İSTİLA: BİR NESLİN ÇÖKÜŞÜ 1

BÖLÜM 21 GİDİYORUZ

Uzun bir süre sonra Emirhan olduğu yerde durdu etrafına kısa bir süre bakındıktan sonra eliyle yeşil renkli müstakil bir evi göstererek

Emirhan: İşte... burası hadi gidelim

Yavaş adımlarla eve ilerlediler bahçe kapısına geldiklerinde

Rıfat:Burada kimse yok gibi hadi girelim belki içeride erzak vardır

Emirhan kafasını sallayarak bahçe kapısını açtı içeri girdi

Hepsi içeri girmişti

Rıfat: Çok dikkatli olmak zorundayız ufacık bir ses başımıza bela olabilir erzakları alıp çıkalım

Arkadan tanıdık bir ses

Yabancı:Yarrağımı alırsın lan it

Rıfat soğuk namluyu kafasında hissetmiş ti Emirhan hızla belinden Desert Eagle marka silahını çıkarıp Rıfata silâh dayayan kişiye nişan aldı yabancı gözüne çok tanıdık geliyordu yabancı ona baktı ve

Yabancı: Ne o Emirhan kardeşini mi vuracaksın ?

Sırıtarak söylemişti Emirhan da ona bakınca onun Mevlüt olduğunu anladı o da sırıtarak

Emirhan:eehh belki olabilir...

Diyerek sırıttı Mevlüt de gülüyordu araya Rıfat girerek

Rıfat: Evlat şu silahı indirsen diyorum

Mevlüt:Ne ? Hah kusura bakma babalık taniyamadim sizi

Diyerek silahı indirdi ve beline geri koydu ve Emirhan a sıkıca sarıldı sarıldıktan sonra evi göstererek

Mevlüt: Geçin bakalım ayakta kaldınız

Hepsi eve girdiler ve salondaki kanepeye oturdular

Mevlüt:Anlat bakalım Emirhan ne yaptınız hangi rüzgar attı sizi buraya Cem amca ve Melis teyzeler nerde ?

Emirhan bunları duyunca yüzü düştü ve yere bakarak herşeyi anlatmaya başladı

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Herşeyi en ince detayına kadar soluksuz bir şekilde anlatmıştı Mevlüt Emirhan a baktı ve

Mevlüt: Çok üzüldüm kardeşim belki bir umut buluruz onları ha

Emirhan: İnşallah kardeşim peki sizinkiler

Dedi Mevlüt yutkundu ve anlatmaya başladı

Mevlüt:Olaylar ilk başladığında kardeşim Sameti okuldan almaya gittim bilirsin bu sene liseye ilk başladı ve ara sıra yolları karıştırıyor o yüzden yanına gitmeye karar vermiştim, sokağa çıktığımda her yer savaş alanı gibiydi yerde cesetler vardı polis ve ambulanslar vardı okula doğru ilerlerken birisinin üstü başı kanlı biriyle boğuştuğunu gördüm hızla okula vardım her tarafı didik didik ettim fakat sameti bulamadım eve yorgun argın geldim evin kapısı açıktı yerde kan izleri vardı kanlar salona doğru gidiyordu kanları takip ettim salona girdiğimde (o anda yüzünden bir damla yaş aktı) annemin cansız bedenini gördüm yanına çöküp ağlıyordum fakat arkadan bir ses geldi arkamı dönmeme kalmadan biri üstüme atladı yuvarlandık ve televizyon dolabının yanına geldik bu yaratık babamdı acır gözlerle baktım fakat biraz daha durursam beni ısıracaktı elimi dolabın üstüne attım annemin bakmaya kıyamadığı gümüş vazolardan birini alıp babamın kafasını parçaladım fakat Emirhan bunu yapmak zorundaydım nolur bana katilmiş gibi davranma

Diyerek yaşlı gözleri ile Emirhana bakıyordu Emirhan onun bu haline acımıştı elini omzuna attı ve

Emirhan: Kardeşim çok üzgünüm... eğer eğer sen babanı öldürmeseydin o seni öldürecekti hem sen onun acısına son verdin başın sağolsun