To Fall

Gay #7🍁

Pag-kalabas niya ng elevator ay bahagya pa siyang natapilok kaya nag-kanda hulog sa sahig ang mga papel na hawak niya. Tumayo naman kaagad siya at pinulot isa-isa ang mga papel na nahulog sa sahig. "Mukhang minamalas ka nanaman ngayon Briar" kausap niya sa sarili. Hayss ano banaman bat ko ba kinakausap sarili ko.

"Briar wait!" Rinig kong sigaw ni Brix ngunit hindi na sako nag-abalang lumingon pa at nagpatuloy na lang sa paglalakad.

Aaminin ko nasaktan ako kasi akala may chance, eh umaasa lang ako sa wala. Halos lakad takbo na ang ginawa ko para hindi niya ako maabutan.

Days passed na hindi ko siya nakikita, pero nakikita ko naman talga siya eh. Syempre sa kompanya niya ako nag ta-trabaho but gumawa ako ng distance.

"Uy, freny bakit nakatulala kananaman diyan ha? Pumunta punta ka rito sa bahay ko tapos tutulala ka lang!" Bulyaw ni Peace Lemon. Ang weird talaga ng pangalan ng babaeng ito.

"Ano ba Freny! Panira ng moment kita mong nag e-mote yung tao e."

"Hehehe sorry. E teka ano ba i-neemote mo diyan?" Tanong nito. "Ah, alam ko na. Kay sir Brix mo no?" Inirapan ko lang siya. "Hahaha sabi na nga ba eh" Ang ingay! Kala ko pa naman pag nag punta ako rito may PEACE eh sa pangalan lang pala niya yun hay.

"Lemon, alam mo napaka dal-dal mo talagang babaita ka" away ko rito.

"Mahal mo naman yieeeee" asar nito. Ito talagang si Lemon ang Jowa ko eh. Best Friend for Life ata kami.

"Hay nako mag asawa ka na nga" sabi ko sa kanya.

"Ipinamimigay mo na ako ha!" sabi niya ng naka pout.

"Lemon maganda ka naman. Napaka isip-bata mo nga lang" Sobrang childish si Lemon pero napaka malambing niya naman.

"Ewan ko sa'yo mag hanap ka ng kausap diyan" Sabi ko rito at inirapan niya lang ako. Hmp! Sabunutan ko kaya tong babaeng to.

Pagka-alis ko sa bahay ni Lemon ay naisipan ko munang pumunta ako ng Park at maglakad-lakad dahil day-off ko ngayon at wala naman din akong gagawin sa bahay, Dahil nasa probinsiya si mama sa next week pa ang uwi niya at ang kapatid ko naman ay syempre nasa mga barkada niya kaya panigurado wala yun sa bahay. Hindi naman din pwede sumama si Lemon sa'kin dahil pumasok iyon sa trabaho niya at wala naman akong ibang super ka close kundi si Lemon lang talaga. Hindi naman kasi ako pala-kaibigan hindi katulad ng kapatid napaka rami niyang tropa. Naupo ako sa isang bakanteng bench. Ramdam ko ang malakas ng ihip ng hangin. Sa totoo lang ang sarap kayang mag-isa dahil walang maingay walang magulo tapos nakakapag-isip kapa ng maayos, pero minsan nakakalungkot rin talagang mag-isa eh bakit kaya ganun? Nag-tagal paako sa kinauupuan ko dahil ang payapa at nakapag-iisip ako ng maayos ang I miss him also. Nakakainis naman! Bakit ko ba yun naiisip. Pero na mi-miss ko naman talaga siya ilang weeks na kami nag kikita eh. Ano kaya ginagawa niya? Sa sobrang lalim ng pag-iisip ko ay diko namalayan na may katabi na ako.

"What's with a very deep thought?" Napatulala ako. Naka suot ito ng jacket, pantalon at na rubber shoes. Shet ang pogi talaga. Pero hala! Paano siya napunta rito? "Hey! Aren't you gonna answer me?" Sabi pa nito ulit. Shemms! Naman sir Brix yung puso ko paki pulot kasi hulog na hulog na talaga eh.

"Hmm?" Ayan nanaman tayo walang masabi.

"Huy! Until here? you keep ignoring me." E ano naman sasabihin ko sa kanya hindi nga kami bati.

"Ah, eh hindi naman ah. Kinakausap nga kita eh" sabi ko. He chuckled. Hala siya! Anong nakakatawa? Nabaliw.

Naka tingin lang siya sa mata ko ng walang pag kailang at ako naman ay gustong gusto ko ng mag iwas ng tingin pero bakit ganun? Hindi ko magawa.

"I- I'm sorry" Sabi niya.

"Marunong ka po pa lang mag- sorry" Mahinang sabi ko.

"What? May sinasabi ka?" Tanong nito.

"Hehehe. Wala po sir. Hangin lang po yung narinig niyo."

Ang totoo talaga niyan at sa paniniwala ko lang ay bakla si sir Brix pero wala naman talaga akong ebidensiya na bakla siya eh. Hehe natatakot kasi akong mag tanong sa kanya eh. Sa totoo nga niyan pinag iisipan ko ngang itanong sa kanya kung bakla siya eh hihihi.

~●~●~●~●~●~●~●~●~●~●~●~●~●~
Next Chapter...