"ဦးဦး....အဲ့တာဘာေလးလဲဟင္"
ထက္သူရအထုတ္ကိုလွြင့္ပစ္မည္အလုပ္
သူ႔ေဘာင္ဘီကိုတေယာက္ေယာက္လာဆဲြလို႔အံု႔ၾကည့္လိုက္ရာ~ကေလးငယ္တေယာက္ျဖစ္ေနတယ္"ဘာ...ကေလးစုတ္,မင္းႀကီးေတာ္ဦးဦးပါလား,ငါအခုမွတကၠသိုလ္တက္ေနတာကြ"
"အဲ့တာဘာႂကီးလဲဟင္...,သားကိုျပပါလားဟင္"
"မင္းနဲ႔ဘာဆိုင္လဲကြာ...,စိတ္တိုရၾကားတည္းမင္းကတမ်ိဴးကြာ...!!!"
ထက္သူရစိတ္တိုကာ...ကေလးကိုေအာ္လိုက္မိသည္"သားကအထုပ္ေလးလွလို႔အထဲမွာဘာေတြပါလဲၾကည့္ခ်င္လုိ႔ပါ😞.."
ညိဳးႏြမ္းသြားေသာကေလးငယ္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ကာ
ထက္သူရစိတ္ထဲဝမ္းနည္းမူေတြစိုးမိုးလာသည္"မင္းၾကည့္ခ်င္တယ္ဆိုလဲၾကည့္ေလ...ေရာ့"
ကေလးငယ္ရဲ႕မ်က္လံူးေလးေတြကာအေရာင္လက္လာကာ
ထက္သူရေပးတဲ့ အထုပ္ေလးကိုလွမ္းယူလိုက္သည္အထဲကသၾကားလံူးေတြကိုျမင္ေတာ့....ပိုၿပီးေပ်ာ္သြားသေရာင္ရိွတဲ့မ်က္ႏွာေလးကို ထက္သူရျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္သည္
"ဦး...ေရာ့,သားၾကည့္ၿပီးၿပီ"
ေစာေစာကေပ်ာ္ေနေသာ.....မ်က္ႏွာေလးကညိဳးငယ္သြားသည္"မင္းကဘာျဖစ္ျပန္တာလဲ....မ်က္ႏွာကျပန္ညိဳးသြားျပန္ၿပီ"
"သားကေလတစ္လံူးေလာက္စားၾကည့္္ခ်င္တာ...."
"ေရာ့ပါကြာ...ယူလိုက္ပါေတာ့,ငါလဲအသံူးမဝင္ေတာ့ပါဘူး,
ဒါေပမယ့္~မင္းငါ့ကို,ဦးလိုမေခၚနဲ႔,...ကိုႀကီးေလာက္ေတာ့လုပ္ကြ,
ၿပီးေတာ့...မမမိုင္းသစၥာနဲ႔ကိုႀကီးထက္သူရေပါင္းရပါေစလို႔ေျပာရင္မင္းက္ုေကြၽးမယ္""ဟုတ္ဟုတ္....ကိုႀကီးနဲ႔မႀကီးမိုင္းဗံူးေပါင္းရပါေစ"
"ဟိတ္ေရာင္...ဘာမိုင္းဗံုး,လဲ
မိုင္းသစၥာကြ""သားကမသိလို႔ပါ....."
ကေလးငယ္ကသၾကားလံုးေတြအားေပ်ာ္ရႊင္စြာေဖာက္စားေနသည္

YOU ARE READING
CULT🍃
FanfictionMy first fic💛Yuri,Girl x Girl မိုင္း💛ေနျခည္ စဲြလမ္းမူေတြနဲ႔႐ွင္သန္ရတာ ေပ်ာ္ေမြ႔ဖို႔ေကာင္းတယ္ ဒီficကcompletedမျဖစ္ေသးပါဘူးေနာ္😗😗