Ben ağladığım da kimse yanımda değildi.
Kimse duymadı sessiz hıçkırıklarımı
Kimse bilmedi sessiz çığlıklarımı
Ben bir köşede yapayalnız sızlanırken çaresizce kıvranırken kimsenin ruhu duymadı, farkına varmadı.
Bana hep dediler ki haline şükret diller bunu öyle kolay telafuz etti ki,
Hiç kimse kendini benim yerime koymadı.
Hiç kimse benim gibi yalnızlıkla kimsesizlikle imtihan olamadı.
Oysa insanlar parmağına diken batınca ortalığı ayağa kaldırırken, veryansın ederken.
Benim acılarımı göz ardı ettiler.
Basit gördüler hafife aldılar.
Yaşadıklarımı kolay sandılar inanmadılar yavaş yavaş tükendiğime.
Yüreğimde ki yangınlardan kimsenin haberi olmadı
Canımın yandığından içimin paramparça olduğundan bi haberdiler çünkü.
Ben ağladığım da kimse yanımda değildi.
Hep tek başıma savaştım düştüm yerden tek başıma kalkmaya çalıştım.
Tutunacak dal aradım elim hep havada asılı kaldı.
Sığınacak bir liman aradığım da koca bir boşlukta buldum kendimi.
içim kan revan içindeiken ben kendi yaralarımı hep kendim sardım.
Ne bir dost sıcaklığı ne bir arkadaş samimiyeti hiç biri yoktu yanımda.
Hep üşüdü yüreğim yaz sıcağın da çünkü hep ayazdı gecelerim soğuktu gündüzlerim.
Beni hep görünüşümle yargıladılar.
Dertsiz tasasız vurdum duymaz gamsız sandılar.
Oysa içim de ne fırtınalar kopardı ne volkanlar kaynardı da ben susardım.
Tufanlar yerle yeksan ederdi gönlümü de ben yine de sessiz kalırdım.
Bilmedi kimse hiç bir şey bilmedi
Çünkü ben hep yapa yalnızdım.
Biliyorum anlatsam anlamazlar ki anlayamazlar.
Insanlar dinlerler sadece beni ama anlamak bu zor bir sanattır.
Ben ağladığım da kimse yanımda değildi
Saçlarıma ak düşmüş aynada gülen yüzüm solmuş, gözlerimin feri sönmüş.
Çocukluğum gençliğim heyecanlarım hayallerim heveslerim umutlarım
Bir mumun cılız ateşinde erimiş sönmüş.
Düşünüyorum da yıllar ne çok yıpratmış ne çok şeyi götürmüş ne çok eksiltmiş beni.
öyle yorgunum bu günlerde öyle kırgınım ki.
Kelimelerle anlatılmayacak kadar çok şey var içim de.
Konuşsam kalbim kanıyor sussam dilim yanıyor.
Ben ağladığım da kimse yanımda değildi beni bir Rabbim teselli etti beni bir tek o dinledi beni en iyi o anladı bu yüzdendir ki kimseye ihtiyacım kalmadı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Içimden Gelen Duygular
PoesiaHer insan kendi hayalinin küçük kahramanıdır. Bazen hayallerimizi yasayamasakta Yinede geceleri hayallerimize sarılarak uyur. Sabaha hayallerimizle açarız gözlerimizi. Yeni gün de bizleri neyin beklediğini bilmesekte O günün güzel huzurlu ve mutl...
