နာရီလက္တံေတြကမနက္5နာရီခဲြကိုေရာက္လို႔
သူ႔တာဝန္အတိုင္း....တတင္တင္,တေတာင္ေတာင္နဲ႔ အသံေတြထုတ္ေဖာ္ေနေလသည္~
ဒီေန႔ေတာ့သူတ့ို္္ေက်ာင္းသြားရမည္ မိုင္းက်န္းမာေရးေၾကာင့္
သူတို္႔ေက်ာင္းပ်က္တာႏွစ္ရက္,သံူးရက္ရိွၿပီမီးဖိုးေခ်ာင္ထဲမွာ~အလုပ္႐ႈပ္ေနေသာ ေနျခည္လဲ အိပ္ခန္းထဲကိုလာကာ မိုင္းကိုႏိူးဖို႔လာေနၿပီ
"မိုင္းသစၥာ....ထ,ထ မနက္5နာရီခဲြေနၿပီ ေက်ာင္းသြားရအုန္းမယ္ေလ"
"ဟင္...အင္း~~~,ထၿပီေနာ္"
မိုင္း ကအိပ္ေရး စက္သူပီပီ ခ်က္ခ်င္းႏိူးေလသည္ၿပီးေတာ့ထူးဆန္းေနတာတစ္ခုကိုမိုင္း သတိထားမိသည္
အျမဲသူထက္ေနာက္က်မွ ႏိုူးတက္တဲ့ ေနျခည္က သူ႔ကိုဒီေန႔ႏိူးေနေလသည္"အာ့..!"
မိုင္း သူ႔လက္မွာဒဏ္ရာရိွတာကိုေမ့ၿပီးလက္ေထာက္လိုက္တာ~႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ သတိလက္လြတ္ျဖစ္ကာ ဆစ္ခနဲ
နာသြားသည္,အနာက အ႐ွင္းမေပ်ာက္ေသးတာေၾကာင့္လဲပါတာေပါ့"မိုင္း~ရရဲ႕လား,ငါနင့္ကိုသတိေပးဖို႔ေမ့သြားတာ/နင္အဆင္ေျပရဲ႕လား,နင္အတြက္ငါေဆးအသစ္စည္းေပးမယ္ေနာ္"
"ဟမ္..."
မိုင္းခဏတာ စံြ႔အ သြားတယ္သူကငါ့အတြက္အျမဲေတြးေပးတယ္~ငါကေရာသူ႔အတြက္အျမဲေတြးေပးရဲ႕လား\ၿပီးေတာ့ သူကငါ့ကိုအျပစ္မျမင္ဘူး~ငါကေရာသူ႔ကိုဘာလို႔အျမဲမျပစ္ျမင္ေနရတာလဲ
မုိင္း ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ ေနျခည္အေပၚအားနာသလိုျဖစ္လာသည္"ဒါနဲ႔ေလ~နင္ဒီေန႔ေစာေစာႏိုးေနသလိုပဲ,အေၾကာင္းတခုခုရိွလို႔လား" မိုင္း တမ်ိဴးႀကီးးခံစားရလာတာေၾကာင့္ စကားလမး္ေၾကာင္းလွဲြလိုက္တယ္
"အာ..,အဲ့တာကေလ,ဟိုေလ~ငါနင့္ဖို႔ထမင္းခြက္ျပင္ေပးေနလို႔"
ေနျခည္ေျပာရင္း~႐ွက္သလိုခံစားရလာတာေၾကာင့္
သူ႔လည္ပင္းသူလက္နဲ႔ပြတ္သပ္ေနမိတယ္

ESTÁS LEYENDO
CULT🍃
FanfictionMy first fic💛Yuri,Girl x Girl မိုင္း💛ေနျခည္ စဲြလမ္းမူေတြနဲ႔႐ွင္သန္ရတာ ေပ်ာ္ေမြ႔ဖို႔ေကာင္းတယ္ ဒီficကcompletedမျဖစ္ေသးပါဘူးေနာ္😗😗