Ben Aşık Oldum!

Kara bulutlar

Sabah mutlulukla uyandim. Banyoya giderken yere dusen cantami kaldirmak icin egildim ve masanin altindan yere sikismis bir sey gordum. CALİSMA PROGRAMİ! Kahretsin tamamen unutmustum! Programin ne kadar gerisindeyim diye bakmak icin dehsetle kagidin ustune atladim ve dizim siyrildi. Programin tam 8 gun gerisindeydim! Ki bu bahsettigim programi gunde en az 3 saat calismak uzere hazirlamistim. Yani kapatmak icin artik gunde minimun 5 saat calismaliydim!
Dehset icinde telefonuma kostum. Anil'i aradim. Uykulu sesiyle
'Hhhi'
'O ne demek be? Sen hala uyuyor musun? Hem sen ne bicim mezuna kalmissin? Niye hic ders calismiyorsun Anil? Eger sen calismaya baslamis olsaydin benim de aklima gelirdi ve 8 gun geriden gelmezdim!' diye bagirdim umutsuzlukla.
'Anne?'
'Bak, saka kaldiramiycam tamam mi? Gunde 5 saat calismak zorundayim. Bu ne demek biliyor musun. Artik sana ayirabilecegim en fazla 2.30 saatim var. Simdi mutlu uykuna geri donebilirsin!' diyerek telefonu yuzune kapattim.

Stres yapma Su. Stres yapma. Derin nefes al. Yapabilirsin.
Oncelikle programima yetisecek, sonra da normal 2.30-3 saatlik normal programima geri donecektim. Sakin olmali ve bu aksam baslamaliydim.
Banyoda isim bittikten sonra hizlica kahvalti yaptim. Odama cikarak ustume bir penye sari sort ve beyaz askili atlet gecirdim ve sacimi at kuyrugu yaptim. Gozluklerimi takip kulaklilarimi alarak bisiklete binmek
icin evden ciktim. Tam
bahceden cikacakken Anil arkamdan seslendi.
Onu duymazdan gelip hizla yoluma devam ettim. Telefonumu ucak moduna almistim. Yani rahattim. Bir ara bir yerde durup su aldim. Dukkandan ciktigimda bisikletim
yerinde yoktu!
Kosarak caddeye ciktim. Hizla etrafima baktim! Yoktu! Bu kadar kisa surede kim calmis olabilirdi?
Bir anda biri arkamdan gelip ciplak omzumu optu.
Ciglik atarak arkami dondum. Anil da boynuna indirdigi kulakigiyla karsimda duruyordu.
'Anil bisikletim calinmis!'
'Calinmadi sevgilim benimkiyle birlikte suraya cektim.' dedi ilerideki arabanin onunu gostererek.
'Bilerek yaptin.' dedim ustune yuruyerek.
'Muhtemelen.' dedi suyunu kafasini dikerken.
Sinirden deliye donmus bir sekilde suyuna yumruk attim. Bir kismi bogazina kacti, bir kismi saclarina dokuldu, bir kismi da tisortune.
'Ah ozur dilemiyorum, cunku MUHTEMELEN bilerek yaptim.' diye bagirarak bisikletime kosup yoluma devam ettim.
Bir sure sonra arkamdan bana yetisti.
Biraz onume gecip islak saclarini sallayarak
'Kabul et, boyle de yakisikliyim.' dedi.
Hizlanarak aramizdaki farki actim.
'Seni hic zorlanmadan gecebilecegimin farkindasin degil mi?' dedi meydan okurcasina.
Aniden onunu keserek kaslarimi kaldirdim.
'Bir de yenilerek suankinden daha zavalli gorunmek mi istiyorsun? Kabul.' dedim.
'Dikkatimi dagitmak icin bu kadar kisa bir sort giysen de, seni her turlu gecerim.' dedi bisikletini tam yanima getirerek.
'Sans opucugu??' dedi yuzume yaklasarak. Onu ciddiye almadan beklemeye devam ettim.
'Sahile kadar. Uc deyince'
'1, 2, 3!'
Cok hizli basladi. Hatta o kadar hizli basladi ki daha sahile 6-7 dakikalik yol oldugunu dusunursek birazdan yorulacakti. Bense sakin ama yine de hizli kullaniyordum. Anil'la gittikce aramizdaki fark kapaniyordu. Basa bas gidiyorduk. Sahile gelmek uzereyken tum gucumle pedallara asildim. O da oyle yapti ve yanimdan yildirim gibi gecti.
'Oohoho'
'Yenilginin sesi mi bu?'
Bisikletten inip kendimi sahilin girisindeki sezlonglara biraktim.
'BACAKLARİMİ HİSSETMİYORUM ANİL'
'Seni o kadar zorlamak istemezdim.' dedi ter icinde ama hic yorgun gorunmeyerek yanimdaki sezlonga oturdu. Sezlongta dogrulmaya bile halim yoktu.
'Hic yorgun degil misin yani?'
'Cik.'
'O zaman sana mujde! Eve donerken beni ve bisikletimi tasiyacaksin.' dedim hala nefes nefese bir sekilde. Gulerek benim suyumu da icti.
'Hadi gidelim.' diyerek kalkti.
'Yani tasimayi kabul ediyorsun?' dir sordum umutla. Guldu ve
'Bekle.' dedi. Benim bisikletimi alip sahildeki kafede bir adama verdi. Sonra yanima gelip
'Artik sadece seni tasimam gerekiyor.' dedi kollarini bana uzatarak.
'Kahramanim.' diyerek ellerinden tutup kalktim. Bacaklarim yururken titriyordu.
'Sanirim oluyorum Anil.'
'Senin kadar mizmiz bir insan gormedim.' diyerek aniden beni kucagina aldi.
Gulme bagirma karisimi bir sesle
'Napiyorsun tamam ben yururdum.'
'Seni beyaz bisikletime atip buralardan goturuyorum.' diyerek beni bisikletin onune gelince birakti. Bisikletin onune oturdum. Kahkahalar esliginde eve gittik.

