-Efendim Yaprak?
-Ben sizi yanlız bırakıyım
-B-Barış b-ben se- seni seviyorum.
-Nee??!! Gerçekten mi??!!
-Hı hı.
-Gerçekten ben çok mutluyum, eninde sonunda bana döneceğini biliyordum. Ben seni çok seviyorum...
Bu çok güzel bir duyguydu.. Birinin beni sevmesi gerçekten çok hoş..
-Seni götürmek istediğim biryer var.
Şimdi sadece beni kendine bırak.
-Barış elimi tutarak beni koşturmaya başladı. 10 dk falan koştuktan sonra bir kunduranın önüne geldik. Çantasından matarasını çıkararak suyunu bana verdi. Ama oda çok susamıştı. Bunu biliyordum.
-Hadi gel.
Dedi Barış.
Kunduracı; buyrun ayakkabılarımız bu tarafta
-Barış beni erkek spor ayakkabıların olduğu reona götürdü ve orada sarı renkli, beyaz bağcıklı bir ayakkabı gösterdi bana nasıl hoş mu?
-Evet çok güzel.
Ayakkabıyı denedik ve ayağıma uygun olanı aldık.
-Kunduradan çıktıktan sonra, parka gittik. Barış büfeye ikimizede birer çikolatalı süt almaya gitti.
O sırada gözüme ağaçta duran bir şeftali takıldı. Tabii boyum yetişmeyince bankın üzerine çıktım.
Tam şeftaliyi alırken birden ayağım kaydı ve kendimi Barış'ın kucağında buldum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yapbar "Barış'ın Umudu"
Hayran KurguMerhabaaa! Ben Mila. Ne yazık ki filmde de kitapta da hep Team Aliler kazandı dizidede muhtemelen Teamali'ler kazanıcak. Bende bir teamBarış olarak bu hikayeyi gerçekten çok özenerek yazdım. beğenirseniz beni takip etmeyi ve Yıldızı kırmayı unutmay...
