(Kim Hea Jung)
Namjoon bayıldı. Hemen yanına gittim. Hepimiz uyandırmaya çalıştık. Taehyung hemen gidip doktoru çağırdı. Namjoon'u götürdüler. Hepsi onunla birlikte çıktı. Ben de o sırada üzerimi değiştirdim. Bence kolundaki yaklaşık 5 santimetrelik kesik yüzünden. Yani benim yüzümden. Ameliyata almışlar. Ama hemşirenin dediğine göre korkulacak bir şey yokmuş. Sadece çok fazla kan kaybetmiş. Koluna dikiş atmışlar ama a pozitif kana ihtiyaçları varmış. Hoseok ve Jungkook dün içki içtikleri için vermelerine izin verilmedi. Jimin de ilaç içmiş. Hasta olduğu için ama iyileşti tabi. Bu yüzden hiçbirimiz veremedik. Se Gi'yi aradım. Çünkü bir ara aramızda böyle bir muhabbet geçmişti. Ve onunki de Namjoon'la aynıydı.
"Alo Se Gi."
"Efendim. İyi misin? Sesin ağlamaklı geliyor."
"..... Hastanesine gelebilir misin?"
"Neden?"
"Namjoon'un kana ihtiyacı var. Seninkiyle de uyuşuyor. Verebilir misin kan?"
"Tabi veririm. 5 dakikaya oradayım."
"Teşekkür ederim."
"Önemli değil." Dedi ve telefonu kapattı. Dediği gibi 5 dakika sonra geldi. Hemen kanını aldılar. İşe gitmesi gerektiğini söyledi ve gitti. İhtiyacımız olursa tekrar geleceğini de ekledi. Yaklaşık yarım saat sonra Namjoon'u özel odaya aldılar. Yanına sadece bir kişiyi alıyorlardı. Diğerleri de bekleme odasına geçtiler. Yanına oturdum. Elini avuçlarım içine almaya çalıştım ama elleri benimkinden büyük olduğu için yapamadım. Onu böyle görünce ağlamaya başladım. Ben;
"Namjoon, lütfen uyan. Özür dilerim." Gözlerini açmaya başladı. Beni görünce gülümsedi.
"Öldüm mü?"
"Neden?"
"Bana lütfen aç gözlerini dedin. Ama sen benden nefret ediyorsun." Gülümsedim. Çünkü diyecek bir şey bulamadım. Haklı, hem nefret ediyorum diyorum hem de onun için ağlıyorum. Namjoon;
"Madem öldüm. Son bir tane isteğim var. Onu yapar mısın?"
"Neymiş isteğin?"
"Bir kere seni öpebilir miyim? Ama tokat atma veya itme. Tamam mı?"
"Hmm. Bilemedim."
"O kadar ölmüşüm. El insaf. Ölü halimin bile dediğini yapmıyorsun."
"Tamam. Öpebi-" Beni öpmeye başladı. Bu sefer gözlerimi pörtletmek yerine kapattım ve anın tadını çıkardım. Nefes almak için ayrıldığında alınlarımızı birleştirdi. Gülümsedi. Ama çok güzel gülümsedi. Gamzeleri çıkana kadar gülümsedi. Namjoon;
"Teşekkür ederim. Son dileğimi yerine getirdin."
"Rica ederim." Dedim ve ayağa kalktım. Elimi tuttu. Namjoon;
"Gitme."
"Gitmeliyim. Haberin olsun sen şuan ölmedin. Rüyadasın. Birazdan uyanacaksın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Forced Wedding ~KNJ
Fanfic"Keşke sevdiğim adamla evlenbilseydim. O zaman işler daha kolay olurdu." ... Ben; "Ya yeter artık!! Bizim zorla evlendiğimizi biliyorlar ve inadına mı yapıyorlar? Öff seninle evleneceğimi bilsem hiç evlenmezdim." Namjoon; "Madem istemiyordun hiç kab...
