العشق والغفران..للكاتبة مريم غريب 💖

الاخيرة

قصة العشق والغفران.

البارت الرابع والعشرون والاخير:

لما خرج فارس ويارا قدام القصر كان معاهم جلال وباسل وباقى الضيوف واقفين
على جمب بيودعوهم وفاجأه صوت الرصاصه اللى اطلقها عادل دوت على المكان كله
وامتلئ بالصريخ...بس الرصاصه م صابتش فارس..جلال كان بيسلم على يارا
وبيبوسها ويعدين سلم على فارس ف الرصاصه جت فيه.

باسل وفارس جريو عليه وسندوه قبل م يقع على الارض بس باسل سابهم وجرى عشان
يشوف مين اللى ضرب النار..بس للاسف كان هرب.

وهنا ناهد اتصدمت ان جلال هو اللى اتصاب وفضلت واقفه واتجمدت مكانها..ويارا
انهارت على المنظر ده وقعدت جمب جلال وفارس على الارض ودموعها مغرقه وشها
والميك بهدلها خالص.

جلال بتعب وصوت متقطع:ب..باسل..فين باسل.

باسل جه بسرعه وقعد جمبه فى الارض:انا اهو يابابا انا جمبك اهو متخفش انا
طلبت الاسعاف هتبقى كويس انشاء الله.

جلال:اسمعنى كويس..خلى بالك من اختك ومراتك..متنساش انك باسل البحيرى يعنى
انت اللى هتتولى العيله وكل حاجه من بعدى.

باسل:يابابا م تقولش كده هتقوم وهتبقى كويس وانت اللى هتاخد بالك مننا
كلنا.

جلال بابتسامة تعب:انا خلاص اديت رسالتى كلها ومبقتش عايز حاجه والحمدلله
انى حضرت فرح بنتى قبل م اموت.

يارا ببكاء:يابابا ليه بتقول كده انت هتبقى كويس.

جلال:خلى بالك من يارا يافارس..حطها فى عنيك.

فارس:متقلقش يااونكل وبعدين انشاء الله حضرتك هتقوم وهتبقى كويس.

جلال بتعب:اشهد ان لا اله الا الله واشهد ان سيدنا محمد رسول الله...وغمض
عيونه.

باسل\يارا:بابااااااااااااااا.

..........................................................................................................................................................................................................................................................................................

وبعد
عزاء دام لثلاثة ايام......وضع الابطال كالتالى.

-يارا وفارس فى بيتهم ولكن يارا الحزن مش بيفارقها ولا دموعها بتخلص على
باباها اللى مات يوم فرحها ولكن فارس بيحاول بكل جهده يخرجها من اللى هى
فيه.

-اما باسل رجع تانى هو ومريم القصر بعد موت جلال..ولكن باسل ديما قاعد حزين
وقليل لما ياكل حاجه ولكن مريم بتعرف تتصرف معاه وبتاكله.

مريم:م انت هتاكل يعنى هتاكل.

باسل بضيق:ياروما مش عايز.

مريم:كده ياباسل..خلاص انا كمان مش هاكل.

باسل:خلاص خلاص..طيب اكلينى انتى بقى.