Bölüm 41 - FİNAL ' E 1 bölüm kaldı!

2.5K 62 53
                                    

Sinirden ölecektim.
Kaan 'ın üzerine çıkıp dizlerimin üstünde durdum. Omuzlarından sarsıyordum ama uyanmıyordu. En sonun da bu gece deli gibi öpeceğim dudaklarına vurmakla yetindim. Gözlerini açar gibi olmuştu ama nafile. Tekrardan uykuya dalmıştı. Sahiden ben görmeden uyku ilacı mı içmişti bu?

En sonunda çaresizce yanına kıvrılıp elimi göğsüne uzattım ve uykuya daldım.

****
Son olarak elimdeki tabağı masaya koydum ve karnıma sarılmış bir şekilde dakikalardır peşimden gelen Kaan 'ı ittim

"Yeter artık Kaan!"

"Ama hayatım saatlerdir trip atıyorsun ne yapayım bir anda ağırlık çöktü ve uyuya kaldım"

Bir şey demeden salona doğru yürümeye başladım. Tabiki de tribimden vazgeçmeyecektim. Salona adım atmadan kolumdan çekildim ve duvara yaslandım. Öküz herif!

"Bu akşam telafisini yaparız aşkımm"

Beni taklit ediyor gibiydi. Taklit sırası bende asıl!

"Başım ağrıyor Aşkımmm"

son kelimeyi dudağına yakınlaşarak söylemem onu çoktan cezbetmişti. Kollarının arasından afallamasından yararlanarak çabucak çıktım ve salona geçtim. Annem ve babam aynı odadan çıkmasıyla yerimde durdum ve kollarımı göğsümde birleştirdim. Kaşlarımın çatılmasıyla ikiside aceleci davranmıştı. Basılmışlardı..

"Anne babamın odasında ne arıyorsun sen?"
"Ş-şey kızım"
annem kelimesini heyecandan tamamlayamıyordu babam ise onu kurtarmak için söze başlamıştı.
" Kahvaltı hazır demek için geldi kızım"
"Kendine kim demiş kahvaltının hazır olduğunu?"
İkisi de anlamamış gibi bakıyordu ve babamın öksürüğü tutmuştu. Gözlerine dikkatlice bakıp mutfağa geçtim. Onların da ayak sesleri buraya geldiklerini belli ediyordu. Masanın Baş ucunda oturan Kaan 'a baktığımda oynattığı ağzını durdurdu. İnandım Kaan bey biz gelmeden başlamadığına (!)

"Afiyet olsun Damat "

Damat? Anne nasıl konuşuyorsun acaba sen.

"Gelin beraber olsu.."

Kaan cümlesini bitiremeden öksürmeye başlamıştı. Bir türlü bitmeyen öksürüğü yerinden kalkmasına sebep olmuştu. Cama doğru koşup nefes almaya çalışıyordu. Hızlıca suyu bardağa doldurup yanına koştum. Bana döndüğünde öksürüğü biraz durmuş ve suyu tek dikişte içmişti. Elimle sırtını sıvazlayıp gözlerinin içine bakıyordum.

"İyi misin?"

Kafasını sallayarak elini belime yerleştirdi ve kahvaltı masasına geçtik. Yemek boyunca arada sırada hafif öksürükler Kaan'ı meşgul ediyordu. Sanırım artık sigarayı bırakmalıydı. Bu kadar şiddetli öksürmenin başka açıklaması olamazdı. Hem bebeğimize kötü kokularla yaklaşamazdı. En kısa zamanda konuşacaktım.

Kahvaltımız güzel geçmişti. Annemin anlamsız Kaan'a laf çatlamalarını saymazsak tabi. Sanırım Kaan'a kaynanalık yapmaya çalışıyordu. Ama asla izin vermezdim tabi ki. Peki babam ne düşünüyordu? bundan sonra ne olacaktı?

***
"Kaan sana normal bir istekte bulunuyorum bu sinir niye?"

İki elini kafasının hemen yanlarına koymuş ayakta yürüyen hatta yürümekte zorluk çeken arada dengesini kaybedip afallayan Kaan'a bakıyordum. Sadece artık sigarayı bırakmasını istiyordum. Hem bebeğimiz hem de kendi için istiyordum. Bu gün ki hali beni korkutmuştu. Sigarayı fazla içiyordu her zaman bu böyleydi ama bir kaç haftadır değişen  hareketlerini davranışlarına anlam veremiyordum. 

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 15, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Psikopat SEVGİLİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin