အေတြးေပါင္းစံုကု္ိေတြေဝစြာ ေဝခဲြမရႏိုင္ျဖစ္ေနသည္။
မိုင္းရဲ႕ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားကုိ ၾကားလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ တကယ္ကုိ အသက္မဲ့သြားသလိုပင္ျဖစ္ခဲ့သည္။လက္သီးကု္ိက်စ္က်စ္ပါေအာင္စုတ္ကာ
"Fighting "ဟု
တိုးတိုးေရရြတ္၍ ေရခ်္ိုးခန္းထဲက ထလာလိုက္သည္။အခန္းတံခါးကုိ အသာအယာဖြင့္လိုက္သည္။
ကြၽန္မ၏ၤ ကုတင္ထက္၌ေရာင္စဥ္ကအိပ္ေနသည္။
မိုင္းရဲ႕ ကုတင္ကုိလွမ္းၾကည့္ေတာ့မ္ိုင္းမရိွေနပါ။႐ုတ္တရက္ စိုးရိမ္စိတ္ေတြႀကီးစ္ုိးလာသည္။
သူဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ?
ငါ့ကုိထားသြားႁပီလား?ဟု
ေတြးေနရင္း ရင္ထဲကဝမ္းနည္းစိတ္ေတြက တလိမ့္လိမ့္တက္လာသလို။ပါးျပင္ထက္စီးဆင္းလာေသာ မ်က္ရည္ ေတြကိုသုတ္ကာ အခန္းထဲအႏံွ့ မိုင္းကု္လိုက္႐ွာမိသည္။
မေတြ႔တဲ့အဆံူးမွာ အိမ္ဝရံတာမွာရိွေလာက္မယ္ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ ဝရံတာကုိေျပးထြက္လာလ္ိုက္တယ္။ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ႔ကုိေတြ႔ရပီ။
ကြၽန္မကုိေက်ာခိုင္းၿပီး ဝရံတာ၌ရပ္ေနေသာ သူ႔ကု္ိ ေတြ႔လိုက္ရမွ ရင္ထဲကအပူလံူးေတြက်ဆင္းသြားသလို။သူမေက်ာျပင္အားၾကည့္ရင္း အလိုလိုဝမ္းနည္းလာသည္။
ဘာမွေတြးမေနေတာ့ပဲ သူမအားအေနာက္ကေနေျပးဖက္လိုက္သည္။"မိုင္း နင္ငါ့ဆီကေနထြက္သြားၿပီထင္တာ"
သူမေက်ာထက္မ်က္ႏွာအပ္ကာ ငု္ိေႂကြးေနမိသည္။ဖက္ထားေသာ ကြၽန္မလက္တစံုအား မုိင္း ဆုတ္္ကုိင္လာသည္။
"ငါေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြကု္ိနင္ယံုလားေနျခည္"
မိုင္းရဲ႕ ေမးခြန္းက႐ုိး႐ွင္းလြန္းပါတယ္။"အင္း...ငါယံုပါတယ္"
"ဒါဆို ငါျပာခဲ့တဲ့စကားအေပၚမင္းရဲ့တံု႔ျပန္မႈက ဘာလဲ"
ေလေျပေတြက တိုက္ခက္ေနသည္။
ခဏတာတိတ္ဆိ္တ္သြားေသာ ကြၽန္မႏွင့္သူမ။
ေဆာင္းေလေအးမ်ားက တုန္ရီေနေသာ ကြၽန္မကုိေလာင္ရယ္ေနသလ္ုိ တိုက္ခတ္ေနသည္။

YOU ARE READING
CULT🍃
FanfictionMy first fic💛Yuri,Girl x Girl မိုင္း💛ေနျခည္ စဲြလမ္းမူေတြနဲ႔႐ွင္သန္ရတာ ေပ်ာ္ေမြ႔ဖို႔ေကာင္းတယ္ ဒီficကcompletedမျဖစ္ေသးပါဘူးေနာ္😗😗