Anıl'la opusmemizin ustunden bir ay gecmisti. Ve ben bir ay once bir karar almistim. Bu bir secim degildi. Yani Anil'i her gordugumde Simal yuzunden sucluluk duymaya son verecektim.
Zamana birakacak ve kalbimin sesini dinleyecektim.
Ama sorunlar vardi. Yani, tanistigimiz ilk gun opusmustuk. Oysa ki asamalar olmaliydi. Ne bileyim el ele tutusma, sarilma, yanaktan opme falan gibi. Ama biz opusmeden baslamistik. Eger aramizda bir sey yasanicaksa, bunun bir sonraki asamasi ne olacakti?
Kafam bunlarla doluydu ama acikcasi hicbir bok oldugu yoktu. Anil o gunden sonra resmen bir daha benimle konusmamis, ustlelik karsilastigimizda yuzume bile bakmayarak beni gecistirmisti.
Oysa hayatimda ilk defa gercekten, gercekten mutlu bir iliskim olabilecegini dusunmustum.
Hayatimda ilk defa hep kurdugum hayallerin gercek olabilecegine inanmistim.
Dun okulun son gunuydu. Yani o mezun olmustu. Sinavlarinin iyi gecmedigini duymustum. Galiba bir sene daha hazirlanacakti.
Ben mi? Onumde bok gibi gecmeyi bekleyen koskocaman bir sene vardi. Ve Anil'in isleri daha da boka sardirmasina hic ihtiyacim yoktu.
Ayrica Simal vardi bir de arada...
Konustugu cocukla cikmaya baslamislardi ve Anil'dan daha az bahseder olmustu. Ama simdi daha kotu bir sey oluyordu. Anil'la gordugu her kizdan olumune nefret ediyor, hic cekinmeden yuksek sesle hakaretler 'fisildiyor'du.
Ve daha da kotusu vardi.
Bir ay boyunca Anil'i gormetken-dusununmekten yorulmus, uzaklasma ihtiyaciyla Bodrum'daki yazligimizin hayallerini kurarken, yine BABAMİN tavsiyesiyle Anil'lar da orada yazlik almislardi.
Ne eglence ama!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben Aşık Oldum!
JugendliteraturSu, sıradan hayatını yaşayan sıradan bir kız. Bu da sıradan hayatına renk katan sıradan aşkını anlatan sıradan bir hikaye!
