Hanımdan Ağa(Tamamlandı)

Hanımdan Ağa-52

Selamun Aleykum🌼
Öncelikle birşeye açıklık getirmek istiyorum kitabı uzatmak için bir yerden sürekli birşeyler bulmaya çalışmıyorum.
Buna ihtiyacım yok!
Kafamda ki gidişat bu şekilde onun için kurgunun gidişatını bozmak istemiyorum.Bu seferde ne çabuk olup bitti diyecekler.Hayatta herşey hemen olup bitmiyor dimi?Kurgu da bir nevi yaşamın bir gölgesi niteliğinde.Yani hiçbir şey hop diye olmaz.Biraz yapıcı yorumlar yapın lütfen karşınızda ki de bir insan.ONUN DA KIRILABILDIGI GERCEGINI GÖZ ARDI ETMEYIN!!!
Birde ben okuyucularima fazlaca değer veriyorum bundan şüpheniz olmasın.En yakın arkadaşım yüzümde yakaladığı gülümsemeyi hemen size yoruyor.Değer veriyorum ve doğal olarak deger görmek istiyorum.Uzun uzun yazmak istemezdim ama gerçekten üzüldüm.Benim profesyonel değil kendi çapında birşeyler karalayan yazıp çizen biri olduğum gerçeğini lütfen unutmayın.Birde kötülüğü bir bölgenin insanına yamamayın.Kötülük insana özgü bir tercih,bir bölgenin üstüne yüklenmesi doğru değil.Bunun bir kurgu olduğu gerçeğini lütfen aklınızdan çıkarmayın.Sizi de sıktım biliyorum hemen bölümle sizi baş başa bırakıyorum iyi okumalar canlarim❤

👆Koray Avcı-Adaletin bu mu dünya.....

****

Durun!"diye bağırarak ayağa kalkti avsin.Berfinle azadi böyle görmek onu kendine getirmeye yetmişti.

Berfinin yıkık hallerini hiç görmemişti avsin.Annesi ve ağabeyini kaybettiğinde bile dimdik durmuştu.Yıkilmadim pozu çizmişti berfin.Ama şu an karşısında gördüğü manzara yüreğinin kasilmasina neden oldu.Sanki bir el kalbini mengene misali kavramışti.Bunda sevdiğinden vazgeçme düşüncesininde fazlaca yeri vardı.

Bütün bakışlar ona dönmüştü.
Şimdi bir karar vermeliydi.
Ya annesi için bütün bu olanlara göz yumackti.Annesinin bile yapmadığı iyilikleri kendisine çıkarsız yapan kuzeninin sevdiği ile evlenmesine boyun eyecekti.
Ya da vefa borcunu ödeyecekti.

Berfin kuzenden öte ablaydi onun için.Bunu ona yapamazdi.Vefa duygusu kendini belli etmişti.Bir ömür vicdan azabı çekmek istemiyordu.Hem bir daha berfinin yüzüne nasıl bakardı?Ya da daha sevdiğini bile söylemediği adamdan nasıl vazgeçerdi?Berfinle arifin evlenmesi düşüncesi yüreğine düşen kora sebepti.

"Söyle kızım" diye ılımlı bir ses tonuyla konuştu hüseyin ağa.Bir nevi donup kalan kızın kendine gelmesini sağlamak istemişti.

Azadla berfin bitkin bir şekilde avsine bakiyorlardi.Ne diyecekti ki şimdi bu kız?

"Ben  az önce yalan söyledim, arifi seviyorum"İlk başlarda sesi kısık ve mahçup çıksa da son kısmını kendinden emin bir tavırla dile getirmişti.

Herkes bugün şok üzerine şok yaşıyordu.
Allak bullak olmuştu hepsinin düşünceleri.

Haşmet ağa kızının iki kolundan tutup hızla sarstı.
"Ne diyorsun sen lan?"diye kukremisti.

Avsin o an gelen deli cesaretiyle kimsenin müdahalesine gerek kalmadan babası iterek kurtulmuştu.Boş bulunan ve kızından böyle bir haraket beklemeyen adam saskinca baka kalmıştı.

YETERRRR!!!!"dedi avsin avazı çıktığı kadar bağırarak.

"Yeter anladın mi?Simdiye kadar yaptığın bütün eziyetleri sineme çektim ama artık yeter.Ben senin evladinim!Para veya toprak karşılığı başka birine vermek istediğin bir mal değilim.Annemle tehdit ettin beni.Annemle!
Duyduğunuz mu agalar babam olacak bu adam beni kendi karısını öldürmekle tehdit etti.Bunun da cezasi var mıdır törenizde?"dedi dizlerinin üzerine çöktü.

Bıkmışti artık insanlarin onu salak yerine koymasından.Susuyorsa bu salaklik değildi.
Bilmiyordu belki de öyleydi.Sustukça daha çok ezilmisti.Normalde bu kadar ağanın içinde babasına bunları diyebilecek bir kız değildi.Lakin artık sabır taşı çatlamışti.Eskilerin çok güzel bir sözü vardı.
"Çok söyleme arsız edersin
Ekmek verme hırsız edersin"
Söz o kadar anlamlıydı ki.
Birine bir şeyi sürekli soylersen artık seni dinlemez olur demekti.Ikinci kısmı ise birini sürekli aşsiz bırakırsan da hırsızlığa yönelir anlamindaydi.