Chapter 28: Planning

285 8 0
                                    


Akiko POV

Isang madilim na silid ang namulatan ko na tanging kaunting aninag ng sikat ng araw ang aking nakikita na malamang ay nag-mumula sa labas ng bintana.

At napa-balikwas na lang ako sa aking pinag-kakahigaan kahit na sobrang sakit pa ng sugat ko sa may bandang tiyan ko dahil sa unang pumasok sa isip ko ang anak ko at ang asawa ko.

Hindi ko na alam kung ano ang mga sumunod na pangyayari matapos na mabaril ako at humandusay tiyaka nanlabo ang paningin ko.

Ang huli ko la mang na alala ay ang pag-haplos ng asawa ko sa aking mukha at ang anak kong umiiyak na lumapit sa akin.

Tila ba lahat ng pinag-hirapan ko ay na wala na lamang bigla dahil sa mga nangyari. Isang tao din ang tumatak sa aking isipan kung sino ang may kagagawan ng lahat ng ito, Sigma.

Hinding-hindi ko siya mapapatawad sa ginawa niya. Sa oras na mahuli ko siya makaka-tikim siya sa akin ng hindi pang-karaniwang na sakit.

Maya-maya pa ay naisipan kong bumalik sa pag-kakahiga at tiyaka naman pumasok ang nakaka-tanda kong kapatid, Eito Shinoda.

Naka-suot siya ng kaniyang business suit attire, buhok niyang animoy maka-Diyos ang ayos at tindig na walang maka-obra.

“Awake already? Huh.” Sambit niya kapag kuan ay nag-lakad siya patungo sa aking direksyon na naka-higa sa kama at may naka-lagay na mga apparatos sa gilid ng kama sabay alis ko ng swero na naka-lagay pa pala sa may bandang kamay.

Palapit na ng palapit ang kaniyang yabag at ng maaninagan ko siya ay nasa may binta na siya kasabay ng kaniyang pag-tindig ay ibinukas niya ang malaking salaming bintana.

Napaka-gandang sariwain ang bawat haplos sa balat ng hangin kahit na naka-higa lamang ako ay na raramdaman ko pa rin kung paano damhin ang ka plastikan ng ngayon.

“Yep. Where's my son, and my husband?” Agad kong tanung ko sa kaniya at na isipan ko na ring maupo sa aking kina-lalagyan.

“Berlin, Germany.” Maikli niyang sabi at humarap siya akin.

Kitang-kita ko ang kaniyang pag-mumukha na kala mo'y papatayin ka na ng wala sa oras.

“Your choice to give her a second chance to live is so damned fucking heck stubborn choice ever you choose!” Oo, sumisigiwa na siya. Galit na galit siya. Mahahalata mo naman sa kaniyang pag-mumukha.

“She's pregnant.” Mahina kong sabi sa kanya.

“Hell yeah. She's not pregnant., one or two months ago she miscarriage because of too much stress she got from their break up of her fiance, and that is Rho.” He said while seeing my bare face.

Galit ang nangingibabaw sa kaniya sa mga oras na ito. Si kuya Eito ang pinak-freak sa dalawa kung kuya. But, mas worst ata si kuya Beaumont pag-dating sa safety ko palaging concern ang dalawa kung kuya.

“Kuya.” Ewan ko lang kung maintidihan niya ‘yang Filipino word na ginamit ko.

“Shut up. And get well soon. I'll call him, and say some good news to him. Okay?” Wala na akong sinabi pang mga salita sa kanya kundi ay nahiga na lamang ako sa kama ulit.

“Thanks for taking care of your little sister.” Nahihiya akong sabihin sa kaniyang harapan kaya naman sinabi ko ‘yon ng paalis na siya at tiyaka ko na rinig ang pag-sara ng pinto. Isang buwan na rin ako dito sa loob ng kwartong ito, halos malaki na rin ang ibinawas ng timbang ko.

                      ****

Sa pag-lipas ng ilang linggo ay tuluyan na nga akong naka-bawi ng lakas sa tulong na rin ng nakaka tanda kong kapatid na lalaki.

SHE'S MARRIED TO A MAFIA BOSSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon