24.♡ Her Şey

341 29 25
                                    

Bölüm şarkısı:

Merve Çalkan-Bazı Çiçekler Koparılmalı (♡)

***
Hani size de oluyor mu bilmiyorum ama bana arada oluyor.

Böyle üst üste yanlış bir şey yapıp hiçbir şeyi beceremeyince elim kolum tutmaz oluyor.

Sanki hayatım bir daha yoluna girmeyecekmiş gibi hissediyorum.

Bir daha hiç gülümseyemezmişim gibi...

Ama geçiyor.

Her şey gibi o da geçiyor.

Ayağıma babetlerimi giyip son kez aynada kendime baktım.

En sonunda iyi göründüğümde karar kılıp çantamı da alıp evden çıktım.

Nereye mi gidiyordum?

Barın'ın evine gidiyordum.Tam üç gün sonra, hasret kaldığım yüzünü görmek için onun yanına gidiyordum.

Annesini görmek istediğimi bahane ediyordum kendime küçük bir çocuk gibi...

Barın'a kızgındım.Ama kızgınlığım ona olan sevgimin önüne geçmiyordu bir türlü.

Otobüsten indiğimde onların evine çok uzak sayılmazdım.

Eve yürürken Barın'ın orda olması için dua ediyordum.Yeniden gitmesini istemiyordum.Bir kez daha ondan ayrı kalmayı kaldırabilecek kadar güçlü değildim.

Barın benden giderse, ben nereye giderdim sahi?

Kimsesiz kalırdım bir kez daha...

Beni giysi dolabından çekip çıkaran o değil miydi?

Tüm kötü anılarımın yerine iyisini eklemeye çalışan o değil miydi?

Barın benim her şeyim değil miydi?

'Her şeyim' deyip geçiyorduk ama öyle anlamlıydı ki bu kelime...

Her şeyim derken içinde ailen de vardı,kendi canın da...Canından çok değer verdiğin 'onun için ölürüm' dediğin her şey vardı.

Hep taktığın en çok sevdiğin toka da vardı; hiç çıkarmadığın saatte...

'Her şey' çok anlamlıydı.

Ve her şey Barın'dı.

Evin önüne geldiğimde derin bir nefes çektim ciğerlerime.Gözlerimi usulca açıp kapattım.Bu sadece sessizce yapılan bir duadan ibaretti.

Kapıyı çaldım.

Çok geçmeden kapı açıldı.Şükran Hanım tam karşımda neşeli bir şekilde bana bakıyordu.Beni görünce gülümsedi.

-Güzel kızım hoşgeldin.

Gülümsemeye çalışıp kollarımı ona sardım.

-Hoşbuldum.

Şükran Hanım benim sesimi duyunca beni kendisinden uzaklaştırdı.

-Sen konuşuyorsun?

Gülümsedim.

-Konuşuyorum.Ama ne olur sormayın nasıl oldu diye?Herkes bunu soruyor Şükran Hanım.

Kapıdan çekilip beni içeriye davet etti.

-Bana hanım diyeceğine teyze desene kızım.
İçerlerim bak.

Sözcüklerin Ötesi (İlk Aşk-2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin