KAVGAM

9

Ulaş.

Yağız kapının girişinde, Ulaş'a doğru bakıyordu. Ulaş'sa koyu kahverengi gözleriyle bana.. Yanlarına yaklaştım

"Senin burda, ne işin var?"

Karşımda yumruklarını sıkan çocuk

"Asıl, senin burda ne işin var!"

Kaşlarımı, çattım tam lafa girecektim ki.. Yağız

"Bu seni alakadar eder mi, kardeşim?"

Sinirlendiği her halinde belli olan, Ulaş derin bir nefes aldı

"Duru.. Gel benimle."

Yağız kollarını göğüsünde birleştirdi

"Kimse seninle, bir yere gelmiyor. Siktir git şimdi."

Ulaş'ın ona doğru bir hamle, yaptığını gördüğümde önüne geçtim. Ellerimi göğüsüne koydum

"Tamam, tamam. Geliyorum."

Kolumu kavrayan Yağız, beni kendine çekmeye çalışırken

"Hiç bir yere, gitmiyorsun Duru!"

Kolumdaki eli, benden uzaklaştıran Ulaş

"Ona bir daha dokunursan.."

Gülmeye başlayan Yağız

"Ee ne yaparsın?"

Aynı şekilde gülerek karşılık verdi Ulaş

"Seni öldürürüm."

Yağız ona doğru, bir adım attı-Bu kesinlikle iyi bir adım değildi-

"Denesene."

Bu kadar çok sevdiğim ve değer verdiğim iki erkeğin, kavga etmesini istemiyordum. Yağız'ı tekrar tuttum ve ona doğru eğildim, fısıltıyla

"Hemen geri, geleceğim. Makarna soğumadan, söz veriyorum."

Oda istemsizce başını salladı. Tekrar, Ulaş'a döndüm

"Hadi, gidelim."

Benim peşime takılan Ulaş, Yağız'a öldürücü bakışlar atıyordu. Yağız arkasından kapıyı çarptığındaysa, daha da sinirlenmişti.
Yolun başına kadar yürüdük.
Birden durdu, bana döndü. Sanki her an, patlamaya hazır bir bomba gibiydi. Derin bir nefes aldı, sesini korumaya çalışsada yüksek çıkıyordu

"Ne işin vardı, o yavşağın evinde?!"

Gözlerimi devirdim

"Bu seni ilgilendirir mi?!"

Benim ona sert çıkışmam, son damla olmuş olacak ki..
Ara sokaklardan birine itti beni, onu ilk defa bu kadar kızgın görüyorum. Yere düşmemi önemsememişti, ilk defa. Bu gerçekten, benim aşık olduğum adam mı?

"Sadece, tek bir soru! O herifin evinde ne işin vardı?!"

Sinirlenmiştim. Benim düşüp, düşmememi önemsememişti bile! Cidden aşık olduğum adam, Ulaş.. Bu değildi, o bu olamazdı.
Ayağa kalktım. Derin bir nefes alıp

"Ulaş.. Belkide.."

Gözlerimi kapattım-tekte söyleyecektim bunu-

"Belkide artık seni sevmiyorumdur!"

Bunu duyduğunda, durmuştu. Gözlerinin içine bakıyordum.. Bana öyle boş bakıyordu ki.. Ne üzüntü, ne kızgınlık, ne de sevgi.. Hiç bir şey yoktu..
Aynı ona çarptığım, ilk gün gördüğüm gözler gibi.. Bomboştu. Karanlıktı.
Saçlarıyla gözlerini gizledi