🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼 🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
Kirpiklerimin arasından göz bebeğime ulaşan güneş ışınlarını, umursamayarak hafifçe araladığım göz kapakcıklarımı sım sıkı yumdum.
Var bulunduğum bu Dünya ve gerçeklerden saklanırcısına yumdum...
Hayat buydu işte...Çeşitli oyunlar oynayarak insanları kandırır,bütün duyguları tatdırırdı...
Ve ben Kayra, hiçbirşeyi düşünmek istemiyordum artık...
Tekrar yatamacağımı anlayarak gözlerimi var olduğum bu Dünya'nın cehennemine açtım.
Oysa ki,saklamak istemiştim gözlerimi...
Boş gözlerle tavanı izlerken,
Odamın hemen yanındaki merdiven boşluğundan yankılan tanıdık sesleri işittim,
'Aman tanrım' dedim kısık bir sesle.
Malesef kii,bu Ecrin ve teyzemin
konuşmalarından başka bişey değildi.
"Ecrinn! Elleme kızımı,biraz daha uyusun!"
Diyen kişi tabiki benim tatlı biraz da cadı teyzemden başka kimse değildi ,
"Berra teyze! Ben uyandırmazsam Kayra kıçını o yataktan kaldırmıcak ve biz geç kalacağız!. "
Bu da benim Dünyam'da ki ikinci değerli insandı...Ecrin.
Ecrinin gürültülü bir şekilde odamın kapısını açmasıyla,aynı burnundan nefes alıp,veren boğalardan hiç farkı yoktu.
Kapımın bir anda açılmasının etkisiyle refleks olarak yatağımdan biraz sıçlasamda,
Odama sert bir şekilde dalan arkadaşım Ecrine çaktırmamaya çalıştım.
'Bu kız harbi deliydi,ne vardı da bu rahatlığımı bozacak mesele?' diye hem kendime sorup,düşünürken boş baktığım duvar tavanından gözlerimi alarak,
Ecrinin yüzüne çevirdim,kaşlarını çatmış bir şekilde,kısık gözlerle'kızım sen bittin' imajını yansıtıyordu.
Buruk bir gülümseme aldı suratımda,
Aklıma dank eden anıların film şeridi gibi gözümün önünden geçmesine.
Ecrin benim 4.sınıftan beri en yakın dostumdu.Tek arkadaşım ve sırdaşım dı.O yüzden benim Dünyamdaki en değerli iki insandan biriydi.
Ben düşüncelere dalmış bir şekilde iken teyzeminde hemen Ecrinin arkasından odama dalmasıyla daldığım düşüncelerden alıkoymuştum kendimi.
Ecrin ve hemen arkasındaki teyzeme göz gezdirirken,
Ecrinin gür sesinin kulaklarıma dolmasıyla asıl rüyadan uyanmıştım.
"Kayraa!! Sen beni sinir hastası mı yapmak istiyorsun!?"
diye sitemli bir şekilde sorusunu bana doğrultunca,
"Ecrin yine ne oldu?"ağlamaklı bir yüz ifadesiyle suratımı ekşittim.Sorusuna soruyla karşılık vermiştim.
"Kayra! Ben olmasam şu kıçını yataktan kaldırmıcaksın!"
Haklıydı...Elimde olsa,kendimi bu yatağa mahkum ederdim.Hatta burda ölmek benim için bir ödül olurdu.
Ecrinin yine söylemlerine dikkat ile dinledim.
