Hanımdan Ağa(Tamamlandı)

Hanımdan Ağa-17

👉Saril bana🎶🎶

🙌🙌🙌Severek okumanız dileğiyle...😇😇😇

*****

Dışarı çıkan ikilinin ardından oda odadan çıkmak adına kapıya yöneldi ama girişte gördüğü cehreyle mihlanip kaldı.Nerden çıkmıştı bu?nerden biliyordu burda olduğunu?

Yanına kadar gelen firatla anca kendine gelebilmisti berfin.

"Ne işin var senin burda?"dedi hiddetli çıkan sesiyle

"Seninle konuşmaya geldim,lütfen"dedi sonlara doğru sesi kısılmıştı

"Peki geç bakalım odaya"dedi berfin.Bir tarafı onu dinlemenin doğru olmadığını soylesede meraklı yani galip gelmişti.

Patron koltuğuna oturdu berfin ,firatta caprazina oturmuş, elleriyle oynuyordu.Yere sabitlenen gözlerini berfine çevirdi yavaşça.O gözlerde özlem pişmanlık acı hepsi harman olmuştu.Ama geçti işte,bazı yollarin dönüşü yoktu.

"Berfin sözümü kesmeden dinle beni"emir kipi gibi gelen cümle berfinin kaşlarını çatmasına neden olmuştu.Fırat bunu anlamış gibi ekledi

"Emir değil bu rica,lütfen."

Berfin onaylar anlamda kafasını salladı.

"Ben-"deyip durakladı ve derin bir nefes aldı.
"Ben seni hâlâ çok seviyorum berfin,canımdan çok seviyorum.Hiç öyle alay eder gibi gülme.O zamanlar gençtim.Canim herşeyden önemli sanıyordum,ama öyle değilmiş badem gözlüm, öyle değilmiş.İnsanın sevdiği yanında olmayınca canininda bir önemi olmuyormuş.Evet geç anladim.Seni bırakıp gittim ardıma bile bakmadım Allahda benim belami versin.Gerçi verdi de.Ben sensiz nefes almakta zorlanıyorum be güzelim,bize son bir şans veremez misin?"dedi fırat gözünden akan yaşı eliyle silerek berfinin tam gözlerinin içine bakmaya başladı

"Son bir şans" dedi fısıltıyi andıran sesiyle

Berfin yüreği sizlamisti ama kararlıydı.Bir kere bırakan bir daha bırakırdı.Zor toplamıştı berfin en zor günlerinde bırakmıştı elini fırat.Artık iyi günlerinde yanında olmak istemiş pek bi önemi yoktu.Ama içinde onun gitmesiyle can veren berfin yine onun için sizlatmisti yüreğini.

"Bak fırat sen ve benden olmaz artık,biz diyemiyorum çünkü sen bizi toprağın yedi kat dibine gömdün.Ben urfada öyle adamlar gördüm ki senin gencim dediğin yaslarda sevdası için çırpınan,gözünden yaş aksa hesabını soran.Genclikle örtmeye kalkma hatani.Benim sana en çok ihtiyacım olan zamandi.Sen gidince ben iyice yıkıldım ama enkazlar arasından yine de kalktım ayağa.Şimdi kendimi toplamisken beni bir kez daha yikman için sana şans verecek bir berfin yok karşında.Ne demiş atalarımız"İnsan yedisinde neyse yetmisinde de odur."Şimdi sana güle güle.Bir daha karşıma çıkma fırat.Urfa şahit olsun ezer geçerim."sözlerini bitirmesiyle Azadin içeri paldır küldür girmesi bir olmuştu.

Azad hızlı adımlarla berfinin yanına geldi.
Kasılmış olan yüz hatlarıyla firata baktı.
"Kim bu?"dedi tek kaşı havada

Berfin şaşırıp kalsada Azadin fıratın üzerine yurumesiyle kendine geldi.

"Hadi fırat çık artık" dedi berfin.Fırat burnundan soluyarak çıktı odadan,ha birde kapıyı şiddetle carpmaktan geri kalmamıştı.

