fred en George in koor. Maar toen geheel onverwachts spoten er blauwe vlammen uit de Vuurbeker die Fred en George wegblies tot aan de andere kant van de kamer. Jij keek bezorgd naar George en liep er meteen naartoe. Tot jouw grote verbazing kregen ze allebei een witte baard. Je lachte erom, maar toen ze begonnen te vechten probeerde je ze uit elkaar te trekken. Harry moest je helpen en wanneer ze stopten met vechten, liep je mee met hun naar madame Plijster. Ze duwde Fred en George elk in een bed en scheidde hem door een gordijn tussen hen dicht te trekken. Jij ging naast George op een stoel zitten naast zijn bed. 

'Hey hoe gaat het,' zei je bezorgd. 

'Beter dan Fred. Die zal ik straks namelijk vermoorden. Hij zei dat die verouderingsdrank ging werken.' Jij lachte om zijn opmerking. Hij nam jouw hand vast en jij begon te blozen. George glimlachte en daarna praatten jullie nog uren over Zwerkbal en andere dingen. Je bleef die nacht bij hem, want je viel in slaap op de ongemakkelijke stoel en met je hoofd op de bedrand. 

 *hoe jullie een koppel werden*

Het was een week voor het Bal en niemand had je gevraagd. Je begon lichtjes te panikeren, want je wilde absoluut niet alleen gaan. Je wandelde gehaast door de gangen van Zweinstein tot je tegen iemand opliet en al je boeken liet vallen. 

'O, het spijt me,' mompelde je terwijl je je boeken opraapte van de grond. Degene waar je tegen botste ging ook door zijn knieën en hielp met je boeken oprapen. Het was George. Zijn prachtige ogen hielden de jouwe gevangen en je kon niet meer helder denken. 

'Het spijt mij,' zei George. Hij glimlachte en stond op terwijl jij dat ook deed. 

'Bedankt om me te helpen,' zei je nog voor je je omdraaide en wilde weglopen. Je voelde je namelijk heel ongemakkelijk. 

'Wacht!' riep George. Hij liep naar je toe en greep je schouder. Je draaide je langzaam om terwijl je wangen rood kleurden. 'Ik wilde je nog iets vragen.' Je haalde je wenkbrauwen op. 

'Je wilt mij wat vragen?' zei je ongelovig. Hij knikte. 

'Als je niet ... niet verplicht... wel leuk... jij... Wil je met me mee naar het Bal?' stotterde hij. Je stond een tijdje in schok voor je hevig knikte. Hij glimlachte en omhelsde je. 

De nacht van het Bal:

Daar stond je. Voor de spiegel in je prachtige jurk. Je had een prachtige bordeaux jurk aan met een A-lijn. De jurk paste perfect om je lichaam. Voorzichtig liep je de trappen af naar je leerlingenkamer. Alle meisjes verzamelden daar om dan samen naar de Grote Zaal te vertrekken. Je stond nog even te kletsen met je beste vriendinnen en toen vertrok je naar de trappen voor de Grote Zaal, waar je George al zag staan. Alle ogen waren plots op jou gericht en je voelde je er ongemakkelijk bij. Beneden de trap, stak George zijn arm naar je uit, die jij aannam. 

Na de dans en het lekkere eten gingen jullie naar buiten om een luchtje te scheppen. George nam je mee langs het Meer. Plots stopte hij en jij keek verbaast op. 

'Wat is er?' vroeg je. Je was bang dat je iets verkeerds had gedaan. 

'Ik ben gewoon de gelukkigste jongen,' zei George. Hij wandelde naar je toe en kuste toen kort en zacht jouw lippen. Je keek verbaast toen hij alweer stopte. Jouw armen vonden een hun weg naar zijn nek en hij duwde je stevig tegen zich aan. Vervolgens zoende hij je lang en vol passie. 

*Toekomst*

Jullie touwden en kregen één kind. Fred. Je had hem vernoemd naar Fred Wemel die tijdens de Tovenaarsoorlog omkwam. Je vond het verschrikkelijk voor George, maar was er altijd om het te troosten. 

*Enkele meningen van andere personen*

George: Ze is het mooiste meisje dat ik ooit heb gezien. En bovendien is ze mijn vrouw. Ik hou zoveel van haar dat het gewoon niet te beschrijven is. 

Fred: In de korte tijd dat ik haar kende, was ze gelukkig. Ze verdient George. Ze is fantastisch voor mijn broertje. 

Harry: Ze is echt super. Ze heeft me geholpen tijdens de Strijd tegen Voldemort. Tevens is ze ook heel lief. O en luister niet naar wat de Zwadderaars zeggen. 

Hermelien: Ze is mijn beste vriendin! We zijn sinds jaar 1 al beste vriendinnen en ze hielp me bij alles wat ik deed. Ze is zo behulpzaam. 

Ron: Ik ben wel een beetje jaloers op George. In ons derde jaar had ik namelijk een oogje op haar. Jammer, maar ik ben nu ook gelukkig met Hermelien. 

Hermelien: O, bedankt Ron. 

Carlo: Ik ken haar niet persoonlijk, maar ik heb horen zeggen dat ze vriendelijk is. 

Draco: Belachelijk! Ze is idioot, lelijk en ze lijkt alles beter te weten! Ze is nog erger dan Griffel! 

Korzel en Kwast in koor: Ze is bloedmooi, vertel dat niet aan Draco alsjeblieft. 

Draco: Jullie weten dat ik hier nog ben hé, oelewappers... *rolt met zijn ogen*

Korzel en Kwast: *kruipen bang in een hoekje*

Albus Perkamentus: Geen commentaar. 

Schrijver: Wat? Er moet toch iets zijn dat je met ons wilt delen? 

Albus Perkamentus: Nee. 

Schrijver: Maar vind u haar dan niet vriendelijk? 

Albus Perkamentus: Ik geloof dat ik u heb verteld dat ik geen commentaar heb.

Schrijver: Tuurlijk... Volgende! 

Sneep: Ze is een van de beste leerlingen in mijn klas. Misschien zelf wel nog slimmer dan Griffel. 

Marcel: Ze is super behulpzaam. Ze hielp me steeds naar Wilibrord zoeken wanneer ik hem kwijt was.