Ouders, Vriendjes & hun zusjes.

Supernieuws!

Mijn God, hoofdstuk 10 alweer en binnen 10minuten 9reeds erbij :D You make my daaaay! hihi, xx

Hoofdstuk 10: Supernieuws!

X.een.week.later.X

Yunita: "Er is er één jarig, en dat is mijn lieve nichtje Yunitaaaaaah!" Natasha gooit een envelop in mijn gezicht en trekt de deken van me af. Ik mompel niet veel liefs en doe mijn ogen, zwaar geiriteerd, open. "Ik dacht dat je niet van ochtenden hield." zeg ik met een schore-ochtend-stem. Ze knikt. "Klopt, maar het is ook geen ochtend meer. Het is 15.09!" zegt ze en gooit de wekker naar mijn hoofd.

"Stop met dingen naar me gooien!" schreeuw ik lachend, maar dat helpt niet. Ze gooit nu kussens en begint me te kietellen, waar ik heel goed tegen kan (kuch kuch). "St-hahah Stop! I-ik hihihi ben ja-haha-rig!" Nu pas dringt het tot me door. "O, God! Ik ben 17!" Natas en ik slaken zo'n typische O-mijn-God-ik-besef-me-zojuist-iets-best-wel-logisch-kreetje.

"Ga je het cadeau nou nog openmaken?" ze kijkt me grijnzend aan.

'Félicitations! Je mag met mij naar Rotterdam om te gaan shoppen, a.u.b. onder de 500 eurie, denk aan de huur ;), en een 2weken naar je geliefde.'

staat er op een klein roze kaartje. "Ik weet het het is niet veel, maar ja.. Maar om het te companseren gaan we vanavond uit eten."  Ik geef haar een knuffel en bedank haar. "C'est parfait!"

Brandon:  'ping' Ik schrik wakker. Oh, mijn mobiel, een smsje. Mijn hart gaat sneller kloppen als ik me bedenk dat het Yunita kan zijn, die me smst.

Hee Brad, heb Supernieuws! Van mijn tante mag ik 2weeken naar Rotterdam komen :D xYun

Yes, ze mag komen. Ik spring mijn bed uit en loop naar beneden. Ik ga meteen aan John vragen of ze mag blijven slapen.

"Ja, tuurlijk. Dat zou Liz vast ook leuk vinden." zegt John. Liz kijkt op. "Wat zou ik leuk vinden?" vraagt ze nieuwsgierig. "Dat is nog een verrassing, konijntje." zeg ik tegen haar en ze is het al weer vergeten zodra de film begint. Snel sms ik Yun dat alles geregeld is.

Echt? Super! Misschien kan je komen logeren :s als je wilt, hea. Waarneer vertrek je? Ik kan je wel ophalen. Xbrad. p.s. Zoals je waarschijnlijk al kan lezen kan ik niet wachten :)

Zou dit te opdringerig zijn? Ik wil het veranderen maar druk ik per ongeluk op 'verzenden'. "Shit!" Ik zucht en ga weer op mijn bed liggen. 'Ping'

 Ja, logeren zou super gezellig zijn, maar als ik naar Rotterdam kom, gaat mijn tante mee en ze wilt jullie niet tot last zijn, en ik trouwens ook niet.. We vertrekken volgende maand. En ophalen zou wel handig zijn, maar alleen als het kan. xx p.s. Ik kan ook niet wachten :)

Dat ze beide bleven slapen, moest geen probleem zijn, ik ga wel op de bank slapen ofzo. "John? Er kom nog iemand slapen!" roep ik naar beneden.

No problemo, Senorita :) Jullie kunnen beide blijven slapen, het is al geregeld. xBrad.

Yunita: de maand ging snel voorbij, maar toch te langzaam. Ik had Natasha verteld dat we bij Brad konden slapen, maar dat wilde ze niet. "Maar dan kan je Brad zien. En hij heeft een broer van jouw leeftijd." zei ik als argument en dat was schijnbaar goed genoeg want ze was opeens heel enthousiast.

Brandon en ik hadden alles al geregeld en vandaag is de dag denk ik bij mezelf. Ik had mezelf voorgehouden dat ik vandaag zou zeggen wat ik van Brad vind..

Ik sprong na het ontbijt onder de douche. De zon schijnt en het is een mooie dag voor in de herfst. "Eh.. Natas? Zou je me willen helpen? Ik heb geen idee wat ik aan moet trekken enzo.." Ik had haar al op de hoogte van het plan gebracht en zodra ik haar naam zeg stormt ze mijn kamer in, met haar krulspelden nog in. "Hahaha, je hebt je haha, je krul-hahaha-spelden n-nog ihin, hihihi!" Is het enige wat ik kan uitbrengen, het ziet er echt te grappig uit.

Natasha gooit weer iets naar mijn hoofd maar negeert verder mijn opmerking. Ze loopt naar mijn kledingkast (die helemaal uitpuilt van de kleren nadat ik twee keer met Natasha ben gaan shoppen.) en kijkt er in rond. Natas heeft zo ongeveer een gave om leuke setjes te maken. Ze gooit een wit t-shirt, een gescheurde spijkerbroek en donkerblauw-suede heels naar me, die schoenen zijn echt hard, en gebaart me dat ik me moet omkleden. Braaf kleed ik me om en Natasha komt weer terug met haar make up koffer.

"Zit." snel ga ik op mijn bed zitten en wacht ik tot ze klaar is met mij opmaken. "Spiegel." zegt ze nogmaals doodkalm. "Natas, alsjeblieft zeg. Praat met hele zinnen." zeg ik terwijl we naar de spiegel lopen. Mijn mond valt letterlijk open en ik kijk naar het meisje in de spiegel. De kleren passen, zoals gewoonlijk als Natasha iets uitkiest, perfect bij elkaar en de make-up is subtiel maar toch prachtig. Ze gaat achter me staan, doet dé ketting om en glichlacht. "Mooi nichtje van me." zegt ze en loopt weg.

Ik kam mijn haren en dan begin ik met mijn tas te pakken.

----------------

Hoofstuk 10 :D Tell me if you liked it!

'xx LittleMiss_