Psikopat SEVGİLİM

Bölüm 37-Yeniden!

Şaşırdınızz biliyorum. Bana kızgın oldugunuzuda biliyorum. Ama elimden birşey gelmedi malesef.. Hikayeye daha dogrusu Watpad e biraz ara verdim. Şuan da aklımda Mükemmel bir hikaye var.. Hani şu aylar önce bahsettigim ve yayimlayamadigim :( Yakın zamanda sizlerle biraz farkli bir hikaye olacak bundan emin olabilirsiniz hatta kucuk bir sır kendi hayatimdan örnekler de olacak içinde.. Ama neyse ne sizlere bu hikaye nin devami lazım değilmi? :) evet. Öncelikle yazım hatalarimdan özür diliyorum bu kadar dikkat edemeyeceğim sırf sizi beklettigim için biraz aceleden yazacagim ve bir kaç bölüm sonu final.. umarım unutmamıssınızdır sizleri seviyorum. bol bol destek yorumlarınızı bekliyorum🙏😘

30 Dakika önce

Teşekkür ederim Suzan. Yeterince yardımcı oldun Kaan'ın ailesi Yarım saate gelir. Sen artık git istersen.

-Nedemek Birce hanım. Kaan beye siz iletirsiniz o halde. İşlerin tamamı bitmeden ofise dönmememi söyledi

-Merak etme canım sadece üzerimi değişmem kaldı

Kaan ofisten bana yardım etmesi için Suzan'ı göndermişti. Daha ilk aylarımda oldugum için zararlı olacağını ve beni yoracağını düşünmüyordum. Diğer türlü biraz şımarıklık olurdu zaten. Kaan' ın ailesine haber vermiştim. Bu gece küslükler bitecekti. çoçugumun Babaannesi ve dedesiyle büyümesini istiyordum. ve tek birşey kalmıştı. Kıyafetlerim. Odama yavaşca çıkıyordum ve elim karnıma gitti. Ne kadar güzel bir his bu! biraz korkutucu tabiki. birkaç ay sonra içimde hareketlenecek bir mucize olacak. kapıyı açtığımda pencerenin açık olması dikkatimi çekti. Dışarıdan inanılmaz kötü bir koku geliyordu. Midemin bulanmasına izin vermeden cama koştum ve kapadım. aynı anda kapının kapanmasıyla arkamı döndüm.

Olamaz!

****

"Yanlış duymadın evet benim çoçugum. Ses ver Kaan Aksoy! "

"N-ne!"

"Artık bebeğin babası değil amcasısın. İstersen tüm gerçekleri Birce'den öğren."

Hayır hayır! hayırrr! hayır olamaz. Şaka değil mi bu! Telefonu fırlatmadan düşündümki bana lazım olacak. Tüm güç bacaklarımdan çekilirken nasıl gideceğim eve? Kendine gel Kaan böyle birşey olamaz! Arabam nerede? Anahtarım nerede? Birce Şuan da ne yapıyor? Bizim bebeğimiz olacaktı. Bizim değil mi?

-Serpil Arabamı çabuk getirt!

Bağırmamla Serpilin yerinden sıçraması bir oldu. Kafayı yemek üzereyim.Böyle bir şeyin olmasına ihtimal vermem bile bence saçmalık! Ya gerçekse? Birce böyle birşey yapmaz.Peki o? Sen nasıl böyle birşey yaparsın sayın Kardeşim! sayın Orospu çocugu!!

Ellerim saçlarımda ordan oraya yürürken arabamın gelmesiyle koştum. Valenin inmesine izin vermeden tutup çektim.

-K-Kaan bey neyiniz var?

-Çekil!

***
Kaza yapmadan gelmeme şükür  etmeliyim. Öfkeli gözlerim biran önce Birce'yle buluşmak istiyordu. Güzel gözlü kadınım..Sahiden bir tek benim kadınım!

kapıyı kırarcasına vurmam Birce yi ürkütmüş olmalı. Titreyen sesiyle 'Geldim' diye seslendi. ya onu? Bebeği de ürkütmüşmüdür? Eğer herşey yalansa bunların hesabını senden soracağım!

Kapı açıldığında yüzü bembeyaz olmuş gözleri kan çanağına dönmüş Birce karşımdaydı.

-K-kaan ne o..

cümlesini tamamyalamadan bileğini sertçe kavrayıp salonun ortasına sürükledim.

-Karnında ki çoçuk kimden!