To Fall

Gay #18🍁

"ijo, ikaw ba ang boyfriend ng anak ko?" Tanong ni Mama kay Brix.

"Opo ako nga po iyon," nakangiting sabi nito.

"Ay! Ang pogi mo naman," Sabi ni mama sa kanya.

Tumingin si Brix sakin at kumindat. Ang hangin Lang ah, nagkaroon ata kami ng aircon dito sa bahay.

"Alam ko po iyon, kaso lang po may sasabihin po ako sa inyo," sinserong Sabi niya kay mama. Ano naman kaya ang sasabihin nito?

"Ah..eh, ano po kasi eh...ano po lalaki po ako pero hindi-- pero hindi po, lalaki po ako pero mahal ko po ang anak niyo." Sabi niya at syempre kinikilig ako sa huli niyang sinabi.

"Teka nga ijo, ano ba talaga ang sasabihin mo? Puro ka pero eh." Sabi ni mama at kinunutan siya ng noo. "Wag ka mag alala kung ano man ang sasabihin mo okay lang naman. Bakit? Buntis ba ang anak ko?" Sabay tanong nito. Biglang tumawa na lang si Brix at ako hiyang-hiya sa pinagtatanong ng nanay ko. Nakakaloka!

"Ma!! Hindi ako buntis, San mo ba nakuha yang ideyang yan?" Inis na tanong ko kay mama. Nakakahiya talaga.

"Naiisip ko lang naman, baka mamaya may apo na ako na di ko man lang nalalaman at okay lang rin naman yun eh excited na nga ako." Sabi ni mama na tuwang tuwa. Di naman halatang excited talaga siya eh.

"Mama," wow naki mama narin siya. "Hindi po buntis si Briar, pero, hayaan niyo po gagawa po kami," nahampas ko naman ulit siya ng sobrang lakas sa braso niya. "Joke lng Sweetie. Pero po gusto ko lang po sabihin na...na ano po na BAKLA po ako pero po mahal na mahal ko po ang anak niyo at kung kailangan po aanakan ko na po siya para po di na siya makawala sakin gagawin ko po talaga." Tuloy-tuloy na sabi niya kay Mama.

Nakakaloka na talaga, ano ba pinagsasabi ng baklang toh! Nakakahiya na kakainis pero kinikilig pa rin ako.

"Bakla ka talga ijo?" Tanong ni mama.

He nodded,"I believe dati...pero po nang makilala ko po ang baliw niyong anak ay nabaliw din po ako sa kanya, may gayuma po atang pina-inum sakin yan eh" sagot niya.

Ihhhhhhh!! Stop mehhhh!! Kinikilig ako! Enebeyen kekeenes eh!

"Alam mo anak wala naman kasi sa akin kung bakla ka pero sana bigyan niyo agad ako ng apo--este alagaan mo pala ang anak ko," natawa naman si Brix sa sinabi ni mama.

Nakita ko ang ngiti sa mga labi ni Brix, sobrang saya niya. Nagpapasalamat siya sa panginoon dahil binigyan siya nito ng mapagmahal at sobrang maunawaing ina.

Dito sa bahay namin nag-hapunan si Brix at nag daldalan sila ni mama at natatawa na lang ako.

"Bye po mama," sabi ni Brix.

Ngumuti si mama dito, "sige mag-iingat ka" Sabi nito at pumasok na sa loob ng bahay.

Humarap naman ito sakin.

" Sweetie, diba mag babago isip mo? Dun ka muna sa bahay ko." He said while pouting his lips.

"Sayo ako nag tatrabaho kaya lagi mo akong makikita" sabi ko.

" Sige na nga, but, you're mine every Friday, Saturday and Sunday alright?" Sabi niya ng naka ngiti ng malawak.

"Oo na sige. Ulit-ulit ka."

"I'm just reminding,"

He hugged and kissed me on my forehead. " Bye, see you tomorrow, i love you."

I hugged him back, " okay, i love you too, take care ha?"

"I will," he said. Pumasok na siya sa sasakyan niya at pinaandar ito.

I feel like I'm still dreaming. My heart is so happy, i hope my heart will be forever happy.

At umaga nanaman, at late nanaman ako, ewan ko ba diko alam bakit di talaga ako magising nang maaga, kasalanan kasi ng alarm clock eh.

The usual routine every late morning and gora na ako.

Mukhang mapagsasabihan nanaman ako ni Brix.

Pagkapasok ko ng company ay dumiretso agad ako sa office ni Brix.

"Hello! Good morning" i greeted and smiled widely at him.

He smiled, "it's good afternoon sweetie" tinaasan niya ako ng kilay.

I pouted.

"As always you are late again, again, again and again." Galit ba siya?

"Sorry na, alam mo namang kasalanan ng alarm clock yum eh..." Sabi ko.

"Ay! Wow, sinisi mo pa talaga ang alarm clock ah." Pagsusungit nito.

"Totoo naman eh," sabay irap.

"Okay, okay," pagsukong sabi niya at ngumitin sakin. "By the way, kumain kana ba?" Tanong niya at umiling naman agad ako. Nakalimutan ko nang kumain sa bahay dahil sa sobrang pagma-madali. "Ha? Bakit di kapa nakain? Tsk! Tsk! Dito ka lang muna magpa-padeliver lang ako." Sabi niya. Akmang kukunin niya ang cellphone niya nang pinigilan ko siya.

"No! Wag na okay lang, di naman ako gutom" I said in convincing face.

"No din! Ano, mag tatrabaho ka nang walang laman ang tiyan mo? Hindi pwede." Madiin na sabi nito. Muli naman niyang kinuha ang cellphone niya at nag dial, pipigilan ko sana ulit siya ngunit na pa buntong hininga na lang ako nang pandilatan niya ako ng mata.

Sungit talaga.

Maya-maya pa ay dumating na yung mga pina deliver niyang pag-kain.

"Hindi ka pa rin ba kumakain?" Tanong ko.

"Tapos na ako kumain kanina pa," sagot niya.

"Ha? Eh bakit andami naman nito? May kakain pa bang iba?" Tanong ko uli.

"Wala na, you will eat all of that," sabi niya at isa-isang binuksan ang takip ng mga pagkain.

"Ang dami kaya niyan! Di ko mauubos yan eh," ungot ko dito.

"Well, you could save it for later, para pag nagutom ka may kakainin ka," he said

I smiled, "okay"