Saat 12 olmustu. Tam bes saattir matematik calisiyordum. Ve bacaklarimin yaninda simdi belim, gozlerim ve basim da agriyordu.
Tam isim bittiginde Anil aradi.
'Merhaba, inek kiz arkadasimin telefonu mu?'
'Eger suanda agustos bocegi Anil ile gorusuyorsam evet onun telefonu.'
Uzun uzun guldu.
Sonra aniden
'kapiyi ac.' diyerek telefonu yuzume kapatti.
Gulerek asagi indim.
Kapiyi acip boynuna atladim.
'Ee beni salona kadar tasimak ister misin?' diye sordum gulerek.
'Salona kadar degil mezara kadar.' dedi kiro sesiyle ve ben gulmekten olurken beni kucaklayip salona getirdi. Yani aslinda iki adimdi.
Koltuga oturduk. Kollarimi boynuna dolayip burnumu yanagina gomdum.
'Cok yorucu bir gunduuu.' diye mizmizlanarak kendimi koltuga biraktim.
'Ayy benim bebegim uc saniye bisiklet surup yorulmus mu?'
'Hic de bile! Yaklasik 10 dakika bisiklet surduk ve galiba bazen benim erkek olmadigimi unutuyorsun. Ayrica beni yoran tek sey bisiklet degil. Tam bes saattir trigonometri calisiyorum. TRİGONOMETRİ!'
'1.si en fazla 5 dakika bisiklet surduk. 2.si evet senden daha guclu olabilirim ama sen hemcinslerin icin de cok gucsuzsun 3.su okul kapandigindan beri ben de ders calisiyorum.'
'Arada bana sokusturdugun hakareti gormezden gelerek soyluyorum sen ders mi calisiyorsun! Niye bana soylemedin?'
'Bilmiyorum bu konuda hic konusmadik.'
'Evet bir cok kez konustuk.'
'Bak ikinci seneye kaldim. Ne olacakti ki oylece ortalikta gezmeme ailem izin mi verecekti?'
'Hayir sadece bana calistigini soyleyebilirdin ve belki ben de her canim istediginde seni arayip rahatsiz etmezdim.' cok rahatsiz hissediyordum. Sanki onu surekli oyaliyordum ama o hicbir sey diyemiyordu. Bir anda ikimize bakis acim degismeye baslamisti. En yakin arkadasim ondan hoslaniyordu, ikimiz de sinava hazirlaniyorduk, kisa surede cok fazla
yakinlasmistik, olmasi gerekenden fazla bir aradaydik. Bunlarin hicbiri dogru hissettirmiyordu.
O tam cevap verecekken ayaga kalktim
'Cok yorgunum yarin konusalim mi?' diyerek kapiyi actim.
'Ciddi misin?'
'Bak sadece yorgunum.'
Kalkip sinirle yurudu ve kapiyi o kadar hizli carpti ki kulaklarim bir sure uguldadi.
Bugun kesinlikle kara bulutlar tepemde dolasiyordu.