deel 7

31 5 0
                                        

Ik zet mijn fiets in de fietsenstalling en zie Annabel, gezellig! Ik loop naar haar toe: 'Hey An!' 'Noor wat leuk! Ga je ook nog naar je kluisje?' 'Ja tuurlijk, moet boeken erin zetten hè haha.' 'haha ik ook.' En we geven elkaar een knuffel en lopen samen naar binnen. 'Wat hebben we eerste twee uur?' Vraagt Annabel. Wow weet je dat nog niet na een jaar, denk ik. 'Wij hebben aardrijkskunde en wiskunde.' 'Oke thanks.' En wij lopen naar het lokaal. De les begint. Wanneer het pauze is lopen wij samen. Mensen beginnen mijn naam te kennen en ik voel mij al vrij populair. En dat alleen omdat ik met Annabel loop! In de tweede pauze zitten wij weer samen en wij hebben het over make-up. 'Waarom draag jij eigenlijk geen make-up?' Vraagt Annabel dan opeens aan mij. Liegen of toch de waarheid vertellen? Ik kies voor liegen. 'Dat staat mij niet, ik lijk dat net een barbie pop, en dat wil ik niet.' Hopelijk vraagt ze niet verder. 'Zullen wij een keer afspreken? En mag ik dan make-up bij jou opdoen?' 'Ja leuk van dat afspreken! Ik weet alleen niet of jij mij met make-up wel wilt zien.' 'Tuurlijk wel!' En de bel gaat, we lopen snel naar ons lokaal, alleen nog Frans. Het is echt een drukte bij de les. Dat komt omdat meneer Giel nooit orde kan houden. Uiteindelijk zijn de 50 minuten voorbij en zijn wij uit! Ik loop naar de fietsenstalling en haal mijn fiets eruit. Ik fiets met Annabel terug. We kletsen heel gezellig maar dan stopt ze opeens en kijkt mij aan. 'Mag ik nu al make-up op doen?' Vraagt ze op haar liefst. 'Misschien morgen, oké?' 'Oké is goed!' En wij fietsen door, bij de rand van het bos slaat zij af en ik fiets alleen verder maar huis.

toen ging het helemaal misWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu