Rodavlla Samiera University: The Unreliable |Completed|

Chapter 43: Big Reveal

Kevin's POV

Nandito na kami ngayon sa dorm nina Amira. Ako na ang naghatid sa kaniya dahil nag eexam pa ang barkada. Bukas na lang kaming dalawa mag eexam kapag okay na siya.

I guess hindi siya nakatulog ng ayos kagabi dahil sa iniisip niya. Mga 3am na pati kasi nung bumalik siya ng dorm nila. Nagkwentuhan kasi kami kagabi hanggang kaninang madaling araw. Hindi pa daw kasi siya inaantok kaya hinayaan ko lang siya na magkwento habang ako ay nakikinig lang sa kaniya.

Ang weird nga niya eh. Kung anu ano ang pinagsasasabi.

*Flashback

"Do you love me?"

"Amira."

"Just answer it, Kevin."

"Do you think I will do this.. do you think I will court you if I don't?"

Tumingin siya sa 'kin.

"You answered my question into another question, tss."

Ngumiti siya ng mapait at huminga ng malalim.

"Something will be changed. And after that, one thing will be broken."

Si Amira ba 'tong kausap ko. Ba't parang ang lalim niyang magsalita.

"What do you mean?"

"We.. we are different, and we came from a different strangers one. You have to do what you need to do and I'll also do what I have to do."

Base sa mga sinasabi niya, I think I know what she's talking about. Malamang yun ang pinag usapan nila kanina. Ano na ang alam mo Amira?

Hinayaan ko lang siyang magsalita.

"Hindi ko alam kung ba't tayo napunta sa ganitong sitwasyon."

"..and I really don't know what am I like this. I don't know about what I'm going to feel right now. Kevin.. it's too hard. It's hard to choose if you have no choice. I don't know but.. I will say this once.."

*Silence

"..I.. love you."

Habang nakatingin siya sa 'kin ay may pumatak na luha sa mata niya. Pinunasan ko yun gamit ang kamay ko. Pagkatapos nun ay bigla siyang tumayo pero hinawakan ko ang kamay niya.

"Ofcourse, I love you!" sagot ko sa kaninang tanong niya.

Tumayo ako at hinawakan ang dalawang balikat niya.

"Kevin, you don't have to force yourself just to love me."

"No Amira, I did not force myself to you 'cause it's my heart wants." Kinuha ko yung kamay niya at inilagay yun sa dibdib ko kung nasaang parte ang puso ko. "I love you, Amira. I understand about what you feel, 'cause I feel it too."

Nagulat na lang ako ng bigla siyang humagulhol. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kaya niyakap ko na lang siya. Niyakap rin niya ako bilang sukli habang hinihimas ko yung buhok niya at likod niya as I comforting her. Hinalikan ko siya sa noo.

Nang tumigil na siya sa pag iyak ay bumitiw na siya sa pagkakayakap sa 'kin at pinunasan yung luha niya.

"Sorry!"

"It's okay."

".. and thank you as well."

Tinalikuran na niya ako pero bago pa siya tuluyang makalayo ay nagsalita pa siya.