İçimdeki Mucize (Miraculous) [Tamamlandı]

Gerçekler

Sesin gittiği yere baktığım da Kara Kedi'yi gördüm. Bana yaklaşıyordu. Söylediklerinden sonra onunla şu an konuşamazdım. Kendimde bu gücü bulamıyordum. Eyfel Kulesi'ne gittim. Peşimden geldi. Ben de konuşmadım. Birden bana yaklaştı. Ellerini yüzüme koydu. Parmakları küpelerime gidiyordu.

U: S-sen ne yapıyorsun?

K: Sevgilimi öpemez miyim?

U: Ama ben senin sev-

İşte şimdi anladım. O Adrien değildi. Bu da Kara Kedi değil. İkisi aynı kişi. Önce Adrien olup beni üzdü. Şimdi de Kara Kedi'yi kullanarak mucizemi almaya çalışıyor.

U: Tabii öpebilirsin ama önce gerçek sevgilim olmalısın!

Ona atıldım ama kaçtı. Biraz atışmadan sonra onu tek başıma kırık kolumla yenemeyeceğimi anladım. Bir yolunu bulup akumalı kişiden kaçtım ve Master Fu'nun yanına gelip tilki mucizesini aldım. Şimdi sırada onu Alya'ya vermek var. Hemen Alya'nın evine gittim.

Al: Uğur Böceği?

U: Alya yardımına ihtiyacım var.

Alya'ya bir kaç kez kullandığı mucizeyi verdim. O da dönüştükten sonra akumalı kişiye geri döndük.

K(ızıl Tilki): Bu kız okulda Marinette'e sataşan kız olmalı ve Kara Kedi nerede?

U: Onun bugünlük özel bir işi var.

Şu an düşündüm de gerçekten o kız olmalı. Demek o yüzden bizi ayırmaya çalıştı.

Dikkatimizin dağılması için bana dönüştü ama bir süre sonra eski haline döndü. Demek ki uzun süre birinin formunda kalamıyor. Bu iyi. Yüzüğüne dokunarak dönüşüyor.

U: Şanslı tılsım! Bir muz kabuğu mu?

Hemen bir plan yaptım.

U: Kızıl Tilki akuma yüzüğünde olmalı.

Kızıl tilki illüzyon yeteneği ile yüzüğünü düşmüş gibi gösterdi. Ben de o illüzyon olan yüzüğü almak için giderken önüne muz kabuğunu attım. Changer yere düştü. Hemen yüzüğünü alıp kırdım. Akumayı yakalayıp iyileştirdim.

U: Mucizevi Uğur Böceği!

Her şey normale dönerken Adrien da ortaya çıktı. Kızıl Tilki'yi görmüş olacak ki bir şey yapmayıp sadece teşekkür etti.

U: İstersen sen kızı götür. Ben de Adrien'ı evine bırakayım. Mucize sende kalabilir.

Kızıl Tilki kafasıyla onaylayıp gitti. Adrien ile birbirimize kocaman sarıldık. Ben o sırada eski halime dönüştüm. Bir süre öyle kaldık. O kızın söylediği şeylerin gerçek olmadığını bildiğim halde gözümden bir damla yaş düştü.

A: Sen ağlıyor musun?

Bana daha sıkı sarıldı.

M: Sadece, o kızın dedikleri ya gerçek olsaydı? Ben ne yapardım bilmiyorum.

A: Asıl o kızın dedikleri gerçek olsaydı ben ne yapardım bilmiyorum. Nasıl bir insan olurdum? Bu kadar acımasız ve sana sahip olmayan bir ben.

Birlikte bulunduğumuz yerden güneşin batışını izledik.

A: Eğer bir gün sana böyle şeyler söylersem ya aklımı kaybetmişimdir ya da...

M: Ya da?

A: Sen tehlikedesindir. Sadece varsayım böyle bir şey olmayacak.

Umarım.