Hanımdan Ağa(Tamamlandı)

Hanımdan Ağa-35

Selamun Aleykum hanımdan ağa ailesi❤

İYİ OKUMALAR🌾

****

Azad ne yapacağını bilmez bir şekilde girdi odaya.Bu kadar mi gözü kör olmuştu rojdanin?Biri için canına kiymak ne demekti?
Azad bunu kabul edemiyordu.Evet rojdaya hiç o gözle bakmamışti.Ama bu onun suçu muydu?Insan kardeşim dediği kişiye yan gözle bakar mıydı?

Azad hiç böyle şeyler düşünmediği için iletişimleri hep iyi olmuştu rojdayla.
Son zamanları saymazsa tabi.Sevdiğini söyleyince azad şok olmuştu.
Böyle birşey ölse aklına gelmezdi.Sevdiğini öğrendiği yetmediği gibi şimdi kardeşi gibi gördüğü kız askina karşılık alamadığı için intihar etmeye çalışmıştı.Kafası iyice allak bullak olmuştu.

Aşağı tükürsen sakal  yukarı  tükürsen bıyık gibi bir durumdu.Azad her türlü cikmaza girmişti.

Yavaş adimlarla rojdanin yanına gidip suyu uzattı.

"Azad sen yardım eder misin? kolumu kaldıracak halim yok"dedi rojda kısık bir sesle.
Bütün fırsatları degerlendirme vaktiydi.

Azad bir off çekip başından tutup hafif kaldırdı bir eliyle de suyu icirdi.Rojdanin tamam anlamında kafasini sallamasiyla suyu uzaklaştırıp kafasını usulca yastığa bıraktı.

Bir anlık yakınlık rojdanin kalbine çarpıntı olarak yansımıştı.Seviyordu!
kim ne derse desin.

Rojda azaddan bir dakika bile gözlerini ayirmazken azad kendini çuval fırlatır gibi sandalyeye attı.

Bir günde çökmüştü resmen.

Aklina berfin gelince yüzünde hafif bir tebessüm belli etti kendini.Çok demek az kalırdı azad güzel seviyordu.Sesini duymak iyi gelir düşüncesiyle cebine uzandı ama telefonu yoktu.

Ayağa kalktı ceketinin ceplerine baktı orda da yoktu.

"Azad ne arıyorsun?" dedi rojda bilmezden gelerek.

"Telefonum yok"

"Aaa bak sandalyeye düşmüş" dedi hemen.Eliyle koymuş gibi bulmuştu çünkü zaten kendisi koymuştu.

Azad hemen telefonunu eline aldı.Rojdanin yanında konuşamazdı.Iyice delirmesini istemiyordu.

"Ben geliyorum hemen "deyip odadan çıktı.

Hızlı adımlarla hastane bahçesine çıkmıştı.
Eline aldığı telefonundan rehber bölümüne girdi.Gönül eşim yazısına tıklayıp ahizeyi kulağına götürdü.

Telefon tam kapanmak üzereyken açılmıştı.

"Efendim azad" dedi berfin

"Nasılsın ceylan gözlüm"dedi azad yüzünde ki muhteşem gülümsemeyle.

"Iyiyim azad, yoldayim mardine geliyorum"

"Gerçekten mi güzel gözlüm?" dedi çok mutlu olmuştu ve sesine de yansımıştı.

"Evet azad sen ne yaptın bugün?"

"Gelince konuşalım mi meleğim uzun biraz anlatacaklarim."

"Peki görüşürüz öyleyse "deyip kapadı.

Berfin zeki bir kadındı.Rojdanin düğünde azada bakışlarından anlamıştı birşeyler olduğunu.
Ama berfin böyle ucuz numaraları yemezdi.

Azad rojdayla baş başa kahvaltıya gitmezdi gitse bile bunda rojdanin sandığı gibi bir düşünce olmazdı.

Azad net bir adamdı.Eğer ilk baştan rojdayi isteseydi zaten elde eder berfine yaklasmazdi.Berfin azadin sevgisinden gram şüphe duymuyordu.Sevgi de elbet kıskançlık olurdu ama güven kıskançlığa dur diyomiyorsa ordaki sevgiden şüphe etmek gerekirdi.Güven sevgiden de önceydi berfin için.Rojdanin bir lafiyla azada cephe alıp aralarını açmaya niyeti yoktu.Rojdanin ekmeğine yağ sürmeye hiç yoktu.

Bu yüzden mardine gidiyordu.Rojdaya bir kendini göstermesi gerekiyordu.Kendinin kolay lokma olmadığını bir nevi rojdanin gözüne sokmak içindi.
Azadi geç bulmuştu ve kimseye bırakmaya niyeti yoktu.Gitmişken sürekli ertelediği bir şirketle de görüşme ayarlamışti.

Azadin yalan soylememesi ayrıca hoşuna gitmişti.Eğer gelince anlatırım yerine başka birşey söyleseydi berfin işte o zaman sorun çıkarırdı.

Azad telefon da konuşmak yerine yüz yüze konuşmak istemişti olanları.Yalan soylememisti çünkü biliyordu her yalan birgün ortaya çıkardı.Ayrıca karakterine de aykırıydı lafı evirip çevirmek.

Telefonu cebine atıp,kendinden emin adımlarla hastaneye doğru yürümeye başladı.

Bu sırada rojda, azadla berfinin bir tartışma yaşadığıni sandığı için fazlaca mutluydu.Azadin gülerek ayağa kalkmasından berfini arayacağını anlamıştı.Yüzünde ki gülümseme zafer kazanmış edasindaydi.Ama bilmiyordu ki berfinin aklı onun kuş beynini sollardi.

Içeri kapıyı tıklayarak giren azad gülümsüyordu.Bu nasıl mümkün olabilirdi?Berfin yerine başka biriyle mi konuşmuştu?

Kafası karışmış bir şekilde Azada baktı.Bu adam şimdi niye sırıtıyordu?

"Azad niye sırıtıyorsun?"dedi dayanamayarak

Azad bu lafı duyunca ters ters baktı rojdaya.
"Rojda!"dedi uyarır tonda
"Bana hesap sormak senin haddin değildir"

"Ben annemle konuşurum yanına gelir benim gitmem gerek."

Rojdanin iyice canı sıkılmışti.Azad yanından kaçmaya yer arıyordu.Suratı sirke satıyordu.Azada ters birşey söyleyip sinirlendirmemek adına kafasını salladı.

"Bu arada dayima haber ver, bir kaç gün halamlarda kalacağım dersin,adamın haberi olmasın.Başı karışık bu aralar birde buna kafa takmasin"dedi tüm iyi niyetiyle

Tabi rojda bunları duyunca yüzü aniden gülmüştu.Istediği seyi az da olsa başarmıştı.Babasının uzulmesi falan umrunda değildi.Tek umrunda olan azada biraz daha yakın olabilmekti.

"Tamam ağam sağol"dedi sevinci sesine yansımıştı.

Azad kafasını sallayıp çıktı odadan.Eline hemen telefonunu almıştı.

Çalan telefon hemen açılmıştı.
"Azad?"dedi rojba hanım,sorar gibi çıkmıştı sesi.Oğlu onu pek aramazdi.

"Ana hazirlan mustafa seni alacak"

"Ne için Azad?"

"Ana panik yapma rojda ufak bir kaza geçirdi hastanede, benim de şirkete gitmem lazım,sen beklersin"

"Ayy yavrum iyi mi bari?"dedi sesine yansıyan endişeyle

"Ana sakin ol birşeyi yok,akşama mustafa sizi eve getirir zaten"

"Azad sen niye beklemiyorsun.Işin rojdadan önemli mi?"dedi azarlar tonda

"Ulan beni bir kere de cildirtma kadın.Önemli ulan herkes herşey rojdadan daha önemli"dedi bağıra bağıra ve şak diye kapattı telefonu.

Annesi neden böyleydi anlamıyordu.Herkes azaddan kiymetliydi sanki.Niye kendi evladı yerine başkalarını önemsiyordu anlamıyordu.Zaten artık cokta anlamaya çalışmıyordu.

Hızla arabasına bindi.Berfin gelecekti kimse canını sıkamazdı.

Lütfen bölüm kısalığına uzunluğuna değil içeriğine yönelik yorum yapın.Sık bölüm atıyorum zaten.🙌
Ve bölüm sonu❤
Hayde gençler yoruma🙌