Bixlow "Ortada Laxus ve iş yokken Lisanna ile rahat rahat takılırım diyordum..." Diye şikayet ettikten sonra kafasını yanındaki Ever'ya çevirip "Ama senin ne işin var peşimde?" diye sormuştu.
Gözlüğünü düzeltirken gülerek "İddiamızı unuttun sanırım." demişti genç kadın. Suratındaki sinsi gülümsemeye korkarak bakan Bixlow ise "O ifadeyi suratından sil seni orta yaş problemli kadın. Beni korkutuyorsun." dediğinde koluna bir yumruk yemişti.
"Bu yumruğu o surata tercih ederim." Kolunu ovaladıktan sonra kapıyı çalarken "Şimdiden söylüyorum, Liz ile bana bulaşmayacağına söz veriyorsun." diye uyarmıştı onu. "Git adama kuyruk falan salla."
Bixlow'un omzuna dokunarak "Endişelenme." demişti Evergreen. "Zaten iddiayı kazanmam çok uzun sürmeyecek, kazanır kazanmaz da gideceğim."
Bu duruma göz deviren Bixlow sonunda çaldığı kapının açılmasıyla rahat bir nefes alıp kız arkadaşına sarılmayı hedeflemişti ama Elfman'in gövdesiyle karşılaşmıştı.
Bozuntuya vermeden gülerek "Selam, koca adam." demişti bu büyük adama. Suratındaki gülümseme samimi olduğunu belli eden güven verici bir gülümsemeydi. Bunu genelde aile bireylerinde kullanıyordu. İşinden dolayı her bir gülümsemenin ayrı tanımı vardı onda ve her birine hakimdi.
Bu sefer de işe yaramıştı ve Elfman tebessümle "Hoşgeldiniz, içeri geçsenize." demişti. Bixlow kolayca sıyrılıp içeri geçtikten sonra Evergreen içeri geçerken bu adamı sonuna kadar süzüp ona göz kırpmıştı. Onun arkasından bakan Elfman'ın tek düşündüğü şey kadının gözünde bir sorun olup olmadığıydı.
Genç adam, Ever ve Elfman ikilisi içeri girene kadar kaşla göz arasında Lisanna'nın yanağına küçük bir öpücük bırakıp "Seni özledim." demişti.
"Biliyorum." Dedi genç kadın adamın elini sıkıca tutarken. "Ama okul bir türlü fırsat vermedi işte."
Bixlow yerde Elfman'ın gölgesi olduğunu düşündüğü kocaman şeyi görünce Lisanna ile arasına biraz mesafe koyarak "Okul önemli tabii. Eğitim şart, gelecek falan." diyerek göz boyamaya çalıştı.
Her zaman olduğu gibi bu da işe yaramıştı ve Elfman gülerek "Erkek adam sevdiği kızın geleceğini düşünür!" diye bağırmıştı.
Bixlow Ever'ya kaş göz yaparak Elfman'ı yanlarından uzaklaştırması gerektiğini anlatmaya çalışıyordu. Onun zor durumda kalmasından zevk alan Ever bir süre gülerek baksa da sonunda Bixlow'un çenesinden kurtulamamıştı.
Az önceki konuyla ilgili "İnsanlar geleceklerini seçerken yeteneklerini göz önünde bulundurmalılar." demişti Bixlow. Sonra gözlerini Ever'ya dikip "Yapabilecekleri ve yapamayacakları şeylere dikkat etmeliler." diyerek ona meydan okumuştu.
Bu cümlenin üzerine gözlüklerini düzeltip ciddi bir bakış takınan Ever yanındaki adama dönüp "Elfman'dı öyle değil mi?" diye sordu kırılgan bir sesle.
"Aa, evet. Sen de..." Çıkaramamıştı onu adam. Bu Bixlow'un kıkırdamasına neden olurken Ever'yı sinirlendirmişti çünkü erkeklerin onu unutmasına alışkın değildi.
"Evergreen!" Dedi sesini yükselterek. Asabi ses tonu bu adamı ürkütmüş gibiydi. "Evergreen! Doğru ya. Güzel isim."
Bir süre adamın gözlerine bakıp o meşhur cümleyi bekledi ama adam kadının ona neden dik dik baktığını sorgulamakla meşguldü.
Dayanamayarak "Ee?" dedi genç kadın. "Sana Ever desem olur mu, diye sormayacak mısın?"
Omuz silkip "Ne fark eder ki?" diye soran bu adam Bixlow'un oldukça hoşuna gitmişti. Adamın sırtına vurup "Sen bir harikasın, Elfman." dedikten sonra onu taklit ederek "Erkek adam iradeli olur!" diyerek gülümsedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ev Kokulu Bar (ASKIDA)
Fanfic"Her zamankinden lütfen." Gelen kişinin kim olduğunu anlaması için arkasına dönmesine gerek yoktu. Çok aşina olduğu bir sesti ona hitap eden. Genç adamın önüne içkisini ittirirken gülümsedi. "Yorucu bir gün müydü?" Adam içkiyi alırken "Yorucu bir...