"Kim bu?" diye tekrar etti Azad.Bir taraftanda odanın içinde bir ileri bir geri deli danalar gibi dolaşıyordu.

"Sen bana hesap mi soruyosun azad ağa ?"dedi berfin eğlenen bir tınıdaydı sesi.

"Yok hanımdan ağam ne haddime sadece merak ettim kim bu şer-yani şahsiyet "dedi Azad.

Azadin jest ve mimikleri öyle masum ve tatliydi ki berfin tebessüm etti bir anlık dalgınlıkla.Azadin kendine tuhaf tuhaf bakmasiyla kendine gelmişti.

"Hiç o bir hiç" dedi berfin sakince.

Azad meraktan deliyede dönsede hiç lafını duymak hoşuna gitmişti.Tabi kim olduğunu öğrenmeden durmazdı o ayrı.

"Sen-
Sen urfaya niye geldin Azad?"dedi berfin aklına dank eden gercekle.

"Imm şey" dedi bir elini ensesine atıp kaşırken

"Sen öyle apar topar gidince,birde olanları öğrenince kalktım geldim"

"Neden?" dedi berfin tek kaşı havada

"Berfin sen anlamak istemesende ben seni önemsiyorum."
dedi Azad

"Ah şey peki."diyerek bir güzel saçmalamasıyla azad gülmeye başladı.Bu durumda normalde olsa küplere binecek berfinde azada katılmış,şirket berfinin şahit olmadığı kahkahalarina karışan azadin kahkahalariyla cinlamisti.

******

Azadla biraz sohbet edip onu yolcu etmiş sonrada kendini işe kaptırıp akşamı etmişti.

Şimdilik herşey yoluna girmişti.Yakılan ahirlar inşa edilmeye başlanmış evlerin sahiplerine başka evler verilmiş mağduriyetleri giderilmişti.Berfin çok yorulmuştu ama değmişti,insanlar için birşeyler yapabilmek berfine nefes aldığını hissettiyordu.

Arabasına binmişti ki telefonu çaldı.Arayan zelaldi,telefonu hoparlöre verip arabayı çalıştırdı.

"Söyle zelal."

"Hanım ağam amcaniz oğulları ve yengeniz burda sizi bekliyorlar.Haşmet aga hemen gelsin acil dedi."

"Peki zelal geliyorum yoldayim zaten.Sen yemekleri fazla hazirlat.Yemek yedikten sonra konuşuruz amcamla."deyip kapadı telefonu.

Neydi acaba bu kadar önemli.Şirkette sorun yoktu.Urfadada sıkıntı yoktu.Öyleyse amcası gelmeyi bırak arayıp sormadığı yiyeniyle bu kadar acil ne konusacakti acaba.Berfin kötü şeyler olacakmış hissiyatına kapılmıştı

*****

Içeri girmesiyle bütün bakışların kendine dönmesi bir anlık rahatsız etmişti.

Hoşgeldiniz deyip yengesi ve amcasının elini öptü.Amcaogullarina da başıyla selam verdi.Ağabeyine de sarılıp yanına oturdu.

"Eee Berfin herşey hallolmus duyduguma göre"dedi haşmet aga

Berfin tiksinti ifadesini gizlemeye çalışarak cevapladı.Bu insanlar fazlaca yapmacıkti.

"Evet amca her zamanki gibi sorunlar sorun olarak kalmaz benim olduğum yerde."

"Bilmez miyim" dedi haşmet aga gözleri büyük oğlu sermete kayarken.

Zelalin sofra hazır demesiyle herkesi sofraya buyur etti berfin.Sessiz ve gergin geçen yemeğin ardından kahvelerini yudumluyordu herkes.

Berfin amcasının konuşmasını nereye bağlayacağını büyük bir merakla beklerken ağzına bir yudum kahve aldı ki duyduğu son sözlerle püskürtmesi bir oldu

"Sermetle senin evlenmeni istiyorum"

"Ne!"
"Neeee!"
"NEE!" diye bağıran üç kişi vardı
Bunlardan biri baran biri berfin diğeri.....

Diğeri reklamlardan sonra😂
Hayde yoruma😀