" Hala hayvan diyorsun bence bu pozisyondayken benle böyle konuşmamalısın." dedi ve göz kırptı of bu salakla ne yapıcam ben!!
"Of ne yapabilirim çok ağırsın kalk üstümden acıktım ben pilis kalk hadi." dedim ve yavru köpek bakışlarımı ona gönderdim.
"Biliyor musun bir sürü kız onunla olmam için bana böyle bakar sen üzerinden kalkmam için." dedi ve kahkaha atmaya başladı. Bu çocuk tam bir sapık. Aklıma süper bir fikir geldi.
"Aaa abi ne işin var burada!?" dedim ve Emre bildiğiniz 2 saniye de üzerimden kaltı.
"Abi vallaha yanlış anladın." dedi bende o sırada böğürerek gülmeye başlıyınca bu da çaktı sonun da.
"Ahahaha sen mi abimden korkmuyorsun ahhaha 2 saniye de ayaklandın." hala bildiğiniz anırarak gülüyordum.
"Derin sen bittin kızım." dedi ve bana doğru yaklaşmaya başladı. Bende bu sefer ağağımın takılmamasına dikkat ederek merdivenlerden çıktım ve çatı katına çıktım. Hemen abimin odasına girdiğim gibi o anda bir el belmiden kavradı ve beni döndürmeye başladı.
"Emre lütfen bırak beni başka türlü kalkmazdın o yüzden öyle söyledim ben." bunu söylerken yusuf yusuf olmama rağmen gülüyordum. Hayla Emre'nin o hali gözümün önünden gitmiyordu.
"Peki sana bırak beni dediğini hatırlatırım." dedi ve beni bırakıp bu sefer beni ters bir şekilde kucağına aldı bacaklarımı omzuna koydu. Ve kısa bir şort olduğu için üzerimde bacaklarım baya ona deyiyordu.
"Ya ne yapıyorsun bırak beni. Ya bıraksana." dedim o sadece gülüyordu. Terasa doğru geldik ve terasa girdik. Beni bildiğiniz aşağı sallandırıyordu.
"Ya ne yapıyorsun bırak beni konu komşu görücek bak vallaha abime söylerler."
"Bırakıyım mı ama bak direk yere çakılırsın hem de terasa bakan bir ev göremiyorum yani rahat ol kommşular görmez." dedi ve gülmeye başladı.
"Gülme bak düşürüceksin beni."
"Hım benden özür dile bende seni güvenli bir şekilde bırakıyım." bu arada beynime kan gitmeye başlamıştı.
"Ben suçsuzken özür dileyen birisi değilim o bir kere olur bir daha olmaz canım."
"Hım o zaman bana sandviç yaparsan anlaşabiliriz."
"Tamam tamam yapıcam indir beni hadi." dedim ve ani bir hareketle beni indirdi.
"Emre sen mutfağa git ben üzerimi değiştirip geliyorum." Bu şortla daha fazla duramazdım. Normalde ben bu şortu ailemin yanında da giyemezdim ve Emre beni görmüştü.
"Güzeldi bu kıyafetin ya." dedi ve arsız arsız gözlerini bacaklarım da gezdirdi.
"Hadi ben odama sende mutfağa." dedim ve onu ittirip hızlı hızlı odama geçtim.
Altıma rahat bir eşofman üzerine de sporcu atleti giydim ve mutfağa gittim.
"Evet sandviç yapmaya başlayalım."
" Sonunda açlıktan ölücem artık."
"Bir de bana sor benim gibi aç bir insan yemeksiz yapamaz." dedim ve güldüm. O da karşılık verdi.
Sonunda sandviçleri yaptık ve bir güzel mideye indirdik.
"Film izleyelim mi derin?" evet güzel bir fikirdi.
"Olabilir. Ne izleyelim?"
"Bilmem." dedi ve o sırada telefonum çaldı. Abim arıyordu.
"Efendim abi."
