(Kim Hea Jung)
"Ee siz ne yaptınız?" Dedim. Jungkook;
"Bebek fotoğraflarına baktık. Ne yapalım."
"Şunu bir anlayın. Bizimki sadece kağıt üzerinde bir evlilik yani öyle bir şey olmayacak." Jimin;
"Neden? Kağıt üzerinde dahi olsa siz onu gerçeğe dönüştürebilirsiniz."
"Hayır Chimchim. Biz birbirimizi sevmiyoruz. Birbirini seven kişiler çocuk yapar. Ama biz sevmiyoruz. O kadar çocuk istiyorsanız gidin birini bulun da siz yapın. Zaten dört sene sonra ayrılıyoruz Namjoon'la." Hoseok;
"Şuraya yazıyorum. Sizinki dört yıldan daha fazla sürecek ve bir tane veya iki tane de çocuğunuz olacak."
"Hayır olmayacak." Taehyung;
"Olacak."
"Olmayacak." Jin;
"Olacak."
"Olmayacak diyorum." Cho Hee;
"Olacaaak." Ayağa kalktım.
"OL-MA-YA-CAK." Dedim ve gittim. Yoongi arkamdan geldi.
"Boşver onları hadi gel. Seninle şakalaşıyorlar sadece."
"Ama yeter. Bilmediğiniz şeyler var."
"Söyle bana. Ben senin abin değil miyim?"
"Kimseye söyleme. Tamam mı? Sadece sen ve Cho Hee biliyor olacaksınız."
"Tamam. Söz." Ağlamaya başladım.
"Ben Namjoon'u seviyorum. Ama o beni sevmiyor. Tek taraflı aşk yani bu. Siz öyle deyince de ne biliyim? Kendimi kötü hissediyorum."
"Anlıyorum. Kendini kötü hissetmene gerek yok. Sen suçlu değilsin. Ben onlara da söyledim rahatsız olduğunu söylemezler daha hadi gel. Bir çaresine bakacağız artık." Dedi. Sarıldık. Kolunu omuzuma attı. Öyle bizimkilerin yanına gittik. Jungkook;
"Özür dilerim. Seninle şakalaşmaya çalışıyorduk ama ağlayacağını düşünmemiştik." Hepsi tek tek özür diledi.
"Önemli değil. Sadece şu aralar fazla duygusalım." Cho Hee;
"Kızma ama bir şey söyleyeceğim."
"Söyle."
"Yoksa bebek mi geliyor?"
"Hayıır." Cho Hee;
"Şansımı deneyeyim dedim." Gülümsedim. Jin;
"Hadi siparişleri verelim." Herkes siparişlerini verdi. Konuştuk, güldük, eğlendik. Ama aklımdan bir türlü Namjoon çıkmadı. Acaba nerede? Jimin;
"Çok düşüncelisin. Ne oldu Hea Jung?"
"Hiiç Chimchim. Namjoon'u düşünüyorum. Nerede acaba? Hala telefonu açmadı. Umarım başına bir iş gelmemiştir." Jungkook;
"Umarım." Hoseok;
"En çok gittiği mekanlara gidelim." Yoongi;
"Hadi kalkın. Ne bekliyoruz?" Kalkıp hesabı ödedik ve Hoseok ve Taehyung'un dediği her yere gittik. Ama hiçbir yerde yoktu. Ağlamaya başladım. Cho Hee;
"Sakin ol bulacağız onu." Kafamı salladım. Bizim eve gittik. Şifreyi yanlış girdim. Alarm çalmaya başladı. Kapı açıldı. Evde miydi yani? Namjoon'u karşımda gördüm. Sarhoştu. Neden içti ki? Hemen boynuna atladım. Ağlamam daha da şiddetlendi. O da sarıldı. Yoongi'nin boğaz temizleme sesiyle ayrıldık. Tokat attım. Şuan ona çok sinirliyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Forced Wedding ~KNJ
Fanfic"Keşke sevdiğim adamla evlenbilseydim. O zaman işler daha kolay olurdu." ... Ben; "Ya yeter artık!! Bizim zorla evlendiğimizi biliyorlar ve inadına mı yapıyorlar? Öff seninle evleneceğimi bilsem hiç evlenmezdim." Namjoon; "Madem istemiyordun hiç kab